สวัสดีค่ะ เราอยากมาขอความเห็นจากเพื่อนๆ และระบายความในใจของตัวเอง ตอนนี้เราอายุ 30+ แล้วค่ะ แต่หลายวันมานี่เรารู้สึกเหงาแบบบอกไม่ถูก 
อยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆ คอยเป็นที่ปรึกษา ให้กำลังใจกัน เป็นพลังบวกให้กันในวันที่รู้สึกท้อหรือเสียใจ ที่ผ่านมาก็มีคนเข้ามาคุย แต่เป็นตัวเราเองที่ปิดกั้นตัวเอง รักษาระยะห่าง  รู้สึกว่าตัวเองยังไม่ดีพอที่จะเอาใครสักคนเข้ามาในชีวิต เรายังอยากที่จะทำให้ชีวิตตัวเองดีกว่านี้ ให้พร้อมสำหรับเปิดรับใครสักคนเข้ามา จนเวลาผ่านไปเรื่อย รู้ตัวอีกที เราอายุปาไป 32 แล้วค่ะ 
   ที่ผ่านมา ตั้งแต่เด็กๆเราโตมาจากครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกัน อาศัยอยู่กับย่า ย่ามักบอกเราเสมอว่า เราไม่มีพ่อแม่เหมือนคนอื่น อย่าทำตัวอยากได้อยากมีเหมือนใคร ให้เราพยายามมากกว่าคนอื่น เพราะเราไม่มีพ่อแม่ที่คอยซัพพอร์ตเหมือนคนอื่น มันเลยทำให้เรารู้สึกแปลกแยก รู้สึกว่าตัวเองไม่ดีพร้อมเหมือนใคร  ถึงแม้ว่าเราจะตั้งใจเรียน ทำงานช่วงปิดเทอม จนจบป.ตรี ด้วยเกรียตินิยมอันดับ2  มีงานทำ ดูแลตัวเองและย่าได้ แต่เรายังรู้สึกว่ายังไม่ดีพอ ยังไม่พร้อมที่จะมีใครสักคน จนถึงตอนนี้ เรากลับรู้สึกอยากมีใครสักคน  อยากปลดล็อคตัวเอง แต่เราไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร เริ่มจากตรงไหน ขอบคุณสำหรับเพื่อนๆที่อ่านจนจบนะคะ เราพิมพ์ไม่ค่อยเก่งค่ะ