หนูอยากจะมาขอคําปรึกษาจากพี่ๆหนูเป็นลูกคนเดียว(หนูมีโรคตั้งเเต่เกิดโรคหัวใจ หอบหืด ภูมิเเพ้ กระดูก ซึ่งส่วนนึงก็มาจากพันธุกรรมเเละคุณเเม่มีลูกตอนวัย 30+)คุณเเม่เป็นคุณเเม่เลี้ยงเดี่ยวพ่อเป็นคนต่างชาติ พ่อเเม่เเยกทางกันตอนหนูอยู่ อนบ2 เเม่ส่งหนูมาให้ป้าเลี้ยงโดยส่งตังให้ป้าเดือนละ7000 เเต่ความเป็นอยู่หนูก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่ป้าเสียตามสภาพคนอีสาน พ่อต่างชาติทํางานส่งเสียค่าเลี้ยงดูให้ทุกเดือน 7000 จนหนู19ปีเเล้ว จุดเริ่มต้นของเรื่องมันอยู่ตรงนี้ค่ะคือหลังจากที่คุณเเม่เเยกทางกับพ่อ
เเม่ก็ขายของอยู่กรุงเทพได้สักพัก จนหนูอยู่ ป.3 เเม่ก็กลับมาบ้านเเละไม่ทํางานอีกเลยตั้งเเต่กับมาเเละเเม่ก็สร้างบ้านอยู่ เงินสร้างบ้านนี้มาจากการที่เเม่เเบ่งเงินจากพ่อคนละครึ่งก่อนเเยกทางกัน หนูก็ไปเรียนตามปกติเงินใช้จ่ายภายในบ้านก็ได้มาจากทางพ่อที่ส่งให้ จนหนูเรียนจบม.6สายสามัญ คือเเม่ก็ได้มาบอกว่าเงินหมดไม่มีเงินให้หนูเรียนต่อ หนูก็ได้เเต่ทําใจคิดเเต่ว่า(จะหาเลี้ยงเเม่ยังไงดีไหนจะค่าใช้จ่ายภายในบ้านค่าประกันชีวิตเเม่ค่าปณกิจหมู่บ้าน) ทั้งที่อยากเรียนต่อเลยหันมาสมัครงานทุกที่ ที่เขารับวุฒิม.3ขึ้นไป เลยได้งานที่เซเว่นหนูก็ทําไปจนไม่ไหว(ตามที่บอกหนูสุขภาพไม่เเข็งเเรง)เลยออกจากงานมา เลยหันมาหางานออนไลน์ทําเติมเกม เติมเหรียญไลน์ กําไรน้อยนิดเเต่ก็เป็นเงิน (เเม่ชอบพูดตลอดว่าเอาเวลาไปทําอย่างอื่นเถอะหา1-2บาทอยู่ได้) ส่วนตัวเเม่ของหนูชอบเล่นหวยมากซื้อทุกงวด หวยไทย ลาว เวียดนาม หมดไปเกือบๆพัน (คุณเเม่ขับรถไม่เป็นทุกชนิดเลยค่ะ) (นี้คือความโชคดีของชีวิตหนูได้มาเจอช่องทางการขายไอเทมhayday รายได้5000-8000 เกิดจากความพยายามเเละคิดหาวิธีว่าทําไงจะหาเงินมาพอค่าใช้จ่ายเเต่ละวันไหนจะค่าหาหมอหนูอีก)การเดินทางไปหาหมอในตัวเมืองเเต่ละครั้งต้องใช้ค่าใช้จ่ายเยอะพอสําควรสําหรับหนูที่อยู่ชนบทส่วนข้าวเที่ยงหนูทําข้าวห่อไปกินที่ รพ ด้วย (นี้คือจุดพีคของเรื่อง) จนวันนึงหนูได้รู้ว่าเเม่นําเงินที่พ่อส่งมาเเต่ละเดือนที่สะสมมาไปให้คนเป็นน้ายืม 2 เเสน(น้าบอกว่านําเงินส่วนนี้ไปให้ลูกๆเขาได้เรียนหนังสือ)
