เพิ่งบินเจ้านี้ไปตุรกีมา อยากจะมารีวิว 

เป็นสายการใหม่เอี่ยม ประจำชาติของเติร์กเมนิสถาน ดังนั้น เครื่องบินใหม่มาก ถึงมากที่สุด เบาะกว้างนั่งสบาย ตัวเราสูง170 ที่ว่างหัวเข่าเหลือๆ 

ความบินเทิง
ไม่มีความบินเทิงบนเครื่องใดใๆ ทั้งสิ้น คือมีหน้าจอนะ แต่สายการบินน่าจะไม่ได้ซื้อลิขสิทธิ์หนังมา ดังนั้นจึงมีจอไว้เฉยๆ ไม่มีอะไรดูทั้งนั้น

แอร์
เป็นชาวเติร์กเมนิสถานทั้งหมด ภาษาอังกฤษเยี่ยม แต่เราจะงงในสำเนียงหน่อยๆ จนงงว่าพูดอะไรนะ

แอร์บนเครื่อง
เปิดเบามาก ค่อนไปทางร้อน ดังนั้น อย่าใส่เสื้อกันหนาว เสื้อแขนยาวไป ถ้าใส่แขนสั้นธรรมดา จะชิลๆ พอดีๆ

อาหาร จากกทม. ถึงกรุงอาซกาบัด บินราวๆ 6-7 ชั่วโมง เสริ์ฟ 2 ครั้ง 
ครั้งแรกเป็นมื้อหนัก คืออาหารให้เยอะมาก อร่อยไหมก็อีกเรื่องนึง 1 ถาดใหญ่และมีจานหลักอีก1กล่อง มีให้เลือกไก่กับวัว แต่.. ถ้าเสริฟๆ อยู่ ไก่หมด คนที่เหลือก็กินเนื้อไปนะ ไม่มีให้เลือกแล้วทำนองนั้น
ครั้งหลังเป็นแซนวิชไส้ชีสและแฮมเนื้อ (ไม่มีให้เลือก)

เครื่องดื่ม ไม่มีแอลกอฮอล์ทุกชนิด แม้แต่บิสสิเนสคลาส
มีน้ำเปล่า ชากาแฟ น้ำอัดลม น้ำผลไม้ ซึ่งทั้งหมดนี่ ขนมาจากประเทศเติร์กเมนิสถาน รวมทั้งอาหารมื้อหลังมื้อรองด้วย ไม่มีการใช้ครัวการบินของที่ไทยมาเติมเสบียง

นี่คือหน้าตาอาหารมื้อหลัก


ที่นั่ง ไฟล์ทจากไทยจะเป็น 3-4-3
ไฟล์ทระยะใกล้ จะเป็น 3-3 

สถานบินที่อากาซบัด
เป็นสนามบินใหม่เอี่ยม(อีกแล้ว)
ขนาดไม่เล็กนะ แต่ยังสร้างไม่เสร็จ มีหลายส่วนที่ยังไม่เปิดใช้งาน อาทิ ฟู๊ดคอร์ทม อินเตอร์เนทคาเฟ่ คือมีแต่ป้าย เดินไปถึงมีพี่ทหารไล่กลับ เพราะว่ามันยังไม่เปิด

ที่นี่ใช้วิธีถาม..
คือจะเดินไปไหน ทำอะไรใช้วิธีถามล้วนๆ เพราะป้ายเชื่อถือไม่ได้ สนามบินยังไม่เปิดทุกส่วน 
ซึ่งคนที่นั่นพูดอังกฤษไม่คอ่ยได้ ใช้ภาษามือเอา เช่น อยากสูบบุหรี่ ที่ไหน
เจ้าหน้าที่ยืนเฝ้าสนามบิน ดูเมหือนจะเป็นทหารรุ่นเยาว์มายืนเฝ้า เขาชี้ให้ไปห้องน้ำ
ก่อนจะมารู้ทีหลังว่ามีจุดสูบบุหรีอยู่ชั้นล่าง

การเดินทางจากไทยไป เราจะได้บอร์ดิ้งพาสแค่ใบเดียว ใบที่สองให้ไปรับที่อาซกาบัด พอไปถึงจะมีจุดทรานซิท มีคนคอยออกบอดิ้งพาสใบที่ 2 ให้ บอกเขาได้ว่าอยากนั่งตรงไหนติดกันกับใคร
และบนนั้นจะไม่มีเกทบอก แม้แต่จอทีวีที่นั่นก็ไม่มีเกทบอก เราต้องเอาบอดิ้งพาสไปถามพี่ทหารคนเดิม เขาจะเขียนเลขเกทให้ ดูเหมือนว่า ไฟล์ทเดิม จะใช้เกทเดิมๆ ในทุกๆ ครั้ง ดังนั้นจะไม่มีเกทขึ้นจอ ใช้วิธีจดจำเอา

ดิวตี้ฟรี มีร้านค้าอยู่นิดหน่อย คือ ร้านชำ ขายน้ำ+ขนม+เหล้า ราคาไม่แพง เช่น น้ำเปล่า+โค้ก ขาย 3ขวด1ดอลล่าห์ เตรียมเงินดอลไปให้ดี
ร้านกาแฟมีของกินขายนิดหน่อย แต่ไม่รับบัตรเครดิต และไม่รับเงินดอล คือถ้าจะซื้อต้องเดินไปแลกเงินเติร์กเมนิสถานมาก่อน (มีจุดแลกก่อนจะไปรับบอดิ้งพาสใบที่ 2) และร้านขายเหล้าวอดก้า ราคาก็ไม่ค่อยแพงเท่าไหร่ วอดก้าสไตล์รัสเซียจ๋าๆ มีแค่นี้แหละ

อินเตอร์เนท ลืมได้เลยจ้า ไม่มี
มันมีไวฟายให้แต่เราต้องมีเบอร์ที่นั่นเพื่อลงทะเบียน
ซิมโรมมิ่งจากไทยทุกชนิด ไม่รองรับ

สรุปว่าเป็นสายการบินที่.. ถ้าได้ราคาถูกมากๆ ก็คุ้มที่จะไป