เรื่องนี้เกิดขึ้นได้แล้วประมาณ 1ปีครับ.อ้อ ผมลืมบอกชื่อ เคสซี ครับ หรือเรียกสั้นว่าซี ครับ เรื่องนี้เป็นประสบการณหลอนๆปนเศร้านิดๆโดยตรงจากผมเองครับช่วงท้ายๆก็อนุญาติร้องไห้ไปเล่าแปปนะครับ😅😂😂555 ขอเริ่มละกันเพื่อที่จะไม่เป็นการเสียเวลา ในช่วงของเย็นที่ผ่านมาผมที่กำลังจะทำเวรในตอนเลิกเรียนเสร็จตอนผมจะเดินเอาขยะไปทิ้งผมก็ดันไปเจอกับไอมาสะที่กำลังยืนดั่กผมอยู่ในตอนนั้นผมก็ไม่เวลาไม่นัก ผมก็เลยเดินผ่านมันไปแล้วมันก็บอกผมว่า..เฮ้ยไอซีแกรู้มัยว่ามีคนเขาเล่ากันว่ามี รุ่นพี่คนนึง ถูกรถสิบล้อพุ่งเข้าชนตรงระหว่างทางนู้นน่ะ เห็นเขาไปในว่า ถนนที่เกิดเหตุนั้นอยู่ตรงถนนลาดพร้าว ว่ะ กูกำจะมาบอกว่ารุ่นพี่ที่เเอบชอบว่ะ ...จะบ้าหรอ! กูก็ไม่ได้ชอบนางขนาดมั้ย เพราะกูก็มีแฟนอยู่ไง...
ก็ยังว่าล่ะครับผมก็ไม่ได้ใสใจอะไรก็เลยรีบทำเวณเสร็จแล้วรีบกับแต่ระหว่างสายตาของผมก็เหลือกเห็นบางสิ่งบางอยางที่มันแบบไม่ควรจะเห็นก็ในระหว่างๆนั้นผมก็เห็นร่างของมาสะที่ผมมองว่าไม่แน่ใจว่ามันเป็นมันรึเปล่าเพราะมันเป็นเงาลางๆสิดำทมิฟ อยู่ตรงนั้นแต่ผมก็ไม่ได้กลัวอะไรมากก็ไม่ได้สนใจ แล้วก็เดินกลับไป พอกลับไปสักผมก็เห็นน้องของมันยืนอยู่ตรงหน้า ร.ร นั่นล่ะครับ ผมก็เลยถามน้องของไอมาสะมันไปว่า ...มีอะไรมาหาพี่ชายเหรอเห็นยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องน่ะไม่รู้ออกมารึยัง ...พอผมบอกมันไปตามนั้นจูงน้องของไอมาสะมันก็พูดขึ้นมาว่า..พี่มาสะเขาเกิดประสบอุบัติเหตุมีรถสิบล้อพุ่งชนจนต้องเข้า โรงพยาบาลไปน่ะตอนนี้อยู่ห้อง ICU น่ะ..

ซี:..ห่ะ ว่าไงนะละละละๆๆๆแล่ะๆๆแล้วๆมาสะคนที่กูเห็นนั่นใครวะ
มาสึสะ: น่าจะตาฟาดมั้ย ซี พี่ผมก็อยู่โรงพยาบาลโน่นน่ะ น่าจะเจ้าที่เจ้าทางรึเปล่า
นั่นเเหละครับผมนี่ถึงกับงงเลยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรก็เลยกลับบ้านไปพอกันไปผมก็เลยไปเล่าให้พ่อกับแม่และแฟนฟังก็เขารู้
คุณพ่อก็บอกว่าน่าเป็นวิญญาณของ จินเซย์ รึเปล่า ไม่จะเป็นวิญญาณของรุ่นพี่หรอกมั้ง ผมก็ตอบมาแบบงงๆว่า จินเซย์ คือใคร พ่อผมก็เล่ามาประมาณว่า... สองปีที่แล้วจินเซย์มันเป็นเพื่อนของพ่อน่ะ โดยไอจินเซย์ นั้นมันได้หายตัวไปตั้งแต่ตอนที่ พ่อจำความได้ มันหายไปเป็นปีกว่าๆเป็นอาทิตย์ จนกระทั่งวันนึง ทางบ้านของมันบอกว่าพบตัว ไอจิน มันเเล้วโดย ไอจินนั้นมันได้ตายไปแล้วเหตุผลน่าจะเกิดจากเจ้าน่าจะขับไปบ้านของเท็นอิจิ แต่จู่ๆรถของมันได้ไปประสบอุบัตเหตุถูกรถไฟพุ่งชนจนมันทั้งรถได้กระเด็นไปตกลงในสระน้ำตรงพุ่มหญ่านะตรงนั้นละจนศพมันเน่าเปลื่อยไปเป็นอาทิตย์ๆมันก็เลยไม่มีใครมาเห็นกว่าจะมาเห็นอีกทีก็กลิ่นเหม็นๆ น้ำเลือดน้ำหนอง และ น้ำเหลืองๆเขียวๆ ที่มันเหม็นมากๆส่งกลิ่นเหม็นคาวมาให้ชาวบ้านในแถวๆนั้น กลิ่นยังกับปลาร้าเน่าไข้ขึ้นราอ่ะ ยี้!พอผมฟังที่พ่อเขาเล่ามาปับผมก็กับแทบอ้วกเลย บรรยายซะแบบเห็นภาพเลย

