ผมมีชื่อว่าคูน ผมมักมีงานอดิเรกคืออ่านหนังสือการ์ตูนและเล่นเกม ฟังกันไม่ผิดหรอกครับเนื่องจากผมนั้นต้องคอยช่วยแม่ขายของอยู่เสมอ ผมเลยมักมีแค่นี้แต่ เสาร์หรืออาทิตย์ผมมักจะไปเล่นกับเพื่อนของผมที่อีกซอยหนึ่ง ผมมีเพื่อนอยู่3คน นั้นคือ พี ต้น อ๋อง คงจะงงใช้มั้ยว่าแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องผีที่จะเล่างั้นไปฟังเรื่องต่อไปนี้เลยดีกว่า
เรื่องราวต่อไปนี้ เกี่ยวกับผมและเพื่อนๆ ที่เจอกับเหตุการบางอย่างที่พวกผมจะจดจำกันไม่ลืม
เรื่องมันเริ่มที่วันนั้นคือวันเสาร์วันธรรมดาที่ผมจะปั่นจักรยาน ไปเล่นกับพวกเพื่อนๆอยู่เสมอพอมาถึง
เราก็พากันไปซื้อข้าวกันเหมือนเดิม แล้วพอกินเสร็จก็จะเล่นเกมกันจนพอถึงเวลา4โมงพวกเราก็จะออกไปตีแบตกันเราจะแบ่งทีมกันคนละ2แล้วจะตีเล่นกันธรรมดา ระหว่างตีกันไปมา อ๋องได้เผลอตีลูกแบตไปโดนศาลนางรำ ที่เรียกว่าศาลนางรำเพราะตอนที่ผม มาเล่นครั้งแรกผมเห็นแค่รูปปั้นนางรำ2ตัวที่แขนหายตัวหนึ่ง ส่วนศาลก็เป็นศาลไม้เก่าๆที่คล้ายศาลตายายแต่มีแค่นางรำ แต่ผมก็ไม่เคย
ถามเพื่อนมากหรอกเกี่ยวกับศาล กับมาที่เรื่องอ๋องตีเข้าศาล เราก็ขำกันไปตามเรื่องธรรมดาแล้วให้อ๋อง
ไปขอโทษ แล้วตีกันต่อหลังจากเล่นเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับ หลังจากกลับมาผมก็หากินข้าวอาบน้ำแล้วก็เตรียมจะนอนตามธรรมดา ผมตื่นมาในวันอาทิตย์ผมได้อาบน้ำอะไรเหมือนเดิมแล้วไปเล่นกันเหมือนเดิม แต่ที่แปลกก็คือตอนที่ผมได้เจอกับอ๋อง อ๋องมันกลับหน้าตาดูหมองๆยังไงไม่รู้ อาการสั่นกลัวมองแต่ศาลนางรำ พอจะทักก็มีเหม่อลอย ต้นที่ทนมองมานานเลยถามอ๋องว่าวันนี้เป็นไรทำไมดูเหม่อลอย อ๋องก็บอกว่ากุเจอผีว่ะ พีได้ยินที่อ๋องพูดแบบนั้นได้บอกอ๋องให้เล่ามา อ๋องก็ได้เล่าเกี่ยวกับเรื่องที่เจอ
ว่า หลังจากที่พวกเราแยกย้ายกันไป มันกินข้าวกินปลาเสร็จ แล้วก็อาบน้ำเสร็จกำลังเข้าห้องไปนอนต้องบอกก่อนว่าอ๋องนอนแยกกับตายายหรือก็คือนอนคนเดียว อ๋องได้บอกว่าหลังจากที่กำลังจะนอน
อ๋องฝันว่าเจอกับผีนางรำแต่แขนหายไปข้างหนึ่งคล้ายกับรูปปั้นนางรำในศาลอ๋องได้บอกอีกว่า นางรำยืนนิ่งสักแปปแล้วค่อยๆรำเข้ามาใกล้แต่พอใกล้ถึงอ๋องสะดุ้งตื่นแต่แปลกอย่างหนึ่งคืออ๋องสังเกตุเห็น
