.
อะต่ออออ…
แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่า ภาพรวมของเราเป็นแบบไหนสิ่งหนึ่งที่แนะนำได้อาจจะลอง search ชื่อ แบรนด์หรือการทำงานของตัวเองใน Google ดูค่ะอาจจะเห็นรูปภาพรวมๆหรือเข้าไปที่แต่ละสื่อ platform ของตัวเอง แล้วดูเป็น mood tone ภาพรวมออกมาจากสื่อโซเชียลอาจจะเป็นรูปอัลบั้มหรือว่าเวลาเราลองดูรูปภาพต่างๆแบบรวมๆของเรานั่นแหละค่ะจึงเป็นเหตุผลที่มันสามารถทำให้สะท้อนตัวตนในสิ่งที่เราเป็นหรือสิ่งไหนที่เรากำลังตะโกนออกไปให้คนอื่นรับรู้และเข้าใจสารตรงนั้นยังไงกับเรา

ถึงแม้ลึกๆว่าเวลาเริ่มต้นสอนดูดวงสำหรับแพรเอง จะมีบอกแค่ภาพรวมของการเริ่มต้นว่าจุดที่จะเริ่มต้นในการทำ Content นั้นต้องเป็นแบบไหนและก็จะมีจำนวนไม่น้อยที่น้องๆนักเรียน มาถามไถ่ส่วนตัวซึ่งแพรก็จะมีการให้เรฟ ( reference) และจะแล้วแต่ว่าสะดวกใช้เครื่องมือจาก Application หรือโปรแกรมไหนที่เขาจะมีให้พร้อมส่วนของแพรค่อนข้างจะ ออแกนิค ตั้งแต่ภาพถ่ายการเลือกตัวอักษรหรือ องค์ประกอบปัจจัยต่างๆ เหมือนอย่างที่เล่าไปในโพสต์ก่อนซึ่ง อยู่ในลิงค์ด้านบนนะคะ

#เข้าเรื่องละ
ภาพถ่าย / การตูน / หรือ text เพียวๆมันสื่ออะไรล่ะ?

เริ่มที่ #การ์ตูน
การ์ตูนเองไม่ว่าจะเป็นรูปแบบลายเส้นแบบไหน มันก็จะแล้วแต่เทคนิคที่ใช้ออกไปนะคะอันนี้เราจะไม่พูดถึงองค์ประกอบศิลป์เพราะแบบนั้นแพรคงต้องไปเป็นครูสอนพิเศษแล้วค่ะฮ่าๆๆ( ถึงแม้จะเรียนอาร์ตและอยู่ในวงการอาร์ตจนถึงตอนนี้ก็ขอละเว้นในมุมมองตรงนี้ละกันถ้าอยากรู้ต่อก็ลองทักมานะคะ หรือแชร์โพสต์นี้เก็บไว้อ่าน) การ์ตูนจริงๆแล้วมันจะทำให้การดึงดูดกลุ่มเป้าหมายจะเป็นคนที่มีความอ่อนโยนคนที่มีนิสัยเด็กๆหรือความเป็นตัวตนที่ชอบอะไรที่รู้สึกน่ารัก กลุ่มเป้าหมายหรือกลุ่มลูกค้าที่เราอยากได้จริงๆจึงเป็นน้องๆนักเรียนนักศึกษาก็ได้ แต่มันจะขึ้นอยู่กับลายเส้นด้วยนะคะซึ่งถ้าใครซื้อชุดไพ่หลายๆสำรับก็จะเริ่มเห็นจากศิลปะตรงนั้นบางคนถ้าเป็นลายเส้นทึบหรือค่อนข้างจะดูฝนหนักๆ มันก็สะท้อนถึงความเครียดความอึดอัด ถ้าบางคนรู้สึกจะชอบในมุมนั้นที่เวลาให้ความจริงจังหรือความชัดเจนด้านตึงเครียดก็อาจจะชอบลายเส้นแบบนั้นก็ได้

