คือก่อนที่จะมาเป็นแฟนกัน"เป็นเพื่อนกัน"มาก่อนค่ะเขาเป็นผู้หญิงออกแนวทอมค่ะเราเป็นเพื่อนแก็งเดียวกันสนิทที่สุด คบกันตอนม.5 ต่อมาก็คบๆเลิกๆเพราะปัญหาเล็กๆเป็นแบบนี้อยู่9เดือนค่ะสุดท้ายเลิกค่ะด้วยเรื่องเล็กน้อยเอาจริงๆก็เรื่องปัญยาอ่อนมากเรารำคาญเลยบอกเลิกไปม.6ยังอยู่ห้องเดี๋ยวกันแต่มองหน้าไม่ค่อยติด ผ่านมา1ปีเขาทักเมื่อ4วันก่อนบอกว่า "คึดถึง อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม" แต่เรามูฟออนได้แล้วไม่คิดอะไรแล้ว(จริงๆก็อยากเลิกแบบจริงจังมาตั้งนานแล้วแต่เพราะเป็นเพื่อนห้องเดียวกันเจอหน้ากันทุกวันเลยทนๆอยู่ไป)เรารู้ว่าถ้ากลับไปก็เหมือนเดิมก็มีปัญหาเดิมๆเราเบื่อไม่อยากคุยแล้วเหนื่อยคือทนอยู่มาตั้งนานนึกย้อนไปยังไม่รู้เลยตัวเองทนได้ไงวันๆมีแต่เรื่องทะเลาะ แต่ยังรอดค่ะเรียนจบเราก็ไปหาที่เรียนต่อได้เพื่อนใหม่สังคมใหม่เราดีใจมากค่ะที่หลุดพ้นแล้วเราเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น ไม่ต้องเสแสร้งทำตัวไม่ใช่ตัวของเรา เราอยากให้2ปีที่ผ่านมาเป็นแค่ฝันร้าย เราไม่อยากเล่าให้ใครฟังเพราะมันน่าอายที่มาเขียนทระทู้เพราะอยากมาระบายค่ะ