พยายามแล้วจริงๆ ที่จะไม่คิดเรื่องแบบนี้
ยิ่งเราพยายามมากเท่าไรเรายิ่งด้อยค่าตัวเองมากเท่านั้น เราก็รู้ตัวเองดีเว่าเราไม่ได้เก่ง ไม่ได้ฉลาด ไม่มีความสามารถอะไรเลย
ตั้งแต่เริ่มต้นครบกับเมื่อ 8 ปีก่อน เราอายุห่างกันไม่มาก หรือ ถ้าเรียกง่ายอาจรุ่นเดียวกันเลยก็ได้นะ เราใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมาโดยมีการทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง ค่อยช่วยเหลือกันในทุกเรื่องๆ ค่อยอยู่เคียงข้างกัน เราผ่านอะไรมาด้วยกันต้องมากมาย เคยอดก็อดด้วยกัน เคยต่อสู้มาด้วยกัน แต่ที่ผ่านมาในหลายปี ชีวิตเขามีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตดีมากจริงๆ "เขาสอบติด" เราทั้งยินดีและมีความสุขกับเขา และเราก้ยังคงซัพพอร์ ไม่ว่าจะเรื่องงาน เงิน และ.
ในทุกๆด้าน และหลังๆมามันตรงข้ามกับชีวิตสุดๆ เขาดีขึ้น มันยิ่งทำให้เราต่ำลง ห่างกันมากขึ้น ถึงเราไม่ได้มีซัพพอร์ตมากมายเท่าเขา เขาโชคดีทีมีคนช่วยเหลือ ค่อยดันค่อยหาแต่สิ่งดีๆ ให้เขาจนเขามีทุกอย่างในทุกๆวันนี้ เราก็ไม่รู้ว่าคนภายนอกเขามองคู่เราว่ายังไง "ดูดิอีกคนได้ดีจนมีทุกอย่าง ดูแฟนมันดิ
ยังต้องต่ำเหมือนนเดิม แฟนมันยังเป็นลูกจ้างเขาเหมือนเดิม แตกต่างกันสุดๆ ไม่เห็นจะเหมาะสมกันเลย" เออ..รู้ตัวดีไม่ต้องพูดให้ได้ยินก็ได้นะ จากคนที่เคยพูดคุยกันปกติ แต่พอหลังจากแฟนเราย้านเข้ามา เราโดนมองว่าอยู่คนละระดับจริงๆ
มันทำให้เราถึงกับเบื่อชีวิต เหนื่อย ท้อกับทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มันแย่ไปหมด เราก็สู้มากเลยนะ เราสู้แล้วจริงๆ เราสู้มาตลอด แต่มันอาจจะไม่มากพอ ยิ่งได้ยินคำพูดที่โดนดูถูก มันทำให้เราเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับแฟนมากขึ้น เราเคยที่จะไม่คิดเรื่องแบบนี้ แต่มันทำไม่ได้เลย จากระยะเวลาที่ผ่านมาชีวิตเรายิ่งมีระยะห่างมากขึ้น เขาได้ดีขึ้นเรื่อย แต่ย้อนมาดูตัวเราเอง ยังต่ำต้อยเหมือนเดิม แฟนเราดีขี้น 1 2 3 4 5 6 7 แต่เรา ยังอยู่ที่เดิม คือ 1 เรายังก้าวไปไหนไม่ได้เลย แต่แฟนเราไปไกลแล้ว เราก็ไม่รุ้ว่าทำไม เพราะอะไร เราเคยดิ่งสุดๆ มันมันมืดดำไปหมด ไม่อยากพูด อยากคุยกับใคร ร้องไห้คนเดียว ทำให้เราความรู้สึกโดดเดียว เราไม่เห็นคุณค่าในตัวเองเลย มันแย่นะ แย่มากๆ
ยิ่งเขามีสังคมที่ใหญ่ขึ้น ทำให้สนใจเราน้อยลง หรือบ้างครั้งไม่สนใจเลย บ้างครั้งไม่มีการพูดการคุยอะไรกันกับเราในแต่ละวัน แต่เขาคุยกับคนในแชท อ่อ!! ลืมเล่าไปว่าเราเคยแอบไปอ่าน แชทเขา เขาคุยกับคน ดูแล้วเขาคุยกันอย่างมีความสุข ค่อยบอกกันว่าทำอะไรอยู่ ถ่ายรูปส่งให้กันดู ยิ่งเจอคำๆนึ่ง "เรามีเรื่องจะคุยกับตัวหลายเรื่องอยู่" แต่กับเรา เขาไม่เคยจะส่งอะไรให้ดู ไม่เคยคุยเคยบอกอะไรกับเราเลย เราทั้งคู๋ทะเลาะกับคนๆ นี้มาหลายครั้งนะ แต่คำตอบที่เขาได้ที่ พี่ที่ทำงานไม่ได้คิดอะไร จะไม่ให้เขามีสังคมเลยหร่อ ยิ่งทำให้เรายิ่งคิดมาก จะให้เราคิดยังไง
สงสัยตัวเองตลอดว่า ทำไมเรามีแฟนในแต่ละคน เราโดนแบบนี้ตลอดเลย พอเขาได้ดีเขาก็จะไปจากเราตลอด เมื่อไรเราจะมีอะไรเข้ามา ทำให้เรามีชีวติที่ดีบ้าง หรือชีวิตเราต้องอยู่แบบนี้ เราไม่สามารถที่จะคุยกับใครได้ เพราะทุกคนจะบอกกับเราว่าเราคิดไปเอง เป็นประสาทอยู่คนเดียว
ขอพื้นที่ระบาย
เคยด้อยค่าตัวเองกับแฟนของตัวเองบ้างไหม
ยิ่งเราพยายามมากเท่าไรเรายิ่งด้อยค่าตัวเองมากเท่านั้น เราก็รู้ตัวเองดีเว่าเราไม่ได้เก่ง ไม่ได้ฉลาด ไม่มีความสามารถอะไรเลย
ตั้งแต่เริ่มต้นครบกับเมื่อ 8 ปีก่อน เราอายุห่างกันไม่มาก หรือ ถ้าเรียกง่ายอาจรุ่นเดียวกันเลยก็ได้นะ เราใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมาโดยมีการทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง ค่อยช่วยเหลือกันในทุกเรื่องๆ ค่อยอยู่เคียงข้างกัน เราผ่านอะไรมาด้วยกันต้องมากมาย เคยอดก็อดด้วยกัน เคยต่อสู้มาด้วยกัน แต่ที่ผ่านมาในหลายปี ชีวิตเขามีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตดีมากจริงๆ "เขาสอบติด" เราทั้งยินดีและมีความสุขกับเขา และเราก้ยังคงซัพพอร์ ไม่ว่าจะเรื่องงาน เงิน และ.