บางคนชอบแบบ Doodle มันก็จะเป็นหนึ่งใน pop art หรือ Street Art ระดับนึง ที่มันเป็นลายเส้นที่ทำให้รู้สึกสนุก รูปแบบฟอร์มมันไม่มีขีดจำกัด สะท้อนถึงตัวตนที่อาจจะไม่ได้ยึดติด หรือ ไม่มีขอบเขตของจินตนาการ มันก็จะขึ้นอยู่กับโปรแกรมที่ใช้หรือเราไปจ้างนักวาดแบบไหนมาใช้ทำ Content กับตัวเรานั่นเอง อันนี้ขออนุญาตให้เพียง Detail คร่าวๆนะคะ (จะพยายามแยกให้ออกระหว่างว่าแนะนำเชิง Content จริงๆหรือไปต่อที่องค์ประกอบศิลป์ฮ่าๆๆ)

.
#ภาพถ่าย
แน่นอนว่าแพรเองถนัดทางด้านภาพถ่าย และหาก search เจอใน google จะมีว่าบางงานของแพรเป็นการ์ตูน อันนั้นคือเป็นงานที่ลูกค้าจ้างหรือเขียน Content ให้กับลูกค้านั่นเองค่ะ มันก็จะเป็นการตกลงตั้งแต่แรกๆ สำหรับในสื่อ Content ของแพรเองเป็นส่วนใหญ่จะใช้เป็นภาพถ่าย ภาพถ่ายเองถ้าในมุมมองนึงมันคือเรื่องของการบันทึกความทรงจำย้อนกลับไปมนุษย์เราส่วนใหญ่ก็รู้จักกล้องกันตั้งแต่เกิดไม่ว่าจะฟิล์ม จะเป็นดิจิตอล Compact , dslr ก็แล้วแต่ตามยุคสมัย แต่จะเป็นเครื่องมือหนึ่งที่ มันถ่ายทอดเรื่องราวทุกอย่างได้ ไม่แพ้กันโดยเฉพาะถ้าย้อนกลับไปในยุคกล้องฟิล์ม หรือภาพถ่ายที่ยังมีการล้างเก็บไว้เป็นอัลบั้ม มันเป็นการเล่าเรื่องราวผ่านคนที่ถูกถ่ายและคนที่ลั่นชัตเตอร์

ส่วนการออกแบบ #MixMedia อื่นๆ
ไม่ว่าจะเป็นงาน collage , typo , และแนวอื่นๆ มุมมองหนึ่งมันก็อาจจะแปลว่าเราเป็นคนขี้เบื่อก็ได้นะคะและก็ชอบทดลองการเรียนรู้อะไรใหม่ๆแบบไม่จำเจ ซึ่งก็จะแล้วแต่ว่าเป็นงานลักษณะประมาณไหน

แต่ทั้งหมดทั้งมวลมันก็จะขึ้นอยู่ที่การตลาดและการสร้างแบรนด์ในแบบเฉพาะของตัวเองหลายๆคนก็ปรับ Content ตามที่แพลตฟอร์มเหล่านั้นต้องการไม่ว่าจะเป็นการปรับลดทอนตามขนาดรูปหรือการเขียน text เพียวๆ เพื่อที่ทำให้เกิดการดันยอดของการมองเห็น

หรือแม้แต่เอาตรงๆไหมคะอยากพูดเรื่องจริงอยู่อย่างนึง

คือ #ถ้าคนมันจะดัง Content ไหนจะเป็นไวรัลมันเป็นเรื่องของดวงจริงๆค่ะซึ่งบางคนไม่มีกฎเกณฑ์หรืออะไรใดๆเลย และเราเห็นตรงนี้กันมาเยอะมากๆว่าเอาจริงๆแล้วมันไม่มีกฎเกณฑ์ที่ตายตัวในการจัดทำ Content ซึ่งหลายคนก็ไม่ผิดนะคะ ที่จะลงทุนในอุปกรณ์ไม่ว่าจะเป็นการจัดฉากไฟหรือว่าจ้างนักเขียนต่างๆ มาสร้างผลงานแต่ละชิ้นให้ออกมา แต่อย่างที่บอกถ้าเรามองโดยรวมแล้วแค่เราชอบและเราพอใจบวกกับ Content ของเรามันดึงดูดลูกค้าแต่ละกลุ่ม target อายุช่วงวัยมันก็แค่นั้นน่าจะพอแล้ว

