กระทู้นี้ตั้งขึ้นมา เพื่อหาคนที่เป็นเหมือนกันกับเรา และต้องการพูดคุยเเลกเปลี่ยนความคิดให้คำปรึกษาหรือวิธีแก้ไข ส่วนตัวรู้ว่าเป็นนิสัยเสีย ที่อยากแก้มาสักพักแต่ก็แก้ไม่ได้สักที ด้วยความที่เราเป็นคนไม่ได้มีวินัยในตัวเองขนาดนั้น แม้ว่าตัวเราจะมียานอนหลับแต่เพราะกินยานอนหลับไป ได้ ระยะหนึ่งแล้วทำให้เกิดอาการดื้อยา และหากกลับไปกินอีกก็คงจะมีอาการผลข้างเคียงของการกินยาในช่วงแรกๆจึงทำให้ไม่ค่อยอยากกินยามากนักหลังจากที่หยุดกินยาไปได้สักพัก เราก็เริ่มที่จะนอนตอนกลางวันและ ใช้ชีวิตในตอนกลางคืน เอาง่ายๆคือเราเป็น ค้างคาวแวมไพร์อะไรประมาณนั้นไปแล้ว ใต้ตาหมองคล้ำหน้าซีด รู้สึกหมดอะไรตายอยากมากเลยในวันๆในชีวิตพยายามจะปรับเรื่องเวลาการนอนแล้วปรับอยู่ตลอดแต่ก็เหมือนวนๆๆมาเรื่อยๆ พอแก้ไขการนอน ให้กลับมาอยู่ ในแบบของคนปกติได้ก็กลายเป็นว่า เหมือนเราก็ค่อยๆนอนและเปลี่ยนเวลากลายเป็นว่าไปนอนตอนกลางวันแล้วก็ตื่นตอนกลางคืนอีกครั้งแก้มานานมากๆเป็นปี แต่ก็แก้ไม่ได้ซักกะที เป็นบ่อยนะที่กลับมาจากเรียนจะออกกำลังกายเหนื่อยๆอาบน้ำเสร็จนอนแผ่อยู่บนเตียง ห้องเนี่ยเปิดแอร์เย็นฉ่ำเลย มันอยากนอนนะแต่แบบเหนื่อยแบบเหนื่อยมากๆอยากจะปิดตาแต่มันก็นอนไม่ลง ก็เลยหยิบมือถือมาเล่น กลายเป็นว่า นอนหลับได้เพราะมือถือ ส่วนใหญ่เราก็จะอ่านนิยาย เพื่อทำให้ตัวเราหลับ เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่เราคิดออกแล้วมันก็ทำได้ แต่ก็มีอีกปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เราคิดว่าเราอาจจะนอนไม่หลับเพราะสิ่งนี้ก็คือ 1 วันเรากินข้าวแค่ 1 มื้อ เวลาตอนกลางคืนพอเราจะนอนใช่ไหม มันก็จะ หิว มันก็จะแบบ ไม่ง่วง คือมันต้องลุกไปหาอะไรกินด้วยอิ่มท้องเราจะได้หนังตาหย่อนอะไรแบบนี้หรือเปล่า ก็เลย คิดว่าน่าจะเป็นอีกสาเหตุหนึ่ง แต่เราไม่ได้เป็นคนที่แบบ ลุกไปแบบกินข้าวตอนกลางคืนบ่อยเป็นประจำถ้าไม่ใช่ว่าหิวจริงๆจนแบบนอนไม่ลงก็จะไม่ลงไปหาอะไรกินข้างล่างเพราะเราจะแก้ด้วยการดื่มน้ำให้หนักท้องแล้วก็นอน หรือมีสาเหตุนึงก็คืออาจจะแบบปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำก็คือแบบเออไปถ่ายเบา อะไรแบบนั้นก็ว่าไปซึ่งก็แกได้โดยการลงไปขับถ่าย และเรายอมรับตรงๆเลยว่า คือมือถืออ่ะมันคือ 1 อย่างที่ทำให้เราสามารถรับได้และไม่สามารถรับได้ ส่วนตัวเรา ทั้งอ่าน พวกการ์ตูนนิยายรวมถึงเขียนนิยายลงเว็บด้วยและอาจจะแบบ มีความกระตือรือร้นที่จะแบบไปกระสอบกระแสอ่านหรือว่าเล่นมือถือ จุดสุดท้ายก็ทำให้ได้แบบวินัยที่พยายาม จะปลุกปั้นให้มันเหมือนคนปกติแบบชาวบ้านชาวช่องเขาก็โดนพังทลายลงไปในที่สุด โดยประการรัชนีเหตุนั้นเกิดจากมือถือ และก็จบลงได้ด้วยมือถือเช่นกันแต่เป็นแค่การจบชั่วคราวไม่ได้เป็นการจบถาวรหรือเป็นการจบในระยะยาว ถือว่าเป็นการจบความเหนื่อยล้าความง่วงนอนของเรา ในระยะสั้นจากการอ่านนิยายให้ตาลายและง่วงนอน ซึ่งอ่าเราอยากจะนอนตอนกลางคืนมากๆเพราะว่าอากาศช่วงกลางวันในตอนนี้มันหน้าร้อนอากาศก็จะร้อนเป็นพิเศษแม้จะเปิดแอร์มันก็ยังร้อนอยู่ดี และด้วยความที่เป็นคนมีเซ้นส์จะให้มาตื่นอยู่ในบ้านคนเดียวตอนกลางคืนเนี่ยมันก็ยังไงยังไงอยู่แถมเราก็ชอบได้ยินเสียงอะไรก๊อกแก๊กหรือไปเห็นอะไรที่มันไม่น่าจะเห็นได้เข้าบ่อยๆก็เลยแบบเออ อยากจะแก้ไขตรงนี้ให้มันได้แถมช่วงนี้เราก็แบบดูเรื่องผีๆสังๆอีก ก็เลยไม่กล้านอนตอนกลางคืนเพราะกลัวแบบว่าจะสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วไปเจออะไรเข้าอ่ะนะ คือจริงๆมันก็เหมือนเป็นข้ออ้างเอาไว้แบบพูดกับตัวเองปลอบใจตัวเองว่าเป็นเพราะแบบนี้เราก็เลยไม่นอนตอนกลางคืน แต่จริงๆก็เปล่าเลย มันผิดที่ตัวกูล้วนๆที่กูไม่มีระเบียบวินัยนอนได้เหมือนชาวบ้านเขาไม่ได้ ก็ อยากจ้าสอบถามพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ว่าพอจะมีวิธีแก้ไขปัญหาหรือว่าช่วยทำให้เราสามารถหลับได้ เหมือนคนอื่นเขาได้หรือเปล่า ช่วงนี้เราก็เครียดสะสมอยู่หน่อยๆ แต่คิดว่าเรื่องแค่นี้ก็คง จะนับรวมด้วยเพราะอาจเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้ตอนนี้เราทั้งปวดหัว ทั้งเพลีย สภาพตอนนี้ไม่ผีดิบก็ซอมบี้เดินได้ บอกเลยว่าปัญหานี้เป็นมาตลอดตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็คือประมาณ 4-5 ปีได้แล้วเห็นจะได้ คือเราสามารถที่จะนอนในอีกวันนึงก็คือเราไม่นอน 2 วันแล้วไปนอนในคืนวันที่ 3 ได้ มันเป็นสิ่งที่ทำประจำจนมันเสียสุขภาพยังหาที่สุดไม่ได้ เป็นการฝืนร่างกายจนมันถึงขีดจำกัดจริงๆ แล้วก็น็อคเอาไปเลย ปกติแต่เราจะนอนประมาณ 10 ชั่วโมงกว่าๆเป็นอย่างต่ำ ถ้าไม่ใช่เพราะมีปัจจัยอื่นมาแทรกหรือปุกปั่นก็จะนอนไม่ถึง 10 ชั่วโมงอย่างเช่นแม่ปลุกอากาศร้อนที่บ้านเสียงดัง สาเหตุหลักๆก็คือพวกนี้ อยากนอนให้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกายแต่ถ้านอนมากเกินไปก็ไม่ดีเหมือนกันเพราะมันจะทำให้เราตาสว่างในตอนกลางคืนและไม่สามารถที่จะนอนไวเหมือนหนูกับวันอื่นๆได้