ต้องจ่ายเงินให้พ่อแม่เท่าไหร่ ถึงจะสามารถออกมาจากครอบครัวได้

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกว่า เรายืมแอคเคาท์นี้ ของเพื่อนมาโพสถามนะคะ เนื่องจากเราไม่มีแอคเคาท์ค่ะ

เข้าเรื่องเลยนะคะ อาจจะยาวนิดนึงค่ะ 

ตอนนี้เราโดนแม่ ทวงหา ความกตัญญู
เราพึ่งเรียนจบ กำลังจะเริ่มงาน เดือนหน้า
ที่ กทม. เงินเดือน 20,000 บาท แถวๆสยาม

- เช่าห้องเปล่าพัดลม ราคา 3,700
ไฟหน่วยละ 7 บาท น้ำเหมา 200 บาท
(ไม่มีเน็ตฟรี)
ยังไม่คิด ค่าหักประกันสังคม+ หนี้ กยศ

ค่ารักษาตัว ที่บัตรทอง หรือ ประกันสังคม (กำลังจะมี) ไม่ครอบคลุม กะเก็บ 10,000 บาท / เดือน

- ค่าเดินทางยังไม่ทราบแน่ชัด
ว่าเดินทางไปทำงานแต่ละวัน
ตกวันเท่าไหร่ (ยังไม่เริ่มงาน)

- โปรเน็ตมือถือ 450 บาท รวมจำนวนชั่วโมงโทร เพราะต้องติดต่องาน เคยใช้ถูกกว่านี้แต่ไม่พอค่ะ

เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ทางภาคเหนือ ตอนนี้เรา อายุ 26 ปีค่ะ 

แต่ตอนนี้ ที่บ้านเรา ถามหาความกตัญญู (วัดค่าด้วยเงิน) ซึ่งเรารู้สึกแย่มาก เมื่อก่อน ท่ี่บ้านไม่เคยพูดเรื่องเงินค่ะ 
แต่ตอนนี้ที่บ้านเดือดร้อนเรื่องเงินมากกกกกกกกกก

เนื่องจากพี่สาว อายุสามสิบ (เงินเดือนเกือบสี่หมื่น ) เอาเงินไปเล่น Forex แล้วเสีย และก็เอาเงินเก็บมาเล่นอีก  หวังจะเอาคืน ก็เสียอีก ทีนี้ ก็ไปกู้เงินรายวัน มาหลายแสน ก็เสียเหมือนเดิม ทีนี้บอกที่บ้านว่า จะกู้เงินสหกรณ์ มาปิดยอดรถยนต์ที่ผ่อน แต่พอกู้แล้ว ไม่ทำอย่างที่กล่าว พี่เราก็เอาไปเสียให้ Forex หมดอีก รถโดนยึด มีคดีความเรื่องรถ แถมไปยืมเงินเพื่อนมาอีกครึ่งล้าน ไปเล่นอีก เสียอีก วนไป รวมๆผลานเงินไป เจ็ดหลักแล้วค่ะ 

พี่มาร้องไห้ ขอให้พ่อช่วย เพราะยังมีเงินที่ กู้นอกระบบ เงินสหกรณ์ และเงินยืมเพื่อนฝูง ที่ต้องไปใช้หนี้

พ่อเราก็ช่วยค่ะ โดยนำที่ดินที่ควรจะเป็นส่วนของเรา ครึ่งนึง ก็เอาไปให้พี่จำนองหมด รวมถึงที่ดินที่บ้านด้วย ซึ่งหลังจากนั้น พี่เราก็ไม่หยุด เสียจนหมดตัว จนพยายามกินยาเกินขนาด ไปรอบนึง แต่รอดมาได้

แต่หลังจากนั้นเมื่อต้นปี ก็มาเอาที่ดินของพ่อไปเพิ่มอีกค่ะ (ที่ดินบ้าน มาขอให้พ่อโอนบ้านให้) เอาบ้านไปจำนอง พ่อก็ทำค่ะ พ่อโอนให้ค่ะ จนบ้านติดจำนองเหมือนกันแล้ว

ตอนนี้ไม่เหลืออะไรแล้วค่ะ  ซึ่งพ่อก็บอกแค่ว่า ลูกเดือดร้อน ก็ต้องช่วย (เราไม่มีมรดกอะไรกับเขาแล้วค่ะ พี่ได้ไปคนเดียวหมดแล้วค่ะ)

แต่ในทางกลับกัน ตัวเราเองป่วยค่ะ ป่วยค่อนข้างหนักเกี่ยวกับระบบสืบพันธ์ภายใน ต้องรักษาต่อเนื่อง บางครั้งเราขอยืมเงินไปรักษา แล้วเราจะคืนตอนเงินเดือนออก เพราะเรารอรักษามานานแล้วค่ะ ระหว่างรอก็ไปหาหมอที่โรงพยาบาลแถวบ้าน รักษาตามอาการ แต่ไม่ดีขึ้น เลยอยากรักษาที่กรุงเทพ
แถวที่เราได้งาน  "แต่ที่บ้านบอกเราแค่ว่า ให้เราค่อยๆรักษา อย่าใจร้อน ใจเย็นๆ" ทั้งๆที่เราก็รักษา แบบใจเย็นมาตลอด จนวันนึงเราไม่ไหว เกี่ยวกับเรื่องสุขภาพ ก็บอกพ่อแม่ไปอีกครั้ง แต่ พ่อแม่เรา ไม่มองว่า สุขภาพเรามีปัญหา ซึ่งมันมีโรคที่มาจากกรรมพันธ์ด้วย พ่อยังไม่ยอมรับเลยค่ะ บอกว่าไม่จริงโรคที่เราเป็นไม่ได้มาจากพวกเขา (เราเสียใจมาก) 

เราเริ่มถามว่า "ทำไมเรื่องสุขภาพ หนูป่วยนะ ทำไมถึงไม่เห็นความสำคัญเลย มีอะไรก็ช่วยแต่พี่ตลอด" ประมาณนี้ค่ะ
พ่อแม่เราเลยบอกว่า เราคิดแบบนี้ไม่ได้ ไม่ดี ไม่กตัญญู ซึ่งเราบอกตรงๆ ปี๊ดมากกกกกกกกก

อีกทั้ง พ่อไปค้ำประกันเงินให้เพื่อนรวมงาน แล้วเพื่อนหนี พ่อต้องโดนหักเงินเดือนที่เกษียณอายุ และยังต้องหาเงินเพิ่มมาใช้หนี้ตรงนี้ แม่เราเป็นแม่บ้านค่ะ

พ่อมาขอให้เราช่วยจ่าย ค่างวดรถ ที่เขาเอาไปเข้าไฟแนนซ์ ซึ่งตอนแรก เราตอบตกลง
แต่ตอนนี้ เราบอกเขาไปว่า เราไม่ขอช่วยเรื่องรถแล้วนะ เพราะจะเก็บเงินไปรักษาตัว

พ่อแม่ก็พูดถึงความกตัญญูอีกค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกอยากจะอ้วก กับที่บ้านเรามากๆ เหมือนมีเราเพื่อประโยชน์ตัวเองเลยค่ะ เราเฟลมากๆ 
พ่อไม่เคยวางแผนเรื่องเงินเลยค่ะ ชอบไปกู้นอกระบบ แล้วเราก็ไม่รู้ว่าจริงๆ เอาเงินไปทำอะไร
พอถามก็บอกว่า เอามาใช้ในบ้าน ซึ่งจริงๆไม่ใช่ทั้งหมดค่ะ เพราะเงินค่อนข้างเยอะ

ตอนนี้พอโดนทวงบุญคุณบ่อยๆ  (บุญคุณที่ต้องตอบแทนด้วยเงิน) เราเริ่มไม่ไหว ไม่อยากคุย
หากเราจะหาเงิน มาให้พ่อแม่ แล้วจบ แล้วจะได้ไม่ต้องมาทวงอีก เราควรคำนวนจากอะไรบ้างคะ

ตั้งแต่เด็ก เรียนโรงเรียนต่างจังหวัด ธรรมดาๆ มหาลัยต่างจังหวัด กู้ กยศ เอง
ค่าขนมตอนเรียน รวมค่าหอ ได้เดือนละ 6,000 บาท ค่ะ แต่ถ้าจะเอาตั้งแต่เด็กเลย จำไม่ได้ค่ะ 

ปล.ตอนเด็กค่าเรียนเบิกได้เพราะพ่อเป็นข้าราชการ ค่ะ  เราต้องคำนวนอย่างไรดีคะ เพราะเราไม่อยากยุ่งในการใช้หนี้
ทั้งของพ่อและพี่ และโดนทวงแต่บุญคุณทั้งๆที่เราไม่ได้ขอมาเกิด 
เราควรหาเงินก้อนมาให้เขาเหล่านั้น เท่าไหร่ ถึงจะถือว่า หมดสิ้นแล้วต่อกัน ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ จริงจังมากค่ะ

(ถ้าจะเม้นเรื่องความกตัญญูโลกสวย ไม่ต้องเม้นนะคะ ทำมาตลอดค่ะ บ้านแต่ละบ้านไม่เหมือนกัน คำว่าพ่อแม่รักลูกทุกคนไม่เสมอไปค่ะ)
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 40
ไม่เห็นต้องไถ่ตัวเอง ไม่เห็นต้องซื้อตัวเองเลยครับ

ไม่ไหวก็เดินออกมาตั้งหลัก  เข้มแข็ง แข็งแรงเมื่อไหร่ ค่อยเดินกลับไป  หรือจะไม่กลับไปเลยก็ได้

ชีวิตเป็นของเราครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่