คือเรากำลังชอบคนคนนึงอยู่ค่ะเป็นรุ่นน้อง เจอกันที่โรงเรียนเค้าน่ารักมากตรงไทป์ทุกอย่างแอบชอบมาค่อนข้างนานแล้วแต่ก็ยังไม่รู้จักชื่อเค้า(แต่เรียกเค้าว่าน้องคุโรมิเพราะน้องเคยสะพายกระเป๋าคุโรมิ)เรียนอยู่ห้องไหนก็ไม่รู้ คือตอนแรกแอบมองอยู่ห่างๆ แอบเก็บมาเขิน จนเล่าให้เพื่อนฟังว่าคนนี้น่ารักแอบมองมาสักพักใหญ่แล้วจะขอคอนแทคน้องหลายรอบแล้วแต่ใจมันไม่กล้าสักที แล้วก็มีช่วงสอบปิดเทอมของภาคเรียนแรกสอบวันสุดท้ายเพื่อนบอกว่า"จะเอาคอนแทคน้องมั้ยจะปิดเทอมแล้วนะเอามั้ยจะขอให้" ตอนนั้นเป็นช่วงสอบเสร็จพอดีกำลังจะกลับบ้าน แล้วน้องเดินผ่านมาพอดี เป็นเวลาที่ลำบากใจมากที่สุดยังไม่ทันได้เตรียมใจแต่ต้องตัดสินใจแล้วคือตอนทั้งกลัวทั้งเขินอยากเอาหน้าไปมุดที่ไหนสักที่ ในใจไม่กล้าให้เพื่อนไปขอเพราะกลัวว่าน้องจะรู้ว่าเป็นเรา แต่ถ้าขอคอนแทคแล้วน้องก็ต้องรู้อยู่ดี เพื่อนก็เร่งจัดๆ น้องจะเดินไปแล้ว เราก็เลยเอาก็เอาวะ สักตั้งไม่ขอตอนนี้จะไปขอตอนไหน สุดท้ายน้องก็ให้มาแต่ไม่กล้าฟอลไปอีกไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่กล้าเหมือนกันกลัวไปหมดกลัวเค้าไม่รับฟอลกลับเค้าไม่ฟอลกลับ แต่ท้ายสุดแล้วก็ฟอลเค้าไปน้องเค้าก็ฟอลกลับมาจุดพีคมากๆคือน้องมีแฟนแล้วคบกันมานานแถมแฟนน่ารัก แต่ในเรื่องที่กำลังเฟลอย่างน้อยก็มีเรื่องดีๆอยู่คือเรามีคอนแทคกันจ้าาา อย่างน้อยจริงๆก็ได้ติดตามการใช้ชีวิตของเค้า เวลาเค้าลงรูปก็เขินเค้ามากกกเก็บอาการไม่ไหวจริงๆ พอเปิดเทอมมาปุ้บก็เป็นภาคเรียนสุดท้ายก่อนออกฝึกงานเราขี้เกียจมากๆแต่ก็ต้องไปเพราะอยากเจอ แค่ได้เจอก็รู้สึกวันนี้พิเศษที่สุดเลย ไม่รู้น้องเค้าจะรำคาญไหมเวลาที่บังเอิญเจอกันแล้วเราเขินแบบเก็บอาการไม่ค่อยจะได้ ลึกๆก็กลัวมากกลัวจะรำคาญกลัวจะอึดอัดกลัวจะมองว่าพี่คนนี้เหมือนคนบ้าเลย เห้อออ แต่ก็เก็บอาการไม่ได้อยู่ดีจนวันนี้โรงเรียนปิดเทอมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ยินดีที่ได้แอบชอบแล้วก็จะแอบชอบแบบนี้ไปเรื่อยๆโดยที่ไม่รบกวนน้องเลยค่ะ ไม่ก้าวก่าย แค่จะคอยเป็นเอฟซีตัวน้อยติดตามไปเสมอ แล้วก็มีแพลนตอนปัจฉิมจะขอถ่ายรูปคู่เก็บไว้สักหน่อยเป็นความทรงจำดีๆในวัยเรียนเป็นกำลังให้เราด้วยนะคะเพราะปากเก่งมากพอเจอจริงๆดันป๊อดซะงั้น จริงๆไม่อยากได้สถานะอะไรจากน้องเราคิดว่าเป็นคนที่แอบชอบแบบนี้มันก็ดีอยู่แล้ว ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ💖👍🏻