เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงเดี่ยวจริงๆ ไม่ได้ฝากญาติที่ไหน และไม่อยากฝากใครเลี้ยงค่ะ อยู่ กทม. ลูกกำลังขึ้น ป.6 คิดๆๆๆๆ จะเอาลูกไปเรียนที่ไหนยังไงดี อยากให้ลูกติดทำงานไปกับเรา กลับบ้านกับเรา ในทุกๆวัน มีบ้านเอื้ออาทร แต่สังห่วยแตก

เหตุผลที่อยากไป
เราไม่ชอบอะไรบางสื่งบางอย่าง เกี่ยวกับประเทศไทย เช่น
ความไม่เป็นระเบียบ
ระบบสาธารณะ
กฎหมายที่ไม่เข้มงวด
ระบบนิติ ที่ไม่รู้ว่าทำไมทุกหมู่บ้านจำเป็นต้องมี มั่นใจว่าส่วนใหญ่ไม่ทำอะไร แจ้งหน่วยงานราชการไป ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเป็นของนิติ
ผู้คนที่เจอมักจะเป็นคนเห็นแก่ตัว เอาเปรียบ
ภาษีสังคมเยอะ น่ารำคาญ ไม่เข้าร่วม ก็ดูแปลกเหล่า
ราคาข้าวของ อาหารการกิน ร้านข้างทาง แพงมหาโหด (ปกติทำกินเอง ไม่ใส่ผงชูรส แช่ตู้เย็นเก็บไว้ได้หลายมื้อ) นึกอยากจะตั้งราคาเท่าไหร่ก็ได้ เพราะแจ้งราคาแล้ว ไม่ควรดราม่า ถ้าแถวนั้น ไม่มีตัวเลือก ก็กินเพราะความจำเป็น กินกันตาย
ราคาบีทีเอส แพงกว่าค่าแรง เดินทางหลายต่อ กว่าจะได้ขึ้นบีทีเอส มีค่าธรรมเนียมบัตร บัตรหาย ไม่สามารถเรียกเงินคืนได้ (ไม่แน่ใจ) บัตรไม่มีการเคลื่อนไหว = ใช้การไม่ได้
วินมอไซด์ราคาเสื้อวินแพงเว่อร์ แต่เอาใครมาขับก็ได้ นั่งคนเดียว ราคาคนเดียว นั่งสองคน ราคาคูณสองจ้า

นึกออกเดี๋ยวจะมาเพิ่มเติม

ส่วนตัวมีหนี้สินเยอะ อยากจะซื้อบ้านซื้ิอรถ ยกระดับคุณภาพชีวิตที่ดี แต่ไม่รู้กี่ปีกี่ชาติ ถึงจะทำได้ ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาทั้งหมด

มีญาติ อยู่ประเทศอังกฤษ ชวนไปอยู่ค่ะ ไปเป็นหมอนวด เค้าเปิดกิจการร้านนวดแต่เราไม่ชอบเมืองหนาว อยู่ไม่ได้ หนาวสั่น ทนร้อนแบบประเทศไทยได้ดี

ชอบงานด้านเอกสาร ไม่เอาปลูกผักปลูกผลไม้

พาลูกไปด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