สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกท่าน  
เจ้าของกระทู้มีประสบการณ์ชีวิตที่ผิดพลาด ล้มเหลว จนไม่สามารถ จะอธิบายให้คนอื่นฟังได้ แต่จะเอาประสบการณ์ของตัวเองมาเพื่อช่วงแชร์เพื่อให้คนอื่นมีสติมากกว่าตนเอง และเพื่อเป็นพื้นที่ที่ให้ทุกคนร่วมแชร์ประบการณที่ตนเองได้พบเจอและไม่มีที่ระบาย

ชีวิตของเจ้าของกระทู้ ตั้งแต่เด็กจนโต ไม่ได้มีฐานะดี เป็นแค่ชนชั้นกลาง ทางบ้านของเราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ไม่มีหนี้สิน
พอชีวิตพบมรสุมครั้งใหญ่ในชีวิต พี่สาวมีลูก ลูกสาวที่ออกมาก็พิการ ซึ่งตรวจก่อนคลอดแต่ทุกอย่างปกติ พอคลอดน้องออกมาน้องมีเสันเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจแค่เพียงเส้นเดียว ทางครอบครัวตอนนั้นก็เลือกจะเก็บน้องไว้เพราะ ยังไงเขาก็อยากมาอยู่กับเราแล้ว ช่วงนั้นทางครอบครัวเราเข้าออก โรงพยาบาลเป็นว่าเล่นเหมือนบ้านหลังที่2 ก็ว่าได้ จากนั้นมรสุม อีกเรื่องก็เรื่องเข้ามา บ้านที่พี่สาวอาศัยอยู่โดนพายุ ฤดูร้อนพังทั้งหลัง ช่วงนั้นเราก็พอที่จะมีเงินบ้าง  เราช่วยกันสร้างบ้านขึ้นมาใหม่ เป็นบ้านไม่ได้ใหญ่แต่พออยู่ได้ บ้านนี้เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของพี่สาวเป็นเงินก้อนสุดท้ายของชีวิตก็ว่าได้ แต่สุดท้ายก้มีปัญหากับญาติที่อยู่ด้วยกัน จริงๆๆที่ดินที่ใช้สร้างบ้านจะเป็นของแม่เราแต่ตอนนั้นคุณยายป่วยบอกให้แม่มาโอนเป็นของตัวเองแต่แม่ก็บอกให้น้องก็ได้ยังไงเราก็อยู่ด้วยกันไม่มีปัญหาหรอก สรุป "มีปัญหาค่ะ เขาบอกว่าเราสร้างบ้านกินพื้นที่และหาเรื่องพี่สาว เมามาก็เสียงดังชวนทะเลาะ " เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการแบ่งที่ดินควรแบ่งเป็นสัดส่วนไม่มีคำว่าพี่น้องแน่นอนถ้ามีผลประโยชน์เข้ามาด้วย ถึงพี่น้องเราจะรักกันก็ตามแต่อย่าลืมว่าเขามี ลูกมีเมีย เขาก็เชื่อเมียเขามากกว่าอยู่แล้ว สรุป ตามกฎหมายก็คงเป็นของเขาอยู่ดี พี่สาวจึงปรึกษา ดิฉันซึ่งดิฉันก็ทำงานบริษัท พอที่จะกู้ซื้อบ้านได้ไหม ดิฉันก็ยื่นให้คิดว่าไม่ได้แล้วรอมา เกือบ 5เดือนได้เฉย  ทางเราช่วยกันผ่อนบ้าน ผ่านไปด้วยดี ตอนนี้รู้เลยทางเราเริ่มหนี้สิน และพี่สาวก็ไม่ได้ทำงานเพราะดูแลหลานที่พิการ แฟนพี่สาวขายน้ำ ขายลูกชิ้น พอที่ได้ขายเพื่อดูแล ลูกเมีย ทุกอย่างกำลังลงตัวได้ดี พี่เขยก็เริ่มออกรถ "โควิด" ได้เข้ามาพี่เขยก็เริ่มกู้ เอารถเข้าไฟแนนซ์ ให้พ่อเป็นคนค้ำ สรุปก็พังทั้งในและนอกระบบ และหนีเข้ากรุงเทพ ไม่ช่วยเหลือครอบครัวเราเลย ตัดมาทางเรา ตอนแรกถือว่าเป็นเสาหลักของครอบครัว เพราะเรามีหน้าที่การงานที่ดีกว่าคนอื่น ความหวังมาอยู่ที่เรา เราช่วยทางบ้านเต็มที่ แต่พอถึงจุดนึงคือจุดสำคัญ เราได้เข้าไปรู้จักการพนันเพราะคิดว่าเงินเยอะและง่าย ทุกคนก็รู้จุดจบจะเป็นยังไง เป็นหนี้หัวโตทั้งในและนอกระบบ ขึ้นศาล โดนยึดบ้าน งานที่ทำก็ลาออก แถวออกแล้วเงิน กองทุนก็หมด ตอนนี้ แบบเลวร้ายมาก ที่บ้านก็ไม่มีเงินเราก็ไม่มีเงิน เพื่อนๆพี่ๆๆก็หายหมด เรานอนอยู่บนเตียงทำอะไรไม่ได้ เลยกลับไปอยู่บ้าน เราก็นอนซังกระตายหลายวัน พอเห็นพ่อแม่ไม่มีเงิน เราก็ช่วยอะไรไม่ได้ ร้องไห้แทบไม่ออกเพราะมันจุกไปหมด เราคงจมปลักนานไม่ได้แล้ว จากที่นอนก็เริ่มนั้งสมาธิ เริ่มหางาน แต่ในสมองก็ยังไม่ห่างหายจากการคิดถึงภาระหนี้สิน หลังจากนี้ก็ต้องสมัครงานและเริ่มประปรุงตัวใหม่ และจะพยายามแก้ไขปัญหาต่างๆด้วยสติ อยากบอกทุกคนว่ากำลังที่ดีที่สุดคือตัวเอง เอาตัวเองและดึงตัวเองให้กลับมาก่อนให้ได้ และค่อยๆแก้ไขปัญหา ตอนนี้เจ้าของกระทู้พึ่งเริ่มต้น แล้วจะมาอัพเดรตชีวิตหลังจากนี้ใหม่กับการเริ่มต้นใหม่ที่ชีวิต ติดลบ  ใครมีอะไรจะแชร์ เชิญได้นะค่ะ ถือเป็นพื้นที่ให้ทุกคนที่ท้อ ไม่มีที่ระบายได้มาแลกเปลี่ยนกัน และเราต้องเริ่มใหม่ให้ได้เริ่มต้นใหม่และอัพเดรตไปด้วยกันค่ะ