ได้คุยกับผู้สูงวัยอายุ 60 กว่าๆ แต่เวลาที่แกพูดจะไม่มีประธาน ไม่มีกรรม 
เหมือนคนใจร้อนที่พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่พอไม่โมโห ไวยกรณ์ในการพูดก็เหมือนคนรีบเร่ง

บางครั้งถามเรื่องสิ่งของอยู่ตรงไหน แกก็จะชี้ไปแบบไม่ตั้งใจชี้
เหมือนไม่ตั้งใจพูด ไม่ตั้งใจสื่อสารเท่าไร  (อาการชี้ของไม่ตรง เป็นมาตั้งแต่อายุ40กว่าๆ)
มีอาการบรรยายตำแหน่งไม่ถูก เช่น ถามว่าอยู่ไหน จะบอกว่าอยู่ตรงร้านสีม่วงๆ ต้องบอกให้ดูรอบๆว่ามีอะไรเป็นจุดเด่น ถึงจะคุยรู้เรื่อง

อยากทราบว่ามีอะไรแนะนำให้พัฒนาดีขึ้นมั้ยครับ