ก่อนอื่นขอท้าวความก่อนนะคะว่า เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูกสองคนรับผิดชอบคนเดียวมาตลอด คนโต5ขวบ คนเล็ก1ขวบ6เดือน...ทั้งทำงานหาเงินและเลี้ยงลูกแบบฟูลไทม์เลยค่ะ เราดป็นคนที่สปอยลูกมากไม่ว่าลูกอยากได้อะไรหาให้หมดเสื้อผ้าของใช้ไม่เคยใส่ซเำ แต่ของตัวเองเราสามารถใส่ผ้าเน่าๆเก่าๆไปเดินห้างได้ และไม่เคยซื้อเสื้อผ้าของใช้ให้ตัวเองเลยไม่ว่าจะเป็นอะไร จนแม่เราต้องเป็นคนซื้อมาให้ เวลาเราไข้ไม่สบายก็ไม่ยอมไปหาหมอไม่ยอมซื้อยากิน เรารู้ตัวว่าเราหาเงินเพื่อซัพพอตลูกอย่างเดียวเลย แม้แต่ตัวเองก็ไม่ยอมใช้เงิน
อาการที่ว่าคือ...เราจะเป็นคนขี้ลืมมากๆ ทุกอย่าง เช่น ถ้าของไว้แค่แป็ปเดียว ถ้าตอนที่วางของไม่ได้สนใจก็จะคิดไม่ออกเลยว่าวางไว้ตรงไหน ,มีครั้งนึงขับรถเข้าปั๊มใส่น้ำมันคุยกับเพื่อน และพอออกจากปั๊มผ่านอีกปั๊มก็เบรคหัวทิ่มเลยคิดว่าตัวเองลืมใส่น้ำมันรถขับรถเลยแล้ว มันหลายเหตุการณ์มากที่ลืมในสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นแป็ปเดียว จนคนรอบข้างพูดเหมือนกันว่าทำไมขี้ลืมขนาดนี้ทั้งที่เราก็ไม่ได้อายุเยอะ
แต่ในทางกลับกัน ทุกเรื่องทุกอย่างที่เกี่ยวกับลูกเราไม่เคยลืมเลย ไม่ว่าจะเป็นเวลาตื่นนอนเข้านอนของลูก เวลามื้ออาหาร และอะไรต่างๆที่เกี่ยวกับลูก และถ้าเราเกิดวางของลูกแล้วหาย ก็จะดิ้นรนหาจนเจอถ้าไม่เจอจะซื้อใหม่ตอนนั้นเลย ทั้งที่บางอย่างมันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น...เช่นถ้าช่วงที่แพ็คของอยู่(เราขายของออนไลน์) พอถึงเวลามื้อข้าวลูกเราทิ้งหมดเลยแล้วไปทำกับข้าวให้ลูกเดี๋ยวนั้นเลย และเสิ้อผ้าข้าวของลูกเราจะเป็นคนเก็บเองจัดการเองหมด เพราะถ้าผิดที่แล้วหาไม่เจอเราจะกระวนกระวายมาก แต่ถ้าเป็นของตัวเองหรือของอะไรที่ไม่ใช่ของลูก เราปล่อยผ่านไม่สนใจได้ค่ะ
จากเดิมเราเป็นคนรักตัวเองดูแลตัวเองดีมาก ตอนมีลูกคนแรกก็ยังดูแลตัวเองไปพร้อมกับเอาใจใส่ลูกด้วย แต่พอมีลูกคนที่2 เราทิ้งตัวเองไปเลย ไม่แต่งตัวไม่ทาครีมไม่ห่วงสภาพตัวเอง(แต่กับลูกคืออาบน้ำแต่งตัวใส่เสื้อผ้าใหม่หอมๆตัวหอมทุกวัน)
?เราสงสัยว่าอาการแบบนี้มันคืออะไร ส่วนตัวคิดว่าคงเพราะเรารักลูกมากโฟกัสแค่ลูก จนเรื่องอื่นรอบตัวไม่ได้สำคัญกับเรา ทำให้เราลืมในเรื่องอื่นไป หรือมันคือซึมเศร้าหลังคลอดหรือเปล่า