ในทุกๆด้าน และหลังๆมามันตรงข้ามกับชีวิตสุดๆ เขาดีขึ้น มันยิ่งทำให้เราต่ำลง ห่างกันมากขึ้น ถึงเราไม่ได้มีซัพพอร์ตมากมายเท่าเขา เขาโชคดีทีมีคนช่วยเหลือ ค่อยดันค่อยหาแต่สิ่งดีๆ ให้เขาจนเขามีทุกอย่างในทุกๆวันนี้ เราก็ไม่รู้ว่าคนภายนอกเขามองคู่เราว่ายังไง "ดูดิอีกคนได้ดีจนมีทุกอย่าง ดูแฟนมันดิ
มันทำให้เราถึงกับเบื่อชีวิต เหนื่อย ท้อกับทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มันแย่ไปหมด เราก็สู้มากเลยนะ เราสู้แล้วจริงๆ เราสู้มาตลอด แต่มันอาจจะไม่มากพอ ยิ่งได้ยินคำพูดที่โดนดูถูก มันทำให้เราเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับแฟนมากขึ้น เราเคยที่จะไม่คิดเรื่องแบบนี้ แต่มันทำไม่ได้เลย จากระยะเวลาที่ผ่านมาชีวิตเรายิ่งมีระยะห่างมากขึ้น เขาได้ดีขึ้นเรื่อย แต่ย้อนมาดูตัวเราเอง ยังต่ำต้อยเหมือนเดิม แฟนเราดีขี้น 1 2 3 4 5 6 7 แต่เรา ยังอยู่ที่เดิม คือ 1 เรายังก้าวไปไหนไม่ได้เลย แต่แฟนเราไปไกลแล้ว เราก็ไม่รุ้ว่าทำไม เพราะอะไร เราเคยดิ่งสุดๆ มันมันมืดดำไปหมด ไม่อยากพูด อยากคุยกับใคร ร้องไห้คนเดียว ทำให้เราความรู้สึกโดดเดียว เราไม่เห็นคุณค่าในตัวเองเลย มันแย่นะ แย่มากๆ
ยิ่งเขามีสังคมที่ใหญ่ขึ้น ทำให้สนใจเราน้อยลง หรือบ้างครั้งไม่สนใจเลย บ้างครั้งไม่มีการพูดการคุยอะไรกันกับเราในแต่ละวัน แต่เขาคุยกับคนในแชท อ่อ!! ลืมเล่าไปว่าเราเคยแอบไปอ่าน แชทเขา เขาคุยกับคน ดูแล้วเขาคุยกันอย่างมีความสุข ค่อยบอกกันว่าทำอะไรอยู่ ถ่ายรูปส่งให้กันดู ยิ่งเจอคำๆนึ่ง "เรามีเรื่องจะคุยกับตัวหลายเรื่องอยู่" แต่กับเรา เขาไม่เคยจะส่งอะไรให้ดู ไม่เคยคุยเคยบอกอะไรกับเราเลย เราทั้งคู๋ทะเลาะกับคนๆ นี้มาหลายครั้งนะ แต่คำตอบที่เขาได้ที่ พี่ที่ทำงานไม่ได้คิดอะไร จะไม่ให้เขามีสังคมเลยหร่อ ยิ่งทำให้เรายิ่งคิดมาก จะให้เราคิดยังไง
สงสัยตัวเองตลอดว่า ทำไมเรามีแฟนในแต่ละคน เราโดนแบบนี้ตลอดเลย พอเขาได้ดีเขาก็จะไปจากเราตลอด เมื่อไรเราจะมีอะไรเข้ามา ทำให้เรามีชีวติที่ดีบ้าง หรือชีวิตเราต้องอยู่แบบนี้ เราไม่สามารถที่จะคุยกับใครได้ เพราะทุกคนจะบอกกับเราว่าเราคิดไปเอง เป็นประสาทอยู่คนเดียว
ขอพื้นที่ระบาย