เงาที่มุมห้องแล้วพออ๋องเห็นนั้นอ๋องคิดในใจว่ากุไปทำไรว่ะ พออ๋องยังไม่ทำไรมากเงาตรงมุมเริ่มขยับ
ใกล้เข้ามาจนอ๋องรู้สึกว่าจะร้องเพราะเป็นภาพที่อ๋องเห็นแบบที่ทำไรไม่ได้ ได้แต่นิ่งยังเดียว
อ๋องกระพิบตาแค่แปปเดียวเท่านั้นเงาหายอ๋องคิดว่าน่าจะรอดแล้ว แต่พออ๋องจะขยับกับไม่สามารถทำได้เหมือนโดนผีอำ พออ๋องคิดแบบนี้ไม่รู้จะทำไงกับมีเสียงข้างหูกระซิบบอกว่าไม่รู้จริงๆหรอว่าทำอะไรไป อ๋องสลบไปแล้วตื่นมาตอนยายมาเคาะห้องเรียกอีทื ว่าให้ตื่นได้แล้ว อ๋องตกใจมากเลยแสดงท่าทางแบบนั้นตามที่ได้บอกตอนต้น พีที่ได้ฟังเลยตกใจเพราะเหตุการคล้ายกับที่พีได้พบเจอมาเหมือนกัน ผมเลยบอกให้ลองเล่ามา หน่อย
พีได้เล่าว่าเรื่องนั้นเกิดขึ้นช่วงเย็นวันศุกร์ก่อนหน้านี้ ตอนนั้นพีกำลังเดินกลับบ้านแล้วต้องเดินผ่านศาล
ปกติแต่อยู่ดีๆ มีมอเตอร์ไซค์ พุ่งมาทางด้านพี พีที่ตกใจเลยหลบแบบรวดเร็วจนเผลอไปสะดุดกับหินแล้วมือเผลอโดนกลับรูปนางรำทำให้หัวหลุด พีที่ตกใจเก็บนางรำขึ้นมาแบบรีบๆ แล้วเดินเข้าบ้านตนเอง พ่อกับแม่มักพีจะกลับตอนสัก2ทุ่ม พีที่อยู่คนเดียวก็หานอนเล่นโทรศัพท์ด้านล่าง แล้วสักแปปได้ยินเสียงเสียงเหมือนมีใครเคาะกระจกบนชั้นสอง แต่พีก็คิดว่าอาจจะเป็นเสียงจากป้าข้างบ้านก็เลยไม่ได้สนแล้วก็เล่นโทรศัพท์ต่อ พอพ่อแม่พีกลับมา พีก็กินข้าวอะไรตามปกติ พีก็อาบน้ำปกติเสร็จแล้วก็นอนเล่นโทรศัพท์บนเตียงแต่แต่พีก็ได้ยินเสียงเคาะตรงกระจกอีกแล้ว แต่พีก็เริ่มนึกละว่าไม่ใช้เสียงจากป้าข้างบ้านละ แต่เหมือนเสียงที่มีคนเคาะ
ตรงกระจกบนชั้น2พีเลยคิดว่ารีบนอนเลยดีกว่า แต่พีก็ได้ยินเสียงเคาะมาเป็นระยะจนพอเสียงหายไป
พีกับเห็นเงาที่ตรงหน้าต่าง เเสงจากพระจันทร์ส่องเงาทำให้พี พอเห็นอยู่หน่อยว่าคืออะไรพอพีดูชัดๆ
กับต้องตกใจกับฉากที่ตัวเองเห็น คือเงานางรำที่ไร้หัวยืนชี้หน้าพีตรงหน้าต่าง พีเลยรู้ว่าเสียงเคาะคือเสียงอะไร พีเลยไม่นอนทั้งคืนได้แต่นอนเอาผ้าคุมโปงแล้วนอนสวดภาวานาถึงอาเลาะห์ให้ปกป้อง
พอเช้ามาพีมาตื่นอีกตอนที่ผมมาเรียกตอน10โมง พีรีบลุกออกจากห้องแล้วพยายามทำตัวให้ดูปกติ
