สวัสดีครับ ผมอายุ18ปี แฟนผมอายุ14ปี ผมกำลังจะขึ้นมหาลัย ส่วนแฟนผมกำลังจะขึ้นม.2 อายุห่างกันมากใช่ไหมครับ5555 แต่นี้เป็นรักแรกของผมตั้งแต่เกิดมาจนอายุเท่านี้ไม่เคยมีแฟนเลยวันนึงน้องก็ขอคุยจริงจังแล้วบอกผมว่าได้ปรึกษากับแม่ของน้องแม่บอกว่าอายุห่างกันเกินไปสุดท้ายต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันไปเติบโตและน้องก็บอกว่า"หนูรู้อยู่แล้วว่าเราต้องกลับมาเป็นพี่น้องกันสักวันนึงหนูเป็นคน sensitive มากกและอยากให้พี่เข้าใจหนูว่าหนูมีเป้าหมายในชีวิตที่หนูจะไม่มีใครข้างกายหนูรู้ว่าเรา2คนรักกันมากแต่ว่าไปกันต่อไม่ได้แต่หนูอยากใช้เวลาที่เหลือกับพี่ให้มันดีที่สุดจนถึงวันที่หนูเปิดเทอม"15พ.ค.นั้นคือกำหนดวันเลิกกันครับทุกอย่างจะจบมันอาจจะดูปญอ.นะครับ5555แต่ว่าอย่างที่ผมบอกมันคือรักแรกของผมน้องขอให้ผมทำตัวปกติทุกอย่างยังรักกันเหมือนเดิมวันนั้นผมร้องไห้ไม่หยุดน้องทักมาไม่ตอบบ้างตอบบ้างหลังจากวันนั้นผมก็ทะเลาะกับน้องเพราะน้องเปลี่ยนใจแล้ว วันนั้นเราก็ทะเลาะกันหนักมากสุดท้ายแล้วเราก็กลับมาดีกันแต่ว่าคำว่าเปลี่ยนใจแล้วนั้นคือคำโกหกเพื่อให้ผมสบายใจขึ้นดีขึ้นและกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมสุดท้ายน้องก็ยอมรับว่าไม่ได้เปลี่ยนใจเลยยังคิดเหมือนเดิมอยู่ทำให้ผมเสียใจมากแต่น้องก็ขอให้เหมือนเดิมทุกอย่างตั้งแต่วันที่น้องยอมรับมาผมก็กลับมาร้องไห้อีกครั้งผมไม่สามารถทำตัวเหมือนเดิมได้ยิ่งอยู่ยิ่งรักน้องมากขึ้นเรื่อยๆวันนี้คิดจะตัดสินใจจะเลิกกับน้องเขาผมไม่อยากอยู่ต่อยิ่งอยู่ยิ่งรักพอถึงวันที่เลิกกันผมจะต้องเจ็บมากๆผมอยากถามทุกคนว่าควรอยู่ต่อจนถึงกำหนดวันที่เลิกกันหรือว่าควรเลิกเลยครับ😢 ขออภัยในความยาวมากผมอยากระบายออกมาให้หมดเลยครับ
ต้องเลิกกับแฟนเพราะว่าไปกันต่อไม่ได้แต่ว่าขอให้อยู่ต่อใช้เวลาด้วยกันจนถึงกำหนดวันเลิกกัน