***เราไม่ได้มีความเครียดอะไรในชีวิตนะคะ เราเลี้ยงลูกคนเดียวมาตั้งแต่ลูกคนแรกเกิดจนคนที่2 ตอนนี้สตรองมาก(ลูกสองคนพ่อเดียวกันนะคะ ที่ว่าเลี้ยงเดี่ยวมาตั้งแต่คนแรกคือ เราเลิกกันไปช่วงนึงและเขาก็ขอโอกาสเพื่อลูก ก็กลับมาอยู่ด้วยกันสักพัก จนท้องคนที่2 และก็ยังมีปัญหาเดิมๆ เราเลยตัดสินใจว่า ครั้งนี้ถ้าจบคือจบขาดเลย และเราก็ไม่ให้เขามาเจอลูกอีกเลยจนคนที่สองคลอดจนถึงตอนนี้) แต่อยากรู้เพราะกลัวว่าถ้าตัวเองสุขภาพจิตไม่ดีหรือมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพจิตกลัวจะมีผลกระทบกับการเลี้ยงลูก
อาการแบบนี้ของมนุษย์แม่คืออะไร มีใครเป็นบ้าง
อาการที่ว่าคือ...เราจะเป็นคนขี้ลืมมากๆ ทุกอย่าง เช่น ถ้าของไว้แค่แป็ปเดียว ถ้าตอนที่วางของไม่ได้สนใจก็จะคิดไม่ออกเลยว่าวางไว้ตรงไหน ,มีครั้งนึงขับรถเข้าปั๊มใส่น้ำมันคุยกับเพื่อน และพอออกจากปั๊มผ่านอีกปั๊มก็เบรคหัวทิ่มเลยคิดว่าตัวเองลืมใส่น้ำมันรถขับรถเลยแล้ว มันหลายเหตุการณ์มากที่ลืมในสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นแป็ปเดียว จนคนรอบข้างพูดเหมือนกันว่าทำไมขี้ลืมขนาดนี้ทั้งที่เราก็ไม่ได้อายุเยอะ
แต่ในทางกลับกัน ทุกเรื่องทุกอย่างที่เกี่ยวกับลูกเราไม่เคยลืมเลย ไม่ว่าจะเป็นเวลาตื่นนอนเข้านอนของลูก เวลามื้ออาหาร และอะไรต่างๆที่เกี่ยวกับลูก และถ้าเราเกิดวางของลูกแล้วหาย ก็จะดิ้นรนหาจนเจอถ้าไม่เจอจะซื้อใหม่ตอนนั้นเลย ทั้งที่บางอย่างมันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น...เช่นถ้าช่วงที่แพ็คของอยู่(เราขายของออนไลน์) พอถึงเวลามื้อข้าวลูกเราทิ้งหมดเลยแล้วไปทำกับข้าวให้ลูกเดี๋ยวนั้นเลย และเสิ้อผ้าข้าวของลูกเราจะเป็นคนเก็บเองจัดการเองหมด เพราะถ้าผิดที่แล้วหาไม่เจอเราจะกระวนกระวายมาก แต่ถ้าเป็นของตัวเองหรือของอะไรที่ไม่ใช่ของลูก เราปล่อยผ่านไม่สนใจได้ค่ะ
จากเดิมเราเป็นคนรักตัวเองดูแลตัวเองดีมาก ตอนมีลูกคนแรกก็ยังดูแลตัวเองไปพร้อมกับเอาใจใส่ลูกด้วย แต่พอมีลูกคนที่2 เราทิ้งตัวเองไปเลย ไม่แต่งตัวไม่ทาครีมไม่ห่วงสภาพตัวเอง(แต่กับลูกคืออาบน้ำแต่งตัวใส่เสื้อผ้าใหม่หอมๆตัวหอมทุกวัน)
?เราสงสัยว่าอาการแบบนี้มันคืออะไร ส่วนตัวคิดว่าคงเพราะเรารักลูกมากโฟกัสแค่ลูก จนเรื่องอื่นรอบตัวไม่ได้สำคัญกับเรา ทำให้เราลืมในเรื่องอื่นไป หรือมันคือซึมเศร้าหลังคลอดหรือเปล่า
***เราไม่ได้มีความเครียดอะไรในชีวิตนะคะ เราเลี้ยงลูกคนเดียวมาตั้งแต่ลูกคนแรกเกิดจนคนที่2 ตอนนี้สตรองมาก(ลูกสองคนพ่อเดียวกันนะคะ ที่ว่าเลี้ยงเดี่ยวมาตั้งแต่คนแรกคือ เราเลิกกันไปช่วงนึงและเขาก็ขอโอกาสเพื่อลูก ก็กลับมาอยู่ด้วยกันสักพัก จนท้องคนที่2 และก็ยังมีปัญหาเดิมๆ เราเลยตัดสินใจว่า ครั้งนี้ถ้าจบคือจบขาดเลย และเราก็ไม่ให้เขามาเจอลูกอีกเลยจนคนที่สองคลอดจนถึงตอนนี้) แต่อยากรู้เพราะกลัวว่าถ้าตัวเองสุขภาพจิตไม่ดีหรือมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพจิตกลัวจะมีผลกระทบกับการเลี้ยงลูก