ผมรู้จักผ.ญ.คนนึงตอนเเรกไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไรเเต่เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนผมเลยรู้ผมทักไปคุยกับเขาสักพักผมทักเขาไปปรึกษาเขาเรื่องความรักผมเป็นคนที่ไม่ได้หล่ออะไรเเถมยังอวบๆหน่อยๆผมรู้สึกว่าคุยกับเขาเเล้วสบายใจดีเเถมเขายังไม่ได้เหยียดผมที่อวบๆเขาบอกผมว่าสู้ๆนะผ.ญ.มีอีกตั้งหลายคนผมอาจจะเจอคนดีๆอีกตั้งไม่รู้กี่คนทำใจนะสู้ๆๆพอหมดคำว่าสู้ๆอยู่ดีๆผมก็รู้สึกหวันไหวมากๆหรือคนที่ผมทักไปปรึกษาเขาผมไม่ได้ชอบจริงๆเเต่ผมดันชอบเขาเเทน???ผมคุยกันได้หลายวันพอสมควรผมได้บอกเขาว่าชอบนะชอบมากๆด้วยยเขาบอกผมว่าคิดกับผมเกินเพื่อนไม่ได้จริงๆไม่อยากให้ความหวังไปมากกว่านี้ผมรู้สึกเศร้ามากๆเเต่ผมทำใจไว้รออยู่เเล้วผมก็เลิกทักเขาไปเเต่พอมันนานเข้าผมคิดถึงเขามากๆจนผมคิดว่าไม่น่าบอกชอบเขาไปเลยยน่าจะอยู่คุยเเบบนี้กันไปนานๆผมิยากรู้ว่าทำไมผมถึงชอบเขาได้ขนาดนี้เขาเป็นคนที่น่ารักนะเป็นคนที่ทั้งชีวิตนี้หาคนเเบบนี้ไม่ได้เเล้วทำไมไม่รู้เเต่ผมชอบเขามากๆๆๆๆมาก ก.ไก่ล้านตัววมากถึงมากที่สุดชอบสุดๆทั้งที่คุยกันได้ไม่นานเขาก็ไม่ใช้รักเเรกนะเเต่รู้สึกชอบมากๆๆๆหาคำตอบให้ทีคับทำไมผมชอบเขาได้มากขนาดนี้เป็นความรู้สึกเเบบเศร้าปนความสุขเล็ก