๏ ... ตำนาน - สัตว์หน้าขน ... ๏

กระทู้คำถาม

บทกวี กวีการเมือง ภาษาไทย ปรัชญาชีวิต แต่งกลอน

19.06 น.

ตัวตน คนละตัว ------ มีตัวชั่ว มีตัวดี

รักมั่วซั่ว ตัวนี่ ----- ตัวเองซี่ ที่มัวเมา

เมารัก เธอเสียด้วย ------เธอสิ สวยเอา สวยเอา

ใครใคร เขาก็เมา ------ ทำหน้าเศร้า ไม่สวยเลย

ไม่เศร้า ได้ไงนิ ---- เงินวันนี้ มีไหมเอ่ย

ทองหยอง ของเราเคย ---- จำนองไว้ ไถ่ถอนมา

ขาดดอก ไปนานแล้ว ---- ต้องนอนแกร่ว อยู่นี่นา

ชีวิต ในเมืองฟ้า ---- ทำมาหากิน ยากเกิน

กลับบ้าน เราดีกว่า ---- เป็นขี้ข้า ของนายเงิน

หน้าเดิน เดินเอ้าเดิน ---- ตัวใคร ตัวมัน แหม่มเอย

19.35 น.

กาพย์ยานี: กาลามสูตร ประชาธิปไตย

_{กระทู้สนทนา}
_{ติดตาม}
_{กาพย์แต่งกลอนปรัชญาสังคมไทยกฎแห่งกรรม}

เพียงเพราะแค่เรารัก -------- ใช่รู้จักตัวตนเขา
เห็นแค่แง่มุมเรา ------------- จึงคิดเอาว่าเขาดี

เพียงเพราะว่าเราชัง -------- จึงดึงดันว่าคนนี้
เลวชั่วซะไม่มี --------------- พอกันทีอย่าคบมัน

มองคนจากหลายแง่ ------- ไม่ถ่องแท้อาจพลิกผัน
ยกย่องให้ร้ายกัน ----------- เท็จจริงนั้นปะปนไป

พระเอกเป็นคนร้าย --------- คนเลวหายเป็นดีได้
เลวบ้างเพราะจำใจ --------- ไม่ใช่ชั่วโดยสันดาน

บางคนไม่สัตย์ซื่อ ----------- แสร้งใช้สื่อดัดแปลงสาส์น
บอกตนโดนระราน ----------- สร้างเหตุการณ์ขอคะแนน

ทั้งที่ตนเองชั่ว --------------- ไปปั่นหัวจัดวางแผน
ยุยงสร้างตัวแทน ------------ ให้คนแค้นสองฝ่ายชน

บาดเจ็บติดคุกจับ ------------ สองฝ่ายกลับรับกรรมผล
ผู้วางหมากเล่ห์กล ----------- ยังรอดพ้นตนลอยนวล

หลักกาลามสูตร -------------- ทุกฝ่ายพูดฟังถี่ถ้วน
แล้วกลับมาทบทวน ---------- ใคร่ครวญก่อนอย่าหุนหัน

ถ้าดีถ้าถูกใช่ ------------------ ก็ออกไปแก้ไขกัน
สันติอย่าโรมรัน --------------- อย่าห้ำหั่นใช้เหตุผล

ถ้อยทีถ้อยอาศัย -------------- ไม่เข้าใจต้องอดทน
ยึดเสียงประชาชน ------------- เอาตามคนเสียงส่วนใหญ่

เสียงน้อยต้องยอมรับ --------- อย่าดื้อกลับร่วมมือไป
ประชาธิปไตย ------------------ แบบนี้ไงที่ต้องการ

0
0
_{สมาชิกหมายเลข 7338737}
_{วันเสาร์ เวลา 20:11 น.}