คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 128
ผมเจ้าของกระทู้ ขอขอบคุณทุกคนมากที่แนะนำ และ แชร์ประการณ์กับผม และผมได้ลองนำความคิดของทุกคนมาคิดและได้เรียกลูกมาคุย เมื่อวันที่ 21-กุมภาพันธ์-2567
<ขอลบข้อมูลการพูดคุยครั้งสุดท้าย >
วันนี้ 22 กุมภาพันธ์ 2567 น้องออกจากบ้านเพื่อไปทำงานกับแฟน โดยมีจดมหายลาไว้ ทำให้ผมเพิ่งทราบว่าลูกเป็นซึมเศร้า ซึ่งผมกับภรรยาไม่เคยทราบ รู้เพียงลูกมีพฤติกรรมเก็บตัว
<ขอลบจดหมาย ของลูก> บางความคิดเห็น แนะนำว่าควรลบ ซึ่งผมเห็นด้วย
ขอลบข้อความที่กล่าวถึงลูกสาว ตอนนี้ได้คุยกันแล้ว ครับ น้องขอลองไปใช้ชีวิตกับแฟน
สรุป
สาเหตุ การสื่อสารในครอบครัวไม่ดี และ การละเลยใส่ใจลูกตลอดมาของผมเอง และการเลือกวิธีแก้ปัญหาที่ผิด ทำให้ปัญหาบานปลาย
ผล ตอนนี้เลยทำใจปล่อยให้ลูกออกไปใช้ชีวติตามที่เค้าต้อง และควรให้กำลังใจเค้าห่างๆ และช่วยเหลือตามสมควรเมื่อเกิดปัญหา
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นอีกครั้ง
<ขอลบข้อมูลการพูดคุยครั้งสุดท้าย >
วันนี้ 22 กุมภาพันธ์ 2567 น้องออกจากบ้านเพื่อไปทำงานกับแฟน โดยมีจดมหายลาไว้ ทำให้ผมเพิ่งทราบว่าลูกเป็นซึมเศร้า ซึ่งผมกับภรรยาไม่เคยทราบ รู้เพียงลูกมีพฤติกรรมเก็บตัว
<ขอลบจดหมาย ของลูก> บางความคิดเห็น แนะนำว่าควรลบ ซึ่งผมเห็นด้วย
ขอลบข้อความที่กล่าวถึงลูกสาว ตอนนี้ได้คุยกันแล้ว ครับ น้องขอลองไปใช้ชีวิตกับแฟน
สรุป
สาเหตุ การสื่อสารในครอบครัวไม่ดี และ การละเลยใส่ใจลูกตลอดมาของผมเอง และการเลือกวิธีแก้ปัญหาที่ผิด ทำให้ปัญหาบานปลาย
ผล ตอนนี้เลยทำใจปล่อยให้ลูกออกไปใช้ชีวติตามที่เค้าต้อง และควรให้กำลังใจเค้าห่างๆ และช่วยเหลือตามสมควรเมื่อเกิดปัญหา
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นอีกครั้ง
สมาชิกหมายเลข 3829601 ซึ้ง, มีแค่เกรียนจะเรียนอะไร ถูกใจ, แก้วหนึ่งใบกับเบียร์สองขวด ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8002915 ขำกลิ้ง, totoonline ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6746628 ซึ้ง, kriangsak9389 ซึ้ง, Amalgamate ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6619796 ซึ้ง, ตนยังเบี้ย ซึ้งรวมถึงอีก 50 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 131
อ่านแล้วเศร้าใจ เห็นใจคนเป็นพ่อแม่ สิ่งที่พ่อแม่แบกรับ ลูกไม่เคยเห็น เอาแต่ตัดพ้อ เอาแต่ความไม่สมหวังของตัวเองเป็นใหญ่ ที่กล้าตำหนิเด็ก เพราะเจอมาแบบนี้เลย ลูกติดสามี แม่เขาเอาไปเลี้ยงจนโต ปล่อยปะละเลย กลับมาเป็นแบบนี้เลย พอใช้ไม้อ่อนก็ได้คืบจะเอาศอก พอใช้ไม้แข็งก็ทำตัวเหมือนเป็นเหยื่อ พยายามอธิบายก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา อะไรไม่ตรงกับที่ตัวเองเห็นถูกก็ไม่ฟัง ส่วนหนึ่งก็มาจากการเลี้ยงดูด้วย แต่เท่าที่อ่านพ่อแม่ทำเต็มที่แล้ว
คิน * คาเนะ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7951102 ถูกใจ, ไม่ต้องขอ ถูกใจ, TAOM ถูกใจ, สโรชินีแห่งพิษสวาท ถูกใจ, แม่น้องหยง ถูกใจ, โคนี่ ถูกใจ, อู๊ดสุดใจ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6095458 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5892048 ถูกใจรวมถึงอีก 9 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 171
ความเห็นส่วนตัวนะคะ
เรารู้สึกว่าเป็นกระทู้ที่เศร้ามากกกกก
ต่างคนต่างก็มองในมุมของตัวเอง คิดกันไปเอง
ทั้งพ่อแม่ และลูก
ทั้งๆที่เป้าหมายคือพยายามที่จะประคับประคอง ‘ครอบครัว’ ให้เป็น ‘ครอบครัว’
สิ่งที่ขาดไป คือ ‘การสื่อสาร’ ระหว่างกัน
พ่อที่ถามแล้ว บอกว่าลูกไม่ตอบคำถาม
หรือไม่รอที่จะฟังคำตอบนั้นกันแน่
/ซึ่งบางครั้งคำตอบไม่ได้มาในรูปแบบของเสียงให้ได้ยินตรงหู อาจจะมาจากภาษากาย การส่งสายตา
พฤติกรรมก็ได้/
ซึ่งพ่อแม่ไม่เคยได้ยินเลย
ลูกที่กลัวว่าคำตอบของตัวเอง จะทำให้พ่อแม่ไม่พอใจ
ลำบากใจ ไม่ชอบใจ ก็เลือกที่จะเก็บคำพูดนั้นกลืนลงคอ ให้มันทับถมซ้ำๆจนวันนี้มันระเบิดออกมา
แต่พ่อแม่ก็ยังไม่ได้ยิน…
เราเป็นคนนอก ที่ผ่านมาเห็นกระทู้และอ่านแล้วร้องไห้ค่ะ โดยเฉพาะเนื้อความในจดหมายที่น้องเขียนถึงพ่อแม่ จากมุมมองที่เขาเห็น
เราขอแนะนำให้คุณพ่อคุณแม่ เข้าพบจิตแพทย์นะคะ
และใจเย็นลงสักนิดกับเรื่องของน้องที่เกิดขึ้น
ทำความรู้จักกับลูกของตัวเองใหม่อีกครั้งนะคะ
อาจจะได้เห็นคำตอบของคำถามที่ถามมาค่ะ
เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ
ให้ครอบครัวได้กลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้งค่ะ
เรารู้สึกว่าเป็นกระทู้ที่เศร้ามากกกกก
ต่างคนต่างก็มองในมุมของตัวเอง คิดกันไปเอง
ทั้งพ่อแม่ และลูก
ทั้งๆที่เป้าหมายคือพยายามที่จะประคับประคอง ‘ครอบครัว’ ให้เป็น ‘ครอบครัว’
สิ่งที่ขาดไป คือ ‘การสื่อสาร’ ระหว่างกัน
พ่อที่ถามแล้ว บอกว่าลูกไม่ตอบคำถาม
หรือไม่รอที่จะฟังคำตอบนั้นกันแน่
/ซึ่งบางครั้งคำตอบไม่ได้มาในรูปแบบของเสียงให้ได้ยินตรงหู อาจจะมาจากภาษากาย การส่งสายตา
พฤติกรรมก็ได้/
ซึ่งพ่อแม่ไม่เคยได้ยินเลย
ลูกที่กลัวว่าคำตอบของตัวเอง จะทำให้พ่อแม่ไม่พอใจ
ลำบากใจ ไม่ชอบใจ ก็เลือกที่จะเก็บคำพูดนั้นกลืนลงคอ ให้มันทับถมซ้ำๆจนวันนี้มันระเบิดออกมา
แต่พ่อแม่ก็ยังไม่ได้ยิน…
เราเป็นคนนอก ที่ผ่านมาเห็นกระทู้และอ่านแล้วร้องไห้ค่ะ โดยเฉพาะเนื้อความในจดหมายที่น้องเขียนถึงพ่อแม่ จากมุมมองที่เขาเห็น
เราขอแนะนำให้คุณพ่อคุณแม่ เข้าพบจิตแพทย์นะคะ
และใจเย็นลงสักนิดกับเรื่องของน้องที่เกิดขึ้น
ทำความรู้จักกับลูกของตัวเองใหม่อีกครั้งนะคะ
อาจจะได้เห็นคำตอบของคำถามที่ถามมาค่ะ
เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ
ให้ครอบครัวได้กลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้งค่ะ
สมาชิกหมายเลข 3829601 ถูกใจ, flax ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6800009 ถูกใจ, Amalgamate ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1064782 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 788317 ถูกใจ, ปลวกร่าเริง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3000470 ถูกใจ
ความคิดเห็นที่ 1
โห่ ถ้าหนักขนาดนี้คงทำอะไรไม่ได้ นอกจากให้ตัวเขาคิดเองแล้วแหละครับ
อันนี้มันบ่มนิสัยจนมันติดตัวแล้วแก้ยากไปแล้ว
อันนี้มันบ่มนิสัยจนมันติดตัวแล้วแก้ยากไปแล้ว
คิน * คาเนะ ถูกใจ, สโรชินีแห่งพิษสวาท ถูกใจ, โคนี่ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 801640 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6095458 ถูกใจ, bigBirdS ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2716157 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4420146 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6746628 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5021567 ถูกใจรวมถึงอีก 11 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 13
เหมือนพ่อแม่รังแกฉัน
ถ้าหาก สอนลูกให้คิดเป็นตั้งแต่แรก ปัญหาพวกนี้จะหมดไป ครับ
พอปล่อยนานเข้าๆ เด็กๆ จะสะสมความเป็นตัวเขาไว้
ปัญหาคือ เด็กจะไม่ฟัง เวลาพ่อแม่ สอน และ ทั้งๆที่เขาผิด เขาจะต่อต้าน และ ขาดความรับผิดชอบ
ซึ่งสุดท้ายจะวนมาหาพ่อแม่ ที่ต้องมาคอยเช็ดตูดให้เวลาลูกมีปัญหา ครับ
คราวนี้สิ่งที่ พ่อแม่จะแบกอีกทีคือภาระที่ลูกจะสร้าง นะครับ
เดี๋ยวอีกหน่อยจะบ่นไม่มีตังค์ใช้ ขอพ่อแม่ ทำงานนิดๆ หน่อยๆ ลาออก ขอเงินพ่อแม่
ซักพักอยากมีรถ เพราะเห็นเพื่อนๆ มี ก็ต้องขอ พ่อแม่
ซึ่ง เราจะใบ้กิน พูดไม่ได้ ด่าไป เขาก็หนีอีก ไม่รับฟังปัญหาที่เราต้องแบก
ยังไงก็ขอให้หนักแน่นไว้นะครับ ใจเย็นๆ ต้องดึงเขาให้สนใจเราให้ได้ก่อน ถึงจะบอก สอนได้
สำคัญคือ ต้องหัดให้เขาคิด ซึ่งก็ยาก คนโตเวลาออกนอกบ้าน จะไม่เหมือนเด็กๆ เขาจะฟังเพื่อนๆ มากกว่า พ่อแม่ ครับ
ถ้าหาก สอนลูกให้คิดเป็นตั้งแต่แรก ปัญหาพวกนี้จะหมดไป ครับ
พอปล่อยนานเข้าๆ เด็กๆ จะสะสมความเป็นตัวเขาไว้
ปัญหาคือ เด็กจะไม่ฟัง เวลาพ่อแม่ สอน และ ทั้งๆที่เขาผิด เขาจะต่อต้าน และ ขาดความรับผิดชอบ
ซึ่งสุดท้ายจะวนมาหาพ่อแม่ ที่ต้องมาคอยเช็ดตูดให้เวลาลูกมีปัญหา ครับ
คราวนี้สิ่งที่ พ่อแม่จะแบกอีกทีคือภาระที่ลูกจะสร้าง นะครับ
เดี๋ยวอีกหน่อยจะบ่นไม่มีตังค์ใช้ ขอพ่อแม่ ทำงานนิดๆ หน่อยๆ ลาออก ขอเงินพ่อแม่
ซักพักอยากมีรถ เพราะเห็นเพื่อนๆ มี ก็ต้องขอ พ่อแม่
ซึ่ง เราจะใบ้กิน พูดไม่ได้ ด่าไป เขาก็หนีอีก ไม่รับฟังปัญหาที่เราต้องแบก
ยังไงก็ขอให้หนักแน่นไว้นะครับ ใจเย็นๆ ต้องดึงเขาให้สนใจเราให้ได้ก่อน ถึงจะบอก สอนได้
สำคัญคือ ต้องหัดให้เขาคิด ซึ่งก็ยาก คนโตเวลาออกนอกบ้าน จะไม่เหมือนเด็กๆ เขาจะฟังเพื่อนๆ มากกว่า พ่อแม่ ครับ
สมาชิกหมายเลข 7951102 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6746628 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4898598 ถูกใจ, TurboPiggy ขำกลิ้ง, aorp ถูกใจ
ความคิดเห็นที่ 4
พฤติกรรมเกิดจากการเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กค่ะ แต่ตอนนี้แก้อะไรไม่ได้แล้วนอกจากตัดหางปล่อยวัด ให้ออกไปหากินหาอยู่ด้วยตัวเองค่ะ มีพ่อแม่คอยช่วยตลอดยังงัยก็แก้ไม่ได้หรอกค่ะ ต้องเลี้ยงกันไปจนตายไปข้างแหล่ะค่ะ
หลังจากอ่าน คห.128 แล้ว ขอยกเลิกข้อความข้างบนนะคะ พอได้อ่านทั้งจดหมายของลูก และข้อความแก้ตัวของพ่อที่แก้ตัวแทนทุกคน แต่ด่าลูกตัวเองอยู่ฝ่ายเดียวแล้ว การที่ลูกมีพฤติกรรมแบบนั้นไม่แปลกเลย พ่อแม่ไม่ใช่เซฟโชนของลูกจริงๆ การที่น้องออกไปแรกๆ อาจจะลำบาก แต่คิดว่าน่าจะสบายใจมากกว่าอยู่บ้านค่ะ
หลังจากอ่าน คห.128 แล้ว ขอยกเลิกข้อความข้างบนนะคะ พอได้อ่านทั้งจดหมายของลูก และข้อความแก้ตัวของพ่อที่แก้ตัวแทนทุกคน แต่ด่าลูกตัวเองอยู่ฝ่ายเดียวแล้ว การที่ลูกมีพฤติกรรมแบบนั้นไม่แปลกเลย พ่อแม่ไม่ใช่เซฟโชนของลูกจริงๆ การที่น้องออกไปแรกๆ อาจจะลำบาก แต่คิดว่าน่าจะสบายใจมากกว่าอยู่บ้านค่ะ
สมาชิกหมายเลข 7204526 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8002915 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 6800009 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3000470 ถูกใจ, bigBirdS ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2716157 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4420146 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6746628 ถูกใจ, aorp ถูกใจ, ลาบราดอร์สีดำ ถูกใจรวมถึงอีก 2 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ผิดหรือ?? ที่อยากให้ลูกหาอะไรสักอย่างทำก็ได้
ขอแก้ไขข้อมูลและสรุปปัญหา ผลสุดท้ายของเหตุการณ์นี้
หัวข้อกระทู้ - ผิดหรือ?? ที่อยากให้ลูกหาอะไรสักอย่างทำก็ได้
คาดหวัง
- แนวทางและคำแนะนำ การจัดการปัญหา แก้ไข ในเหตุการณ์แบบนี้
สาเหตุ
- ลูกสาวจบปริญญาตรีมาได้ 6 เดือนแต่หางานทำไม่ได้
- มุมมองของผม เหมือนลูกสาวเลือกงาน และไม่จริงจังที่จะทำงาน
- เมื่อลูกโดนกดดันหนักมาก ลูกจึงอยากออกไปทำงานกับแฟนที่ต่างจังหวัด ผมจะอนุญาติให้ไปอยู่บ้านผู้ชายต่อเมื่อมีทะเบียนสมรสเท่านั้น (ผมไม่รู้จักแฟนลูกมาก่อน)
แนวทางการแก้ไขของครอบครัวที่นำไปใช้ หลังโพสต์ถามแนวทางใน Pantip ได้ไม่กี่ชั่วโมง
21-กุมภาพันธ์-2567
เรียกมาพูดคุยหาทางออก แต่แทบเป็นการสื่อสารทางเดียวเพราะลูกไม่สื่อสารกลับ
ข้อตกลงที่ได้
- ให้เวลาหางานเองอีก 2 อาทิตย์ ถ้าหาไม่ได้จะยึดคอมพิวเตอร์ (ไม่ยึดโทรศัพท์) จะคืนให้เมื่อได้งานแล้ว
- ถ้าหางานเองไม่ได้ จะส่งไปเรียนเสริมทางสายอาชีพ เช่น เสริมสวย
- ตำหนิและตักเตือนเรื่องพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่เหมาะสม
- ยืนยันถ้าจะไปทำงานกับแฟน ต้องมีทะเบียนสมรสก่อนไป
ผลการแก้ไข - ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง
22-กุมภาพันธ์-2567 น้องเก็บคอมพิวเตอร์ หนีออกจากบ้านไป พร้อมจดหมายที่มีเนื้อหา
- ตัดพ้อ พ่อแม่ไม่รัก รักคนอื่นมากกว่า ไม่เข้าใจ ไม่ฟังคำอธิบาย
- ระบายความคับแค้นใจ ที่ไม่เคยบอกมาก่อน น้องอยากตาย
- บอกว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า (ไปตรวจ 19 กพ 67 ใบแจ้งของแพทย์ยังไม่ระบุว่าเป็นโรคอะไรและมีนัดพบหมอเฉพาะทางเพื่อประเมินและติดตามผล ในวันที่ 7 มี.ค 67)
23-กุมภาพันธ์-2567 ตอบ Line มาว่าปลอดภัยดี
สรุปสาเหตุที่ล้มเหลวจากหลายความคิดเห็นของทุกคน และตัวเจ้าขอกระทู้เอง
1. การเลี้ยงดูอบรมที่ผิด และการปล่อยปะละเลยลูกของผม จึงก่อให้เกิดนิสัยบางอย่างยากที่แก้ไข
2. การขาดการสื่อสารภายในครอบครับ ทำให้ลูกไม่เปิดใจให้ ลูกขาดความรักจนไปแสวงหาจากภายนอก
ต่างคนต่างไม่เข้าใจกัน พ่อแม่คิดไปเองว่าลูกเข้าใจการกระทำของพ่อแม่ ลูกเข้าใจว่าพ่อแม่เข้าใจเหตุผลของลูก
3. การขาดความเข้าใจ การสื่อสารแบบจิตวิทยา การตำหนิ การให้กำลังใจกัน
4. บรรยากาศที่เป็นพิษในครอบครัวไม่ได้รับการแก้ไข
5. ครอบครัวกดดันเกินไป
สุดท้ายขอขอบคุณทาง Pantip ที่มีพิ้นที่ให้ถาม และคำตอบของทุกคนที่อ่านแล้วมีกำลังใจสู้ต่อ บางความเห็นที่อ่านแล้วหนักอึ้ง บางความเห็นที่แชร์ประสบการณ์ บางความเห็นที่เปิดมุมองใหม่ของผม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้