เรามีเพื่อนในกลุ่มอยู่ 6 คนค่ะ(รวมเราด้วย) จะมีคนนึงเราเคยสนิทกับเขามากเพราะมีอะไรหลายๆอย่างชอบคล้ายกัน มีอะไรก็จะพูดคุยปรึกษากัน เราไว้ใจเขา ขอแทนชื่อเพื่อนคนนี้ว่า จิน นะคะ จินเป็นคนนิ่งเงียบ introvert ไม่ค่อยเปิดรับฟังเราเท่าไร (แค่ช่วงแรกๆที่เริ่มพูดคุยกัน) เราช่วยงาน การบ้านจินบ่อยค่ะแล้วจินก็คอยช่วยเราเหมือนกันมีตรงไหนที่เราไม่ค่อยใจตอนเรียนจินก็จะบอกเราค่ะใจดีจริงๆ เวลาผ่านไปก็สนิทกัน จินก็เริ่มพูดเป็นกันเองกับเราบ้างแล้วค่ะ บางครั้งก็จะด่าเราเล่นๆบ้าง มีตอนนึงเราชวนจินไปเที่ยวห้างดูหนังด้วยกันค่ะ ตอนไปกดบัตรเพื่อจะดูหนัง จินกดไม่เป็น เราเลยบอกว่า ทำผิดแล้วนะต้องกดยังงั้นยังงี้ อะไรประมาณนี้ จินก็อารมณ์เสีย ชักสีหน้าสุดๆพอกดบัตรเสร็จ จินเรียกเราว่า ไอ... เลย เราขำแห้งเลยเพราะจินไม่เคยว่าเราแบบนี้เลยค่ะ จินจะพูดดีตลอด เราคิดว่าจินคงไม่ได้ตั้งใจ ก็คงมีหลุดๆกันบ้างเล่นตามประสา ต่อมาจินกับเรากำลังไปซื้อป๊อปคอร์นทีนี้จิน
บอกไม่มีตัง เราเลยเลี้ยงแทนซื้อเป็นชุดให้จินที่รวมป๊อปคอร์นกับน้ำ เราแคร์เพื่อนมาก เราอยากให้เพื่อนได้ดีค่ะ บางทีเราก็คิดค่ะว่าการที่เราใจดีเกินไปก็ทำให้ตัวเองเดือดร้อนได้จริงๆแต่ก็ยังทำอยู่ดีอยากแก้นิสัยตัวเองตรงนี้มากค่ะ พอเราซื้อให้จิน จินก็ไม่พูดขอบคุณอะไรเลยค่ะ มีแต่ก้มหัวรับ เราพอเข้าใจจินค่ะจินคงเป็นคนแบบนั้นอยู่แล้ว พอดูหนังจบเราพูดความรู้สึกหลังดูหนังที่จบไปแล้วอยู่คนเดียว จินก็พยักหน้าตอบกลับสั้นๆ เหมือนเราคุยกับกำแพงอะคะ55 เราก็พูดไปซะยาวเลย หนังมันดีจริงๆตอนไปดูแล้วแบบไม่มีใครแจมพูดความรู้สึกที่ดูแล้วเป็นไงกับเราด้วยเลย หงอยเลยค่ะเราพูดอยู่คนเดียว ซักพักก็แยกย้ายกลับบ้าน วันถัดมาจินย้ายบ้านมาอยู่ใกล้ๆแถวหมู่บ้านเราค่ะที่รู้เพราะจินบอกเราคะ ตอนเลิกเรียนเราเลยชวนจินกลับบ้านพร้อมกัน ขึ้นรถยนต์ไปกับเราค่า พอไปส่งเสร็จจินก็ลงรถแล้วไม่ขอบคุณอะไรซักคำเหมือนเดิมคะเห้ออเราอยากให้เพื่อนรู้จักขอบคุณคนอื่นบ้างค่ะ พ่อเราอุสามาส่งน่าจะไหว้หน่อยก็ดีเพราะพ่อเราขับรถไปส่งทุกวันค่ะ เพื่อนๆเคยนินทาเราลับหลังค่ะแต่เราก็โอเคเข้าใจได้เพราะเราก็อาจทำตัวไม่ดีในสายตาเพื่อนในกลุ่มก็ขอโทษไปค่ะและบางอย่างเราไม่ได้ผิดแต่เราก็ขอโทษค่ะ และ เพื่อนในกลุ่มเรานินทาทุกคนลับหลังกันหมดค่ะแต่บางครั้งก็พูดกันตรงๆใครทำตัวไม่ดีก็จะบอกกันต่อหน้าเลย เคลียร์ใจกันแล้ว ให้ปรับตัวให้ดีขึ้นค่ะ ในวันปีใหม่ที่ผ่านมาเราซื้อของกินกับขนมที่เพื่อนๆในกลุ่มชอบ ซื้อเป็นถุงอย่างดีพร้อมการ์ดอวยพรให้ทุกคนในกลุ่มค่ะ ไม่ต้องถามถึงตังค์ หมดตูด555+ พอให้แล้วเพื่อนๆก็ดูชอบดีคะ ขอบคุณด้วยน่ารักกันมากๆ ส่วนจินก็ก้มรับเหมือนเคยค่ะ เราจะเริ่มบทสนทนากับจินคนแรกตลอดค่ะถ้าไม่พูดก่อนก็จะเงียบยาว หลังๆมานี้ก็ไม่ได้สนิทกันแล้ว เราเหนื่อยค่ะแบบเหนื่อยจริงจังเลย เราช่วยงานเพื่อนเยอะมาก ไหนต้องส่งให้เพื่อนลอก แล้วเพื่อนก็ถามว่า เราว่างไหม ทำงานนี้ให้ได้ไหมเดี๋ยวให้ตัง ไอเราก็หิวเงินซะด้วยแต่ดันไปบอกไม่เป็นไรเดะช่วยทำให้ฟรีเพื่อนกันๆ ที่เพื่อนกล้าขอแบบนี้เราคิดว่า เราเป็นคนที่ตามใจเพื่อนค่ะไม่กล้าปฏิเสธคน เราเป็นคนที่อะไรก็ได้เพราะเราเคยพูดความคิดเห็นตัวเอง เราอยากคุยเล่นกับเพื่อนในกลุ่มด้วยก็จะไม่ค่อยมีคนฟังค่ะพูดดังก็แล้วจากนั้นมาเราเลยเงียบ เราพยายามเข้าใจ แคร์ความรู้สึกเพื่อนค่ะแล้วเราก็ลืมตัวบางครั้งมันก็อยากร้องไห้ออกมาเราลืมมองดูสภาพตัวเองด้วย เคยคิดค่ะว่าเพื่อนเคยพยายามเข้าใจเราบ้างไหมปรับจูนเเข้าหาเราเหมือนกับเราที่เคยทำกับเขาไว้ไหมมันจริงหมดเลยนะคะ เพื่อนไม่เคยคิดเลยดูจากการกระทำ ไม่มีคนให้ปรึกษาเลยค่ะเพราะไว้ใจใครไม่ได้จริงๆบอกเพื่อนคนหนึ่งรู้ทั้งกลุ่ม ทุกวันนี้พยายามคิดบวกค่ะหาไรทำลืมเรื่องแย่ๆแต่ก็กลับมาในหัวเหมือเดิม ฮ่าๆ เราจะมีส่วนพูดกับเพื่อนๆแค่ตอนทำงานค่าส่วนคุยเรื่องอื่นๆไม่มีค่ะได้แต่นั่งฟัง และวันนี้เราโดนเพื่อนๆเมินค่ะคือไม่สนใจเลยเมื่อก่อนจะเรียก ไปไหนไปด้วยกันตลอดกัน คงเป็นเรื่องที่เราไปพูดเรื่องจินให้เพื่อนในกลุ่มฟังค่ะ เราไปบอกว่า จินเงียบแบบนี้ไม่ค่อยนึกถึงคนอื่นบ้างเลยหรอทำไมเห็นแก่ตัวจัง เราพูดตรงมากค่ะ จนเพื่อนตอบกลับว่า จินเป็นแบบนั้นอยู่แล้วรึป่าวต้องเข้าใจจินด้วย เราแค่อยากได้ความคิดเห็นจากเพื่อนบ้าง มาคิดอีกทีเราไม่ควรพูดออกไปเลยจริงๆไม่คิดก่อนเพราะยังไงเพื่อนมันต้องไปบอกกันหมดแน่ๆในหัวที่พูดออกไปตอนนั้นมันอัดอั้นมาเยอะจนไม่นึกว่า เพื่อนในกลุ่มเราคุยกับจินตลอด ใส่ใจจินเป็นพิเศษมากเพราะจินเรียนเก่งมากจริงๆพูดอะไรเพื่อนในกลุ่มก็เชื่อ เพื่อนในกลุ่มเราจะเทิดทูนจินเป็นพิเศษค่ะ จินจะช่วยเหลือเพื่อนในกลุ่มเราบ่อยแทบทุกครั้งยกเว้นเราค่ะ เพราะถ้าเราอยากให้จินช่วยเราต้องบอกเองค่ะจินถึงจะช่วย แต่เพื่อนในกลุ่มเราไม่ต้องบอกจิน จินจะเป็นคนออกตัวถามเองให้ช่วยไหมอะไรอย่างงี้เลยค่ะ เราเห็นกับตาทุกวันที่ไปเรียนแต่เข้าใจค่ะเรามาที่หลังเพื่อนๆกับจินอยู่ด้วยกันนานกว่าเราค่ะ เราซึมสุดๆวันนี้เพื่อนไม่คุยไม่หือไม่อือกับเราเลย จริงๆเป็นตั้งแต่2วันก่อนแล้วค่ะ จนมาวันนี้เมินแบบเมินเลย เราห่อข้าวมากินเองค่ะแล้วเพื่อนในกลุ่มเราก็พูดกลิ่นเxี้ยไรอย่างกับฝอยขัดหม้อ เราได้ยินเต็มหูเลยค่ะ5555 ตอนไปกินข้าวเราเคยถามเพื่อนในกลุ่มทุกคนเลยว่า ลงไปกินข้าวกันไหม เพื่อนๆก็ตอบว่า ไม่อะขี้เกียจลงไป เราเลยลงไปกินคนเดียวไม่มีใครไปเป็นเพื่อนมีแต่ให้ฝากซื้อของกินมาให้แทน แล้ววันที่เราไม่พูดถามเพื่อนๆแต่ดันลงไปกินข้าวกันค่ะตลกดี เราก็ไม่รู้เนาะว่าเพื่อนไปพูดไรตอนเราไม่อยู่ด้วยบ้าง ปรับตัวไม่ทันจริงๆค่ะ เครียดเลย ปกติจะถามคุยกันตรงๆแต่มาตอนนี้หายเงียบ ไม่สนใจไรกันแล้วค่ะ เราไม่รู้จะทำตัวยังไงเลยอยากได้คำปรึกษาจริงๆคะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ🥹🙏🏻