เพราะไม่อยากเล่า พอพีเล่าจบต้นเลยบอกว่าศาลนี้เข้าเรียกศาลเจ้าที่เจ้าทาง
นางรำที่เห็นก็เป็นนางรำที่เขาถวายให้เจ้าที่ไว้ แต่คงจะมีเหตุผลที่เขามาหา พอต้นพูดแบบนี้เสร็จ
พวกเราก็เลยไปดูกันว่าทำไรผิด ประกฎว่าคือไอพีได้ทำหัวนางรำหาย ส่วนอ๋องได้ทำนางรำตกจากศาล เขาเลยอาจจะมาพยายามบอกให้เก็บเข้าไว้ที่เดิม แต่หัวนางรำที่พีทำตกหายพวกเราหากันเท่าไหร่ก็ไม่เจอ จนทุกคนท้อพวกเราเลยแยกย้ายแล้วพยายามขอโทษศาลเจ้า หลังจากที่ผมกำลังจะ
กลับบ้าน ผมกลับรู้สึกว่าเหมือนมีคนตามมาด้วยแต่ก็ไม่อยากหันไปเพราะ ถ้าหันตอนนี้ผมคงช็อคกลางทาง ผมพยายามปั่นเร่งสุดกำลัง แต่ก็ยังไม่หายรู้สึกว่าบางอย่างจะเลิกตาม พอกับถึงบ้านผมก็รู้สึกว่าปลอดภัย น่าจะเพราะในบ้านผมมีทั้งพระแล้วกุมารทอง ทุกคืนผมมักจะฝันว่าเห็นนางรำพยายามจะเข้าบ้านผมให้ได้ แต่จะถูกพี่กุมารหยุดไว้ตลอด พอวันเสาร์ที่มาถึงพอเรานัดรวมตัวกัน อ๋องกับพีก็ดูปกติดีขึ้น ส่วนต้นกับผมเท่านั้นที่ดูซีก ตันได้บอกว่าจะเล่าให้ฟังว่าหัวที่หาย มันอยู่ที่ไหนกันแน่
ทุกคนต่างตั้งใจฟังกันอย่างนิ่ง ต้นได้เล่าว่า หลังจากเลิกเล่นแล้ว ต้นทำอะไรเสร็จสัพก็กำลังจะนอน
แต่ทุกคืนต้นฝันว่าเห็นตัวเองตีแบต ทุกคืน ช่วงแรกต้นไม่คิดไรแต่พอนานหน่อยเลยคิดว่าไม่ใช้แล้ว
ต้นเลยคิดกับตัวเองเลยว่าเราต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดเรื่องอะไร พอต้นฝันต้นเผลอเจอกับสิ่งน่าเตะตาจัด
บางอย่างนั้นคือต้นสังเกตุเห็นว่าช่วงวันเสาร์ที่แล้ว ตอนเราตีแบตนั้นมีตอนที่ต้นไปนั้งใกล้ศาล
พอต้นเห็นสิ่งนั้น ต้นเลยรู้ว่าหัวนางรำหายไปไหน นั้นก็คือต้นเผลอเหยียบหัวนางรำไปซะแล้ว พอต้น
ตื่นขึ้นต้นได้เล่าให้ยายเล็กฟังว่าเจออะไรมั้ง ยายเล็กถึงกับตกใจแล้วเย็นวันศุกร์ยายเล็กกลับมาจากที่
ทำงานได้ซื้อตุ๊กตานางตัวใหม่มาถวายให้วิญญาณที่สิ่งสถิตในตัวเก่าเข้ามาตัวใหม่ แล้วได้บอกให้ยกโทษกับเด็กๆด้วย ต้นก็ได้มาขอขมากัน พอต้นเล่าจบผมกับพีและอ๋องวิ่งไปหน้าศาลแล้วขอขมาระหว่าง
ขอขมาขอโทษผมได้สังเกตุรอยน้ำแดงที่หกเหนี่ยวๆอยู่นิดหน่อยในศาล ทำให้ผมได้รู้เลยว่าผมนั้นได้ทำไรลงไปนั้นคือผมเผลอทำน้ำที่เขามาถวายให้กับศาลหก เลยคงจะโดนดีแบบที่ผมเล่าไปตอนนั้น
