คือเรื่องเกิดจากย่าเราเปิดบัญชีออมสินให้(ถอนได้ตอนอายุ18) แต่เราไปเปิดเคพลัสเพิ่มบอกพ่อแล้วพ่อรับรู้แล้วเราเลยให้เพื่อนที่เป็นญาติกันพาไปเปิดพอกลับบ้านเขาจ้องหน้าเราเพราะกลับบ้านช้าเราเลยพูดว่าไปเปิดบัญชีมาตอนแรกไม่คิดว่าเขาจะโกรธสักพักเขาพูดว่าอย่ามาตอๆแล้วก็พูดว่าบัญชีกูจะทุบทิ้งให้หมดเลยเดี๋ยวก่อนนะสักพักพูดว่าเรียนไม่จบหรอกพวงอ่ะอีทรงนี้อ่ะเราเลยกลับไปถามว่าห้ะอะไรนะเรียนไม่จบง่ะ(ยอมรับว่าเถียงแล้วอาหลายๆคนก็พูดว่าเราชอบเถียง)เขาก็ตอบกลับว่าเอ้อเราไม่จบหรอกแล้วก็ไปต่อว่าเพื่อนเราเราเลยบอกว่าจะว่าก็ว่าหนูคนเดียวหนูเป็นคนบอกมันเองให้พาไปเขาก็บอกว่าเดี๋ยวกูจะทุบบัญชีทิ้งหมดเลยในบัญชีหมดมีเงินในบัญชีเอาไปเลี้ยงเพื่อนหมด ทำตัวเป็นเศรษฐีโอนเป็นแต่เล็กนะพวก(ไม่เชิงเลี้ยงแต่ซื้ออะไรก็แบ่งๆกินเพื่อนก็แบ่ง)แล้วเขาก็พูดว่ากูเกลียด(ขอไม่พูดชื่อเป็นลูกของเขา)พอแล้วนะเดี๋ยวกูเกลียดอีกเราก็บอกว่าจ้าแต่เข้าห้องเราก็ร้องไห้ ไม่ชอบความรู้สึกตัวเองเลยที่ทำอะไรๆก็ร้องแล้วก็คิดมากคิดนานบ้างที่คิดต่ำสุดคงครึ่งชั่วโมงอ่ะค่ะร้องไห้ง่ายมากบ่อยครั้งที่อธิบายอะไรไปร้องไห้ไปแต่ครั้งนี้ไม่ร้องต่อหน้า
คิดมากทำไงดี