เราคบกับแฟนมา 8 ปีแล้วค่ะ เป็นเลสเบี้ยน ตอนแรกแฟนเราทำงานกับที่บ้าน ได้เดือนละ 1-3 พัน ตอนนั้น เราเรียนอยู่ 
พอเราเรียนจบมัธยม เราก็พึ่งมารับรู้ว่าแฟนเราไม่มีงานทำ แต่ภายนอกเขาดูรวยมาก ที่บ้านมีอิทธิพล

เราก็เลยชวนเขาทำธุรกิจ โดยที่เราจะออกเงินเอง ขอแค่เขาช่วยเรา 
-ธุรกิจแรกไปได้ดี แต่เลิกทำ เพราะทำไม่ทัน ไม่มั่นคง
-ธุรกิจสองไปได้ดีกว่าเดิม ขายของ ได้เงินเป็นล้าน แต่เจ๊งเพราะโควิด 
-ธุรกิจสาม งานสบาย ไม่หนัก แต่ต้องใช้ความคิดตลอด
แต่แฟนก็บ่นว่าปวดหัวกับลูกค้า เบื่องานมาก เราก็เบื่อแฟนมาก เพราะเราแบ่งงานกันทำ เราทำ 70 เขาทำ 30
เขาทำงานได้ตรงเวลา แต่ผลงานไม่ดี ส่วนเราทำงานได้ดี แต่ทำไม่ทัน สรุป งานพังเพราะเรา 

พองานพัง เราก็หางานอื่นทำทันที ทั้งงานกราฟฟิค งานในคอม ต่างๆ เพราะแฟนเราไม่ให้เราไปทำงานข้างนอก
เขาหวงและกลัวเสียหน้า กลัวคนแถวบ้านนินทา เราก็หาเงินมาใช้ด้วยกัน มา 4 เดือนแล้ว ส่วนตัวเขา ไม่ทำอะไร
อยู่ไปวันๆ

พอเราพูดเรื่องงาน เขาจะด่าเรากลับ ว่าเราเป็นคนทำงานพังเอง เขาไม่เคยทำงานพังสักครั้ง ดังนั้นเราก็ต้องรับผิดชอบ 
แต่เอาจริงๆคือ งานเดิม ก็กลับไปทำได้ แต่เขาทำอะไรไม่เป็น ต้องรอเราเริ่มและป้อนงานให้ แต่เราเป็นแผลในใจไปแล้ว 
ไม่อยากทำต่อก็เลยหยุด และทำงานใหม่ของเราให้ดี แต่เรารู้สึกว่าเราทำอะไรก็ไม่ดีพอ ไม่เคยดีพอสำหรับเขาเลยค่ะ 

พอเดือนนี้ เราหางานมาให้เขาทำ เป็นงานขายดอกไม้ เราลงทุน ได้กำไรครึ่งครึ่ง แฟนก็บ่นทุกวัน ว่าทำไม่คุ้ม ไม่ได้เงินเป็นก้อน
กลับไปทำงานเดิมดีกว่า เราก็เลยพูดไปว่า พอทำงานเดิม ก็บ่นปวดหัว ปวดหลัง เครียด พอทำงานนี้ก็บ่นได้น้อย 
ทั้งๆที่เขาแค่วิ่งส่ง เราหาลูกค้าให้ ตอบลูกค้าให้ 

เราเหนื่อยมากค่ะ เหมือนคบกับเป็ด เพราะเขาทำอะไรไม่ได้ดีสักอย่าง และยังไม่สู้งานอีก