คือตั้งแต่เกิดมาเราเห็นแม่ทำร้ายพ่อมาตลอด พูดแทงใจดำมาตลอด แต่เรายอมใจพ่อเลยที่ทนอยู่กับแม่ได้ จนมีพี่กับเรา คือพ่อแม่เราเขาไม่ได้เป็นแฟนกันตั้งแต่แรกแต่โดนผู้ใหญ่จับแต่งงานกัน จนถึงตอนที่พ่อได้ไปทำงานต่างประเทศไม่ได้กลับบ้านหลายปี แต่ส่งเสียจนเรากับพี่จบมหาลัยและมีรถมีบ้านจนถึงทุกวันนี้ และวันนี้ได้กลับบ้านในรอบหลายปี แต่แทนที่จะได้อยู่บ้านแต่แม่ก็หาเรื่องทะเลาะจนตอนนี้อยู่บ้านที่ตนเองสร้างไม่ได้ เรารู้ว่านี่มันเป็นแค่เรื่องของสามีภรรยา แต่ในฐานะลูกแล้วเรารู้สึกเสียใจมากกับการกระทำของแม่ในครั้งนี้ แต่ในหน้าที่แม่ แม่ทำได้ดี และพ่อก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีเช่นกัน เราตอนนี้อยากจะหนีไปให้ไกล ไม่อยากเห็นพวกเขาเป็นแบบนี้😭 แต่ก็สงสารพ่อที่ไม่มีบ้านแม้จะอยู่ เพราะเราก็ยังเป็นนักศึกษาเพิ่งจบใหม่ ยังหางานอยู่ ถ้ามีบ้านอีกหลังก็อยากให้พ่อได้อยู่ เราแค่อยากมาระบายความรู้สึกเครียด