ว่าจะไม่คิดเรื่องนี้แล้วแต่ก็ยังคิดไม่ตกเลยครับ ผมมีครูคนหนึ่งที่ได้ให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างมาก จนเมื่อไม่กี่วันก่อน เขาทำให้ผมหมดศรัทธาในตัวเขาครับ ทางวิทยาลัยได้จัดโครงการเพื่อให้นักเรียนศึกษาดูงานในต่างจังหวัด เป็นการใช้รถบัสในการเดินทาง โดยการเดินทางจะใช้รถบัสทั้งหมด3คัน ซึ่งคันอื่นๆที่ผมไม่ได้นั่งนั้นก็มีการสังสรรค์ มีการร้องเพลง คาราโอเกะเป็นเรื่องธรรมดา ระหว่างทางที่ค่อนข้างจะเงียบเหงานั้นผมได้พูดกับครูที่นั่งอยู่ข้างๆผมนั้นว่า "ผมอยากร้องเพลง" แต่ครูกลับตอบมาว่า "ไม่ต้องร้องอยู่เฉยๆไม่ต้องร้อง" ผมไปเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนผมฟังเพื่อนผมถึงกับช็อค ว่าทำไมคนเป็นครูถึงไม่ให้โอกาศนักเรียนแสดงความสามารถ ก็เข้าใจแหละว่าอยากพักผ่อน แต่ก็เอ่อ... จนถึงตอนขากลับช่วงเวลา 15:00-17:00 ผมเลยขอโอกาศจากพี่ๆคณะทัวร์ที่คอยอำนวยความสะดวกในการเดินทาง เลยได้ร้องไป4-5เพลงนี่แหละ คนอื่นๆก็มาแจมด้วยนะเออ

เรื่องที่สองครับ ทางไกด์เขาจะมีกิจกรรมให้เล่น นั่นก็คือการตอบคำถามครับ "ใครจะตอบยกมือขึ้น"ผมยกขึ้นคนแรกจนแขนชา พอเอ่ยคำถามถามมาเท่านั้นแหละ"ป้ายทะเบียนรถของรถบัสคันนี้คือเลขอะไร" ทุกคนแย่งกันยกมือคน รวมถึงครูด้วย ทางไกด์เลยให้ครูเป็นคนบอกแทน ผมก็เอ้า แล้วผมที่ยกมือคนแรกนี่คือไม่มีความหมายอะไรเลยเหรอ

ที่ผ่านมาครูคนนี้ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเรื่องคอมหรือเรื่องอะไรผมก็แก้ปัญหาให้ได้ทุกอย่างครับ ย้ำว่าทุกอย่างจริงๆ  ผมคิดไปถึงขั้นว่า เขาแค่มองเราเป็นเครื่องมือ พอไม่ได้ใช้งานก็ไม่ได้สนใจอะไรหหรอก

และอีกเรื่องหนึ่งนะครับ กับอีแค่นักเรียนนั่งเฝ้าครูหลับครูนอน จำเป็นที่จะต้องยกยอขนาดนั้นเลยเหรอ พูดมาตลอดทาง พูดมาเป็นสิบๆกว่ารอบ พูดจนแทบจะยกขึ้นหิ้งได้อยู่แล้วครับ