#แต่ข้อเสียมันจะมีอยู่อย่างนึงค่ะ คือ
ถ้าเมื่อไหร่ที่เราอยากเปลี่ยนแปลงเราอยากเป็นตัวเองหรือเราอยากลองอะไรใหม่ๆแล้วสมมุติจากการที่ทำเป็นภาพการ์ตูนวันหนึ่งตัวตนของคุณเองโตขึ้น และอยากมีการเล่าเรื่องในรูปแบบใหม่ๆมันก็อาจจะทำให้กลุ่มลูกค้าหรือคนที่เขาเสพงานคุณเป็นประจำอาจจะจำคุณไม่ได้หรือมีความรู้สึก ที่แตกต่างกันออกไปเมื่อคุณได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง

ก็จะเหมือนกันกับที่ช่วงนี้จะสังเกตว่ายูทูปเบอร์หลายๆคนตั้งแต่ 2–3 ปีที่ผ่านมาเริ่มเปลี่ยนบูทโทนในการทำงานเริ่มมีจุดเปลี่ยนวัย หรือขึ้นอยู่กับทีมงานที่อยากทดลองอะไรใหม่ๆมันจึงทำให้ความรู้สึกของการเล่าเรื่องหรือกิมมิคอะไรบางอย่างมันไม่เหมือนเดิม ตรงนี้ก็จะเป็นเรื่องนึงเหมือนกันที่ทำให้เหล่า creator มีการหมดไฟ หรือแม้กระทั่งคนสร้างสรรค์ผลงานต่างๆก็จะรู้สึกท้อเหมือนกันไม่น้อยที่พอจะเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่าง มันค่อนข้างจะยากและใช้เวลาที่จะทำให้คนจำเราได้

ซึ่งหากคุณเริ่มมันมาด้วยความสุขตั้งแต่ตอนแรกแต่พอมันมีเรื่องของเงิน หรือปัจจัยการสร้างและแม้แต่ความเครียดส่วนตัวในการกดดันตัวเองตรงนี้มันก็จะเป็นสาเหตุหนึ่งนะคะที่ทำให้มันเกิดการ burnout หรือหมดไฟ แพชชั่นได้ง่ายๆเลยในการที่จะทำอะไรสักอย่างต่อ และมันก็เป็นเรื่องปกติค่ะพี่เราจะต้องปรับตามอัลกอริทึมที่จะทำให้การมองเห็นหรือว่าการสร้างผลงานมันดีกับเราในวันข้างหน้า
.
และมันจะอยู่ทีเราคาดหวังอะไรในผลลัพธ์ ตรงนี้ด้วย ซึ่งมุมมองตรงนี้แพรผ่านมาทุกสภาวะตั้งแต่เริ่มต้นทำแบบด้วยความสนุกและไม่คาดหวังไปจนค่อนข้างเครียดกดดันเมื่อมันเป็นการจ้างหรือว่ามีความคาดหวังของลูกค้า และกลับมาสู่ในมุมมองของการที่ค้นหาตัวเองอีกครั้ง เมื่อเราทำอะไรมานาน รวมไปจนถึง มันเป็นข้อดีที่ได้ลองเรียนรู้อะไรต่างๆตั้งแต่เด็กๆ

อย่างน้อยการลองถูกลองผิดของแพรในตลอด 9 ปีที่ผ่านมานี้ทำให้ใครหลายๆคนจำแพรได้นั่นเอง ก็ถือว่ามันเป็นความสำเร็จที่ดีมากๆเลยค่ะ
ขอให้ใครที่กำลังจะเริ่มต้นสร้างอะไรสักอย่าง ผ่านมาอ่านโพสต์นี้ แล้วมาทดลองไปด้วยกันนะคะ การค้นหาตัวเองมันเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้วล่ะ