(น้าอีกคนบอกเอาเงินไปผ่อนรถที่ออกมา) เเล้วก็น้าคนอื่นๆอีก เเม่มีพี่น้องร่วมกัน 9 คน หนูเสียใจมากที่เเม่นําเงินที่พ่อหามาไปให้ญาติใช้ สงสารคนเป็นพ่อที่ต้องลําบากหาเงิน สงสารตัวเองที่ต้องมาเจออะไรเเบบนี้ รถดีๆยังไม่มีเหมือนเขา มหาลัยดีๆยังไม่มีเงินที่จะเรียน ต่อ พอเราได้ทราบเรื่องนี้เเล้วเราได้บอกกับเเม่ว่าจะไปเรียนต่อ ปวส. ขอให้เเม่ส่งเราเรียนด้วยเรามีตังเก็บจากที่เราทํางานมาถ้าขาดเหลืออะไรให้เเม่ช่วยหนูหน่อยได้ไหม
เเม่บอกว่าได้เเม่จะคุยกับน้าๆให้(เเต่พอเเม่เราขอเงินคืนจากน้าคนนั้นที่ยืมตังไป2เเสน น้าบอกว่าเขาก็เดือดร้อนเหมือนกันคงไม่มีตังมาคืนหรอก ส่วนทางเราก็คงทําไรไม่ได้ เเม่ได้เบิกเงินสดมาให้เขาเอง) ตอนนี้เราก็ได้เเต่อยู่บ้านไปก่อนหาไรทําไปที่กําลังเราพอทําได้ เเต่เราก็อยากเรียนต่ออยู่ดีเราอยากทําให้ชีวิตครอบครัวเราดีขึ้น เเต่ถ้าให้เราไปทํางานพาร์ทไทม์หรือบริการก็คงไม่ไหวเเล้วเนื่องจากโรคที่เป็นอยู่ เราอยากสอบเข้ารับราชการ เราตั้งใจจิงๆเเต่คงได้เเต่ฝัน (เพราะคุณเเม่เราไม่ได้ทํางานเลยมา11ปี จบเเค่ป.6)🙏ส่วนตัวนี้เราก็ไม่ขอรบกวนพ่อไปมากกว่านี้เเล้วอยากให้พ่อได้พัก#ท้อ
ขอปรึกษาปัญหาชีวิตหน่อยค่ะ ควรเเก้รึไปในทิศทางไหนดี
เเม่ก็ขายของอยู่กรุงเทพได้สักพัก จนหนูอยู่ ป.3 เเม่ก็กลับมาบ้านเเละไม่ทํางานอีกเลยตั้งเเต่กับมาเเละเเม่ก็สร้างบ้านอยู่ เงินสร้างบ้านนี้มาจากการที่เเม่เเบ่งเงินจากพ่อคนละครึ่งก่อนเเยกทางกัน หนูก็ไปเรียนตามปกติเงินใช้จ่ายภายในบ้านก็ได้มาจากทางพ่อที่ส่งให้ จนหนูเรียนจบม.6สายสามัญ คือเเม่ก็ได้มาบอกว่าเงินหมดไม่มีเงินให้หนูเรียนต่อ หนูก็ได้เเต่ทําใจคิดเเต่ว่า(จะหาเลี้ยงเเม่ยังไงดีไหนจะค่าใช้จ่ายภายในบ้านค่าประกันชีวิตเเม่ค่าปณกิจหมู่บ้าน) ทั้งที่อยากเรียนต่อเลยหันมาสมัครงานทุกที่ ที่เขารับวุฒิม.3ขึ้นไป เลยได้งานที่เซเว่นหนูก็ทําไปจนไม่ไหว(ตามที่บอกหนูสุขภาพไม่เเข็งเเรง)เลยออกจากงานมา