สวัสดีค่ะ พอดีเรามีปัญหาเรื่องเพื่อนสนิทคนนึง จริงๆแล้วไม่รู้ว่าเรียกว่าเพื่อนสนิทได้หรือเปล่า เขาบอกว่าเราเป็นเพื่อนสนิทกับเขา แต่สำหรับเราแค่รู้สึกว่าสนิทมากกว่าคนอื่นนิดหน่อยเท่านั้น ไม่ได้ถึงขั้นเรียกว่าเพื่อนสนิทกัน โดยเรารู้จักกันเมื่อสองปีที่แล้ว และเพื่อนคนนี้เป็นคนที่เรียนไม่เก่ง เพราะงั้นเขาเลยชอบพึ่งเรา ขอให้เราช่วยสอน และก็ขอลอกการบ้านเพราะเขาทำไม่เป็นเลย โดยตอนแรกๆก็ไม่เป็นไรหรอก เรายินดีด้วยซ้ำ แต่พอนานวันเข้า เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น เรารู้สึกว่าเขาไม่ค่อยเกรงใจเรา รู้สึกว่าเขาไม่หัดพึ่งพาตัวเองเลย เหมือนพึ่งแต่เรา เช่นการบ้านที่ครูให้มาส่วนใหญ่เขาจะขอลอกเราแทบจะทั้งหมดเลย และเราก็ไม่ชอบเพราะแม้ว่าเราจะไม่ได้เรียนเก่งมาก แต่เราก็พยายามทำด้วยตัวเอง เราเลยรู้สึกไม่แฟร์ที่เขามาขอลอกง่ายๆโดยไม่พยายามอะไรเลย โดยบอกว่าทำไม่เป็น ไม่เข้าใจ แต่นอกจากนี้ เขาก็มีขอให้เราช่วยสอนบ้าง เราก็ยินดีสละเวลาไปช่วยบ้างถึงแม้ว่าเราจะยุ่งมากก็ตาม แต่สิ่งที่เราไม่ชอบมากเลยก็คือ ตั้งแต่เริ่มสนิทกัน เขาจะชอบพูดจาไม่เกรงใจเรา ชอบล้อเลียนเรา ล้อว่าเราเตี้ย และก็ชอบอวดตัวเองเมื่อเขามีอะไรได้ดีกว่าเรา ที่สำคัญคือแล้วเรารู้สึกว่าเวลาเขาพูดกับเรา มันต่างจากเวลาเขาพูดกับเพื่อนคนอื่น โดยเขาชอบพูดไม่ค่อยดีเวลาคุยกันสองคน แต่ไม่ได้ทุกวัน แค่บ่อยครั้ง แต่มันทำให้เรารู้สึกน้อยใจ เพราะมันเหมือนว่าเขาจะดีกับคนอื่นมากกว่าเราทั้งที่เขาบอกว่าเราเป็นเพื่อนสนิทของเขา แล้วเราก็คิดว่าตั้งแต่มีเขาเป็นเพื่อนชีวิตมันก็ดีขึ้นมานิดนึงเพราะเรามีเพื่อนคุยด้วยแตกต่างจากเมื่อก่อนที่เราไม่มีเพื่อนคุยเลย แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ทำให้เราเครียดเรื่องของเขาตลอด ทำไมเราคิดมากจนปวดหัวอยู่บ่อยครั้ง เราเลยเริ่มที่จะทิ่งระยะห่าง เพื่อให้เขาเลิกยุ่งวุ่นวายกับเรามากเกินไป แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะโดยปกติเราจะขี่มอเตอร์ไซค์ไปโรงเรียนด้วยกัน เพราะที่บ้านเขาไม่ซื้อมอเตอร์ไซค์ ให้ เขาเลยจำเป็นต้องมาขอเราขี่ด้วย เราเลยต้องไปโรงเรียนด้วยกันทุกวัน แถมเขาเองก็คุยกับเราตลอด เราเลยทิ้งระยะห่างไม่ได้ โดยที่เราเล่ามา นั้นเป็นส่วนที่เราเครียดและไม่ชอบเกี่ยวกับเขา แต่โดยปกติเขาก็ไม่ได้แย่มากนัก ถ้าให้พูดก็คือเราคิดว่าเขาเป็นเพื่อนที่ toxic แบบอ่อนๆ เราเลยทิ้งระยะห่างลำบาก เพราะงั้นเราเลยต้องทนจนถึงทุกวันนี้ และเมื่อวานตอนที่เรากำลังจะออกจากบ้านไปหาเพื่อนคนนี้เพื่อไปเรียนพิเศษด้วยกัน จู่ๆเราก็ปวดท้องมาก เราเลยแชทไปบอกเขาว่าเราปวดท้องไปไม่ได้ เขาเลยโมโหตอบเราว่า ทำไมป่วยไม่บอกเขาก่อน และบอกว่ามันทำให้เขาเสียเวลาเตรียมตัวรอเรา (ในแชทเขาพูดค่อนข้างแรงกว่านี้) มันเลยทำให้เรารู้สึกน้อยใจ แล้วก็โมโหนิดหน่อย เพราะเนื่องจากเราเป็นโรคกระเพาะ เราเลยปวดท้องบ่อย แล้วก็ไม่รู้ว่ามันจะปวดตอนไหน เราเลยบอกเขาก่อนไม่ได้ อันที่จริงเราก็เข้าใจเพราะเขาไม่มีมอเตอร์ไซค์ เขาเลยต้องขี่กับเรา พอเราไม่ได้ไปเรียน เขาก็จะไม่ได้ไปด้วย และมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เราจู่ๆก็บอกว่าป่วยเมื่อถึงเวลาที่เราต้องไปเรียนแล้ว เพราะเราป่วยบ่อย บ้างครั้งก็ปวดท้อง บ้างก็ปวดหัว (เราเป็นไมเกรนด้วย) เลยเราเข้าใจที่เขาโกรธ แต่เราก็น้อยใจที่เขาบอกว่าเสียเวลาของเขา เพราะเราก็ช่วยเหลือเขาตลอด สละเวลาไปช่วยสอนเขาตลอด แต่เขากลับว่าและโกรธเรากับเรื่องนี้ รู้สึกเหมือนเราพึ่งรำคาญเขาบ้างไม่ได้ เราเลยรู้สึกอยากทิ้งระยะห่าง เพราะว่าตั้งแต่เราสนิทกับเขา มันทำให้เราเครียดบ่อยมาก เลยไม่รู้ว่าต้องทิ้งระยะห่างอย่างไร เพราะเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้น ทุกคนช่วยบอกหน่อยนะคะว่าเราควรทิ้งระยะห่างกับเขาไหม และถ้าทิ้งต้องทำยังไง เพราะพวกเราก็ต้องไปโรงเรียนด้วยกันทุกวัน  ช่วยบอกทีนะคะ เราเครียดมากจริงๆคะ

ปล. นี้เป็นกระทู้แรกของเรา เนื้อหาเยอะไปหน่อย ขอขอบคุณทุกคนที่สละเวลามาอ่านและตอบคำถามของเรา ขอบคุณมากเลยค่ะ