แล้วเขาก็เราต่อมาก่อนที่เขาจะเจอศพ เขาเห็นเงาดำๆตะคุ่มไปเห็นเหมือนวิญญาณของจินเซย์น่ะละ พ่อว่านะจะเป็นเขาล่ะที่มาบอกมาเตื่อนน่ะ งั้นเหรอครับ
พอผมฟังเสร็จผมคิดว่าทำไมมันไมน่ากลัวเลยวะ ก็เลยจะไปหาเพื่อนๆเเละคุยดื่มกันในคาราโอเกะด้วยหลังจากนั้นก็นอนบ้านเพื่อนแต่จู่ก็เหมื่อนอะไรมาดลใจให้หันไปมองเพื่อนๆผมก็เลยนับๆดูส่ามันมีกี่คนสรุปมีคนเกินมา1คน ผมก็เลยถามเพื่อนมันไปว่ามีใครเกินมามั้ย แต่ก็พวกเขาก็ยังงงๆ ก็เลยถามไปว่า ....ไม่มีนะ....เอ๋รึผมตาฟาดไปวะก็เลยลองนับไปอีกรอบมันเหมือนเดิมครับตอนมีกันแค่4.5คนแต่ก็ดันมีที่6มาเเจมด้วย ผมก็เลยถามไปอีกครั้งว่ามันมีคนที่6เกินมาน่ะมันก็งงว่าคนที่หกคือใครพอว่ามากันแค่4.5คนหลังจากผมก็เห็นเงาๆนึง เหมือนเป็นผู้ชายใส่เชิ่คสีขาวและกางเกงสีดำ ผูกเนคไทสีแดงใส่สูทสีดำ คล้ายชุด น.ร ญี่ปุ่นเลยแต่ใบหน้านั้นมันดูขาวซีด ผมสีน้ำตาลเข้ม ตาสีดำ ทำหน้าเศร้าโศกเหมือนจะร้องไห้เลยใบหน้านั้งมันเศร้าสร้อยเป็นอย่างมากมันจนผมจะร้องไห้ตามเลยเสียงของร่างๆนั้นได้ตอบอย่างเศ้ราสร้อยว่า.....ช่วยด้วยช่วยผมด้วย!เหงาซะเหลือเกิน ช่วยด้วยๆ...ซ้ำไปซ้ำมาจนผมที่กลัวๆอยู่กับกลายสงสารแทนก็เลยกับไปในใจว่าอย่ามาหลอกกันเลยนะคุณจินไปสู่สุขติเถอะเดี๋ยวทำบญไปให้ไม่ต้องหลอกกัน ร่างนั้นก็ตอบมาว่า...ผมไปไม่ได้ ช่วยผมหลุดพ้นด้วยเถอะครับ ผมทรมานเหลือเกิน ช่วยปลดปล่อยดวงวิญญาณผมด้วยเถิด...ผมก็เลยน้ำตาไหลคลอพร้อมกับร้องไห้ไปตรงนั้นเลยเพื่อนก็งงว่าผมเป็นอะไร ผมเลยตอบแบบชัดไปพูดออกไปเลยว่า เดี๋ยวชั้นจะช่วยให้นายหลุดพ้นนะ จินเซย์ พวกก็ช็อคอึ้งไปเลยพร้อมขนลุกซู่ซ่าส์เลยว่า ผมเรียกชื่อ คนที่เป็นรุ่นพี่ที่ตายตั้งเเต่สองปีก่อน ว่าจินเซย์ เพราะมันคือชื่อของ น.ศ ชายหนุ่มคนนั้นที่ชื่อว่า เเคร์เทิล จินเซย์ นั่นเอง

ครับเรื่องของผมอาจจะ งงๆ และเล่าข้ามไปเยอะมาก รึไม่เข้าอะไรมาก ก็ขอโทษด้วยนะครับ ถึงแม้คุณอาจงงกับเรื่องกับประสบการณ์หลอนของผมว่าสรุปแล้วมันคือเรื่องราวของ งงมากซับซ้อนมากผมก็ขอโทษขออภัยด้วยครับ

อย่างก็ขอให้จินเซย์ ไปสู่สุคติไปสู่พบภูมิที่ดีด้วยนะครับ รุ่นพี่..

ขอขอบคุณครับ