เลยหันมาหางานออนไลน์ทําเติมเกม เติมเหรียญไลน์ กําไรน้อยนิดเเต่ก็เป็นเงิน (เเม่ชอบพูดตลอดว่าเอาเวลาไปทําอย่างอื่นเถอะหา1-2บาทอยู่ได้) ส่วนตัวเเม่ของหนูชอบเล่นหวยมากซื้อทุกงวด หวยไทย ลาว เวียดนาม หมดไปเกือบๆพัน (คุณเเม่ขับรถไม่เป็นทุกชนิดเลยค่ะ) (นี้คือความโชคดีของชีวิตหนูได้มาเจอช่องทางการขายไอเทมhayday รายได้5000-8000 เกิดจากความพยายามเเละคิดหาวิธีว่าทําไงจะหาเงินมาพอค่าใช้จ่ายเเต่ละวันไหนจะค่าหาหมอหนูอีก)การเดินทางไปหาหมอในตัวเมืองเเต่ละครั้งต้องใช้ค่าใช้จ่ายเยอะพอสําควรสําหรับหนูที่อยู่ชนบทส่วนข้าวเที่ยงหนูทําข้าวห่อไปกินที่ รพ ด้วย (นี้คือจุดพีคของเรื่อง) จนวันนึงหนูได้รู้ว่าเเม่นําเงินที่พ่อส่งมาเเต่ละเดือนที่สะสมมาไปให้คนเป็นน้ายืม 2 เเสน(น้าบอกว่านําเงินส่วนนี้ไปให้ลูกๆเขาได้เรียนหนังสือ)
(น้าอีกคนบอกเอาเงินไปผ่อนรถที่ออกมา) เเล้วก็น้าคนอื่นๆอีก เเม่มีพี่น้องร่วมกัน 9 คน หนูเสียใจมากที่เเม่นําเงินที่พ่อหามาไปให้ญาติใช้ สงสารคนเป็นพ่อที่ต้องลําบากหาเงิน สงสารตัวเองที่ต้องมาเจออะไรเเบบนี้ รถดีๆยังไม่มีเหมือนเขา มหาลัยดีๆยังไม่มีเงินที่จะเรียน ต่อ พอเราได้ทราบเรื่องนี้เเล้วเราได้บอกกับเเม่ว่าจะไปเรียนต่อ ปวส. ขอให้เเม่ส่งเราเรียนด้วยเรามีตังเก็บจากที่เราทํางานมาถ้าขาดเหลืออะไรให้เเม่ช่วยหนูหน่อยได้ไหม
เเม่บอกว่าได้เเม่จะคุยกับน้าๆให้(เเต่พอเเม่เราขอเงินคืนจากน้าคนนั้นที่ยืมตังไป2เเสน น้าบอกว่าเขาก็เดือดร้อนเหมือนกันคงไม่มีตังมาคืนหรอก ส่วนทางเราก็คงทําไรไม่ได้ เเม่ได้เบิกเงินสดมาให้เขาเอง) ตอนนี้เราก็ได้เเต่อยู่บ้านไปก่อนหาไรทําไปที่กําลังเราพอทําได้ เเต่เราก็อยากเรียนต่ออยู่ดีเราอยากทําให้ชีวิตครอบครัวเราดีขึ้น เเต่ถ้าให้เราไปทํางานพาร์ทไทม์หรือบริการก็คงไม่ไหวเเล้วเนื่องจากโรคที่เป็นอยู่ เราอยากสอบเข้ารับราชการ เราตั้งใจจิงๆเเต่คงได้เเต่ฝัน (เพราะคุณเเม่เราไม่ได้ทํางานเลยมา11ปี จบเเค่ป.6)🙏ส่วนตัวนี้เราก็ไม่ขอรบกวนพ่อไปมากกว่านี้เเล้วอยากให้พ่อได้พัก#ท้อ