ในตอนนี้ถ้าไม่พูดถึงบุคคลคนนี้ก็ไม่ได้แล้ว นั้นก็คือ เจนน่า ออร์เทก้า หรือ น้องwednesday ของเราๆ -///- กับบทบาทใหม่ในเรื่อง Miller's girl หลักสูตรซ่อนรัก ขอยอมรับว่าที่ไปดูเพราะมีนักแสดงคนนี้เล่นอยู่ด้วย และแน่นอนถ้าพูดขนาดนี้วันนี้เราจะมาเจาะลึกตัวละคร "ไคโร" ที่เป็น
ตัวเอกของเรื่องกัน
ไคโรสาววัย 18 ปี ชอบการอ่านหนังสือโดยเฉพาะแนว(อี)โร(แมน)ติก เพราะนั้นเป็นแรงบันดาลใจสำคัญสำหรับการเขียนหนังสือในวิชาเรียนของเธอ ภายนอกก็แค่เด็กวัยรุ่นธรรมดาที่ไม่ได้รักสวยรักงาม เพราะให้ความสำคัญกับสมองมากกว่า แน่นอนถ้าให้พูดง่ายๆ เธอเป็นเด็ก18ที่เก่งและฉลาดกว่าคนอื่นอย่างมาก เธออาศัยสถานที่ที่ไม่ค่อยมีคนอาศัย(และยังอยู่คนเดียว) เดินทางมาโรงเรียนผ่านป่าอันลึกลับ
แต่บางทีแค่การอ่านหนังสือก็ไม่พอที่จะทำให้เขียนหนังสือออกมาได้ดี
เธอเลยต้องพึ่ง "มิลเลอร์" อาจาร์ยของเธอ มิลเลอร์ ครูแก่ธรรมดา ที่มีครอบครัว แต่ก็แค่เมียที่ไม่มีเวลาให้ ก็ไม่แปลกนะที่มิลเลอร์จะเผลอปล่อยใจตัวเองให้ไคโร แล้วก็เชื่อว่าคนดูอย่างเราก็หวังให้เป็นแบบนั้น ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นด้วยความประทับใจแรกจากบทความหนังสือ จากนั้นพัฒนาด้วยลบทความอันลึกซึ้ง เพิ่มความตื่นเต้นด้วยเนื้อหาโรแมนติกจากหนังสือ และจุดเดือด(แตก)ด้วยการเขียนหนังสือของไคโร
เห็นได้ชัดว่าตัวหนังดำเนินด้วยภาษาหนังสือสุดๆ แต่มันไม่ได้ทำให้เราอินเลย ยิ่งตอนที่มิลเลอร์และไคโรฟังบทความจากคนนึงแล้วทั้งคู่น้ำตาไหล บอกเลยว่ามันโคตรจะ wtf ผู้กำกับพยายามให้เราเข้าไปอยู่ในโลกหนังสือมากเกินไปจนลืมที่จะเกริ่นอารมณ์คนดูก่อน
ผู้กำกับวางแผนให้คนดูconciousหรือสนใจไคโรโดยใช้ความ "mystery" ถามว่าได้ผลไหม ขอยอมรับว่าใช่(ส่วนนึงเพราะappearanceของเจนน่าอยู่แล้ว) แต่หลังจากนั้นความmysteryนั้นกลายเป็นกระดาษเช็ดตูด พอเข้าใจว่าการที่นางเอกอยู่คนเดียวแสดงให้เห็นว่านางเอกอาจจะมีปัญหาด้านจิตใจ ไม่รู้อะไรถูกผิด แต่การไปอาศัยที่คนทั่วไปไม่อาศัยและเดินทางผ่านป่าอันลึกลับมันกลับถูกทิ้งลงถังขยะในห้องน้ำ
จุดคลายแมทที่แทบไม่ใช่จุดคลายแมท ในตอนที่มิลเลอร์เล่าเรื่องบทความ18+ ที่ไคโรเขียนถึงมิลเลอร์ คนดูอย่างเราคาดหวังให้ภรรยาexpress feelings ออกมาให้มากว่านี้ คาดหวังให้2คนนั้นเอากันอย่างร้อนแรงเพราะความโกรธ ความรู้สึกผิด ความหวง ความรัก และระหว่างนั้นมิลเลอร์ก็นึกถึงไคโร
