มันไม่ใช่แค่การจก แต่เป็นการจกแบบมีศิลปะและใช้สมองจก ยางโฮจินจะจกไปยังตำแหน่งที่ไม่มีคนอยู่เสมอหรือไม่ก็ตรงจุดเกรงใจ บางทีก็หันหน้าไปทางจกไปทาง แบบที่คนรับเดาทางไม่ออก การจกดีอย่างคือไม่ต้องใช้แรงมากเหมาะกับพวกตัวสูงแต่ไม่ค่อยแข็งแร็ง แต่แน่นอนว่าข้อมือต้องเร็วและสายตาดีมองหาช่วงว่างตลอด บอกเลยส่วนตัวชอบการจกของโฮจินมาก มันเป็นการเล่นที่เต็มไปด้วยจินตนาการไม่เหมือนบอลกลางSFของไทยที่ไม่มีเวลาให้คิดบอลมาเลยหัวเซ็ต1คืบต้องรีบงอตัวตีส่งๆไปเพราะไม่มีเวลาให้คิดอะไรทั้งนั้นสุดท้ายตีติดเน็ตติดบล็อคตีออก ควรรีบศึกษาการจกของโฮจินเพราะมันสามารถช่วยทีมได้เยอะมากๆ จนกวาด MVP เป็นว่าเล่น ส่วนการพาบอลถ้ากรรมการไม่เป่าก็ถือว่าไม่ฟาล์วสามารถเล่นได้ ตอนเล่นทีมชาติก็ไม่ฟาล์วนะ
ศิลปะการจก ของยางโฮจิน คือ สิ่งที่ MB ไทยควรศึกษาและเลียนแบบอย่างเร่งด่วน!!