หลังจากเรื่องจบ พวกผมได้พักตีแบตกันไปสักพักเลย เป็นอันจบ
หากทุกคนชอบ เดี๋ยวจะหาเรื่องมาเล่าอีก
เรื่อง ขอโทษครับ
เรื่องราวต่อไปนี้ เกี่ยวกับผมและเพื่อนๆ ที่เจอกับเหตุการบางอย่างที่พวกผมจะจดจำกันไม่ลืม
เรื่องมันเริ่มที่วันนั้นคือวันเสาร์วันธรรมดาที่ผมจะปั่นจักรยาน ไปเล่นกับพวกเพื่อนๆอยู่เสมอพอมาถึง
เราก็พากันไปซื้อข้าวกันเหมือนเดิม แล้วพอกินเสร็จก็จะเล่นเกมกันจนพอถึงเวลา4โมงพวกเราก็จะออกไปตีแบตกันเราจะแบ่งทีมกันคนละ2แล้วจะตีเล่นกันธรรมดา ระหว่างตีกันไปมา อ๋องได้เผลอตีลูกแบตไปโดนศาลนางรำ ที่เรียกว่าศาลนางรำเพราะตอนที่ผม มาเล่นครั้งแรกผมเห็นแค่รูปปั้นนางรำ2ตัวที่แขนหายตัวหนึ่ง ส่วนศาลก็เป็นศาลไม้เก่าๆที่คล้ายศาลตายายแต่มีแค่นางรำ แต่ผมก็ไม่เคย
ถามเพื่อนมากหรอกเกี่ยวกับศาล กับมาที่เรื่องอ๋องตีเข้าศาล เราก็ขำกันไปตามเรื่องธรรมดาแล้วให้อ๋อง
ไปขอโทษ แล้วตีกันต่อหลังจากเล่นเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับ หลังจากกลับมาผมก็หากินข้าวอาบน้ำแล้วก็เตรียมจะนอนตามธรรมดา ผมตื่นมาในวันอาทิตย์ผมได้อาบน้ำอะไรเหมือนเดิมแล้วไปเล่นกันเหมือนเดิม แต่ที่แปลกก็คือตอนที่ผมได้เจอกับอ๋อง อ๋องมันกลับหน้าตาดูหมองๆยังไงไม่รู้ อาการสั่นกลัวมองแต่ศาลนางรำ พอจะทักก็มีเหม่อลอย ต้นที่ทนมองมานานเลยถามอ๋องว่าวันนี้เป็นไรทำไมดูเหม่อลอย อ๋องก็บอกว่ากุเจอผีว่ะ พีได้ยินที่อ๋องพูดแบบนั้นได้บอกอ๋องให้เล่ามา อ๋องก็ได้เล่าเกี่ยวกับเรื่องที่เจอ
ว่า หลังจากที่พวกเราแยกย้ายกันไป มันกินข้าวกินปลาเสร็จ แล้วก็อาบน้ำเสร็จกำลังเข้าห้องไปนอนต้องบอกก่อนว่าอ๋องนอนแยกกับตายายหรือก็คือนอนคนเดียว อ๋องได้บอกว่าหลังจากที่กำลังจะนอน
อ๋องฝันว่าเจอกับผีนางรำแต่แขนหายไปข้างหนึ่งคล้ายกับรูปปั้นนางรำในศาลอ๋องได้บอกอีกว่า นางรำยืนนิ่งสักแปปแล้วค่อยๆรำเข้ามาใกล้แต่พอใกล้ถึงอ๋องสะดุ้งตื่นแต่แปลกอย่างหนึ่งคืออ๋องสังเกตุเห็น
เงาที่มุมห้องแล้วพออ๋องเห็นนั้นอ๋องคิดในใจว่ากุไปทำไรว่ะ พออ๋องยังไม่ทำไรมากเงาตรงมุมเริ่มขยับ
