เรารู้สึกว่ามันเหนื่อยมากจริงๆนะ มันดูพังไปหมด ผิดหวังทุกเรื่อง มันพังมากๆ เคยพังจนครั้งหนึ่ง เราทำร้ายตังเอง แต่เรารู้สึกผิดมาก ตัวเรา ร่างกายเราไม่ได้ผิดอะไรเลย กลับกันตัวเรา ร่างกายเราต่างหากที่อยู่กับเราตลอด ไม่ว่าจะเสียใจ ผิดหวังมากแค่ไหน เราก็ยังกอดตัวเองตลอด เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายตัวเองอีก แต่มันก็อยากหายไปตลอดเวลา มันน่าเบื่อไปหมด ไม่อยากอยู่ ไม่สิ ไม่ได้อยากเกิดมาด้วยซ้ำ ไม่ได้อยากโตเลย ไม่อยากอะไรทั้งนั้น เคยให้กำลังใจตัวเองให้ฮึ้ดขึ้นมา แต่มันก็ยังเจอคำแย่ๆ เจอเรื่องแย่ๆ วนๆอยู่แบบเดิม เราไม่เคยฟังคำจากคนอื่นมาใส่ใจเลย แต่น่าเสียดาย สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกแย่มันมาจากคนในบ้าน.