ผู้บรรลุธรรม "ควรบอก" ให้สหายธรรม หรือพระอุปปัฎฐาก หรือพระปฎิบัติอยู่ด้วยกันรู้(อุปสัมบัน)

กระทู้สนทนา
สวัสดีครับ

       ถ้า "บรรลุธรรม"  แล้วไม่บอก  จะไปรู้ได้อย่างไรเพราะต้องรู้ด้วยตนเอง  คนอื่นไม่รู้ด้วยหรอก 
ก็ต้อง "เดา" เอากันเอง

      ตัวอย่าง อย่างพระยันตระ อมโร ฯ      กับพระญี่ปุ่น “มิตซูโอะ ฯ”  ที่สึกไปมีภรรยา
ทั้งสองท่านที่กล่าวมา   ถ้าไม่เกิดเหตุให้ทราบ     ก็คงจัดเข้าทำเนียบ "พระอริยะ"  ไปแล้ว
ยิ่งเมื่อมรณะภาพแล้ว  คงมีรูป  เขียนว่าอริยะ  ให้คนกราบไหว้ เพราะดูภายนอกทำให้เชื่อเช่นนั้น....

        ดังนั้นถ้า "บรรลุ"  โดยเฉพาะ "อรหันต์"  จะรู้ตัวเองชัดเมื่อกิเลสตัวสุดท้ายดับ  ถ้ายัง
ไม่ถึงอรหันต์ก็จะไม่ชัดเจน   ก็ยังไม่ต้องบอกก็ได้

          แต่จะต้อง...
1.ต้องบรรลุธรรม จริง    ถ้าไม่จริงก็ "ปราชิก"  หนักมาก
2.ต้องไม่มีจิต "สาเถยยะ"  คือจิตอยาก "โอ้อวด" 
3.ต้องบอกด้วยจิตที่มี "เมตตา"  ปรารถนาให้ผู้อื่ได้บรรลุธรรมตาม 

     -  ภิกษุใด ไม่รู้ไม่เห็นจริง อวดอุตริมนุสธรรมว่