ใกล้เข้ามาจนอ๋องรู้สึกว่าจะร้องเพราะเป็นภาพที่อ๋องเห็นแบบที่ทำไรไม่ได้ ได้แต่นิ่งยังเดียว
อ๋องกระพิบตาแค่แปปเดียวเท่านั้นเงาหายอ๋องคิดว่าน่าจะรอดแล้ว แต่พออ๋องจะขยับกับไม่สามารถทำได้เหมือนโดนผีอำ พออ๋องคิดแบบนี้ไม่รู้จะทำไงกับมีเสียงข้างหูกระซิบบอกว่าไม่รู้จริงๆหรอว่าทำอะไรไป อ๋องสลบไปแล้วตื่นมาตอนยายมาเคาะห้องเรียกอีทื ว่าให้ตื่นได้แล้ว อ๋องตกใจมากเลยแสดงท่าทางแบบนั้นตามที่ได้บอกตอนต้น พีที่ได้ฟังเลยตกใจเพราะเหตุการคล้ายกับที่พีได้พบเจอมาเหมือนกัน ผมเลยบอกให้ลองเล่ามา หน่อย
พีได้เล่าว่าเรื่องนั้นเกิดขึ้นช่วงเย็นวันศุกร์ก่อนหน้านี้ ตอนนั้นพีกำลังเดินกลับบ้านแล้วต้องเดินผ่านศาล
ปกติแต่อยู่ดีๆ มีมอเตอร์ไซค์ พุ่งมาทางด้านพี พีที่ตกใจเลยหลบแบบรวดเร็วจนเผลอไปสะดุดกับหินแล้วมือเผลอโดนกลับรูปนางรำทำให้หัวหลุด พีที่ตกใจเก็บนางรำขึ้นมาแบบรีบๆ แล้วเดินเข้าบ้านตนเอง พ่อกับแม่มักพีจะกลับตอนสัก2ทุ่ม พีที่อยู่คนเดียวก็หานอนเล่นโทรศัพท์ด้านล่าง แล้วสักแปปได้ยินเสียงเสียงเหมือนมีใครเคาะกระจกบนชั้นสอง แต่พีก็คิดว่าอาจจะเป็นเสียงจากป้าข้างบ้านก็เลยไม่ได้สนแล้วก็เล่นโทรศัพท์ต่อ พอพ่อแม่พีกลับมา พีก็กินข้าวอะไรตามปกติ พีก็อาบน้ำปกติเสร็จแล้วก็นอนเล่นโทรศัพท์บนเตียงแต่แต่พีก็ได้ยินเสียงเคาะตรงกระจกอีกแล้ว แต่พีก็เริ่มนึกละว่าไม่ใช้เสียงจากป้าข้างบ้านละ แต่เหมือนเสียงที่มีคนเคาะ
ตรงกระจกบนชั้น2พีเลยคิดว่ารีบนอนเลยดีกว่า แต่พีก็ได้ยินเสียงเคาะมาเป็นระยะจนพอเสียงหายไป
พีกับเห็นเงาที่ตรงหน้าต่าง เเสงจากพระจันทร์ส่องเงาทำให้พี พอเห็นอยู่หน่อยว่าคืออะไรพอพีดูชัดๆ
กับต้องตกใจกับฉากที่ตัวเองเห็น คือเงานางรำที่ไร้หัวยืนชี้หน้าพีตรงหน้าต่าง พีเลยรู้ว่าเสียงเคาะคือเสียงอะไร พีเลยไม่นอนทั้งคืนได้แต่นอนเอาผ้าคุมโปงแล้วนอนสวดภาวานาถึงอาเลาะห์ให้ปกป้อง
พอเช้ามาพีมาตื่นอีกตอนที่ผมมาเรียกตอน10โมง พีรีบลุกออกจากห้องแล้วพยายามทำตัวให้ดูปกติ
เพราะไม่อยากเล่า พอพีเล่าจบต้นเลยบอกว่าศาลนี้เข้าเรียกศาลเจ้าที่เจ้าทาง
นางรำที่เห็นก็เป็นนางรำที่เขาถวายให้เจ้าที่ไว้ แต่คงจะมีเหตุผลที่เขามาหา พอต้นพูดแบบนี้เสร็จ
พวกเราก็เลยไปดูกันว่าทำไรผิด ประกฎว่าคือไอพีได้ทำหัวนางรำหาย ส่วนอ๋องได้ทำนางรำตกจากศาล เขาเลยอาจจะมาพยายามบอกให้เก็บเข้าไว้ที่เดิม แต่หัวนางรำที่พีทำตกหายพวกเราหากันเท่าไหร่ก็ไม่เจอ จนทุกคนท้อพวกเราเลยแยกย้ายแล้วพยายามขอโทษศาลเจ้า หลังจากที่ผมกำลังจะ
กลับบ้าน ผมกลับรู้สึกว่าเหมือนมีคนตามมาด้วยแต่ก็ไม่อยากหันไปเพราะ ถ้าหันตอนนี้ผมคงช็อคกลางทาง ผมพยายามปั่นเร่งสุดกำลัง แต่ก็ยังไม่หายรู้สึกว่าบางอย่างจะเลิกตาม พอกับถึงบ้านผมก็รู้สึกว่าปลอดภัย น่าจะเพราะในบ้านผมมีทั้งพระแล้วกุมารทอง ทุกคืนผมมักจะฝันว่าเห็นนางรำพยายามจะเข้าบ้านผมให้ได้ แต่จะถูกพี่กุมารหยุดไว้ตลอด พอวันเสาร์ที่มาถึงพอเรานัดรวมตัวกัน อ๋องกับพีก็ดูปกติดีขึ้น ส่วนต้นกับผมเท่านั้นที่ดูซีก ตันได้บอกว่าจะเล่าให้ฟังว่าหัวที่หาย มันอยู่ที่ไหนกันแน่
ทุกคนต่างตั้งใจฟังกันอย่างนิ่ง ต้นได้เล่าว่า หลังจากเลิกเล่นแล้ว ต้นทำอะไรเสร็จสัพก็กำลังจะนอน
แต่ทุกคืนต้นฝันว่าเห็นตัวเองตีแบต ทุกคืน ช่วงแรกต้นไม่คิดไรแต่พอนานหน่อยเลยคิดว่าไม่ใช้แล้ว
ต้นเลยคิดกับตัวเองเลยว่าเราต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดเรื่องอะไร พอต้นฝันต้นเผลอเจอกับสิ่งน่าเตะตาจัด
บางอย่างนั้นคือต้นสังเกตุเห็นว่าช่วงวันเสาร์ที่แล้ว ตอนเราตีแบตนั้นมีตอนที่ต้นไปนั้งใกล้ศาล
พอต้นเห็นสิ่งนั้น ต้นเลยรู้ว่าหัวนางรำหายไปไหน นั้นก็คือต้นเผลอเหยียบหัวนางรำไปซะแล้ว พอต้น
ตื่นขึ้นต้นได้เล่าให้ยายเล็กฟังว่าเจออะไรมั้ง ยายเล็กถึงกับตกใจแล้วเย็นวันศุกร์ยายเล็กกลับมาจากที่
ทำงานได้ซื้อตุ๊กตานางตัวใหม่มาถวายให้วิญญาณที่สิ่งสถิตในตัวเก่าเข้ามาตัวใหม่ แล้วได้บอกให้ยกโทษกับเด็กๆด้วย ต้นก็ได้มาขอขมากัน พอต้นเล่าจบผมกับพีและอ๋องวิ่งไปหน้าศาลแล้วขอขมาระหว่าง
ขอขมาขอโทษผมได้สังเกตุรอยน้ำแดงที่หกเหนี่ยวๆอยู่นิดหน่อยในศาล ทำให้ผมได้รู้เลยว่าผมนั้นได้ทำไรลงไปนั้นคือผมเผลอทำน้ำที่เขามาถวายให้กับศาลหก เลยคงจะโดนดีแบบที่ผมเล่าไปตอนนั้น
หลังจากเรื่องจบ พวกผมได้พักตีแบตกันไปสักพักเลย เป็นอันจบ
หากทุกคนชอบ เดี๋ยวจะหาเรื่องมาเล่าอีก