แต่มันไม่มีอะไรแบบนั้นเลย
การกระทำของตัวละครทำให้เราแว้งคิดถึงเหตุผล ไคโรทำไปเพราะอยากได้แรงบันดาลใจเขียนหนังสือ(เห็นได้ชัดจากความโกรธตอนมิลเลอร์จะให้ไคโรตก) มิลเลอร์ยับยั้งใจเพราะมีภรรยาอยู่แล้ว ทุกอย่างมันmakesense แต่มันไม่ถูกใจคนดูอย่างเรา มันเลยกลายเป็นว่าไม่ว่าเส้นทางไหนหนังก็ไปไม่สุดสักทาง
** มุมองความรู้สึกและความเห็นของเจ้าของกระทู้เพียงคนเดียว **
1. การแสดงของเจนน่า ออร์เทก้า คือเดอะแบก
2. ฉากจุด(เดือด)แตกของมิลเลอร์ เป็นฉากที่สมกับความคาดหวัง (และมันถูกต้องมากๆที่มีฉากแบบนี้ในเรื่อง)
3. เราดูไปจะครบเดือนนึงแล้ว ที่ชัดเจนคือหนังไม่ได้ดีพอที่จะทำให้จดจำขนาดนั้น และคิดว่าเดือนหน้าก็อาจจะไม่ได้นึกถึงมันไปเลย
4. ไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของผู้กำกับต้องการให้เห็นadventageของภาษานักเขียนหรือป่าว แต่ถ้าใช่ ขอแสดงความเสียใจด้วย คุณถ่ายทอดออกมาอย่างน่าเบื่อ
5. จำได้ว่าตอนดูเลย์หมด
6. ความสัมพันธ์นางเอกและเพื่อนนางเอกค่อนข้างน่าสนใจมากๆ (ถ้าอยากรู้คอมเม้นมา จะเล่าให้ฟังกระทู้หน้า)
[CR] Miller’s Girl หลักสูตรร้อนซ่อนรัก : หนังที่มีดีแค่เจนน่า ออร์เทก้า?
ไคโรสาววัย 18 ปี ชอบการอ่านหนังสือโดยเฉพาะแนว(อี)โร(แมน)ติก เพราะนั้นเป็นแรงบันดาลใจสำคัญสำหรับการเขียนหนังสือในวิชาเรียนของเธอ ภายนอกก็แค่เด็กวัยรุ่นธรรมดาที่ไม่ได้รักสวยรักงาม เพราะให้ความสำคัญกับสมองมากกว่า แน่นอนถ้าให้พูดง่ายๆ เธอเป็นเด็ก18ที่เก่งและฉลาดกว่าคนอื่นอย่างมาก เธออาศัยสถานที่ที่ไม่ค่อยมีคนอาศัย(และยังอยู่คนเดียว) เดินทางมาโรงเรียนผ่านป่าอันลึกลับ
เธอเลยต้องพึ่ง "มิลเลอร์" อาจาร์ยของเธอ มิลเลอร์ ครูแก่ธรรมดา ที่มีครอบครัว แต่ก็แค่เมียที่ไม่มีเวลาให้ ก็ไม่แปลกนะที่มิลเลอร์จะเผลอปล่อยใจตัวเองให้ไคโร แล้วก็เชื่อว่าคนดูอย่างเราก็หวังให้เป็นแบบนั้น ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นด้วยความประทับใจแรกจากบทความหนังสือ จากนั้นพัฒนาด้วยลบทความอันลึกซึ้ง เพิ่มความตื่นเต้นด้วยเนื้อหาโรแมนติกจากหนังสือ และจุดเดือด(แตก)ด้วยการเขียนหนังสือของไคโร
เห็นได้ชัดว่าตัวหนังดำเนินด้วยภาษาหนังสือสุดๆ แต่มันไม่ได้ทำให้เราอินเลย ยิ่งตอนที่มิลเลอร์และไคโรฟังบทความจากคนนึงแล้วทั้งคู่น้ำตาไหล บอกเลยว่ามันโคตรจะ wtf ผู้กำกับพยายามให้เราเข้าไปอยู่ในโลกหนังสือมากเกินไปจนลืมที่จะเกริ่นอารมณ์คนดูก่อน
ผู้กำกับวางแผนให้คนดูconciousหรือสนใจไคโรโดยใช้ความ "mystery" ถามว่าได้ผลไหม ขอยอมรับว่าใช่(ส่วนนึงเพราะappearanceของเจนน่าอยู่แล้ว) แต่หลังจากนั้นความmysteryนั้นกลายเป็นกระดาษเช็ดตูด พอเข้าใจว่าการที่นางเอกอยู่คนเดียวแสดงให้เห็นว่านางเอกอาจจะมีปัญหาด้านจิตใจ ไม่รู้อะไรถูกผิด แต่การไปอาศัยที่คนทั่วไปไม่อาศัยและเดินทางผ่านป่าอันลึกลับมันกลับถูกทิ้งลงถังขยะในห้องน้ำ
จุดคลายแมทที่แทบไม่ใช่จุดคลายแมท ในตอนที่มิลเลอร์เล่าเรื่องบทความ18+ ที่ไคโรเขียนถึงมิลเลอร์ คนดูอย่างเราคาดหวังให้ภรรยาexpress feelings ออกมาให้มากว่านี้ คาดหวังให้2คนนั้นเอากันอย่างร้อนแรงเพราะความโกรธ ความรู้สึกผิด ความหวง ความรัก และระหว่างนั้นมิลเลอร์ก็นึกถึงไคโร แต่มันไม่มีอะไรแบบนั้นเลย
การกระทำของตัวละครทำให้เราแว้งคิดถึงเหตุผล ไคโรทำไปเพราะอยากได้แรงบันดาลใจเขียนหนังสือ(เห็นได้ชัดจากความโกรธตอนมิลเลอร์จะให้ไคโรตก) มิลเลอร์ยับยั้งใจเพราะมีภรรยาอยู่แล้ว ทุกอย่างมันmakesense แต่มันไม่ถูกใจคนดูอย่างเรา มันเลยกลายเป็นว่าไม่ว่าเส้นทางไหนหนังก็ไปไม่สุดสักทาง
** มุมองความรู้สึกและความเห็นของเจ้าของกระทู้เพียงคนเดียว **
1. การแสดงของเจนน่า ออร์เทก้า คือเดอะแบก
2. ฉากจุด(เดือด)แตกของมิลเลอร์ เป็นฉากที่สมกับความคาดหวัง (และมันถูกต้องมากๆที่มีฉากแบบนี้ในเรื่อง)
3. เราดูไปจะครบเดือนนึงแล้ว ที่ชัดเจนคือหนังไม่ได้ดีพอที่จะทำให้จดจำขนาดนั้น และคิดว่าเดือนหน้าก็อาจจะไม่ได้นึกถึงมันไปเลย
4. ไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของผู้กำกับต้องการให้เห็นadventageของภาษานักเขียนหรือป่าว แต่ถ้าใช่ ขอแสดงความเสียใจด้วย คุณถ่ายทอดออกมาอย่างน่าเบื่อ
5. จำได้ว่าตอนดูเลย์หมด
6. ความสัมพันธ์นางเอกและเพื่อนนางเอกค่อนข้างน่าสนใจมากๆ (ถ้าอยากรู้คอมเม้นมา จะเล่าให้ฟังกระทู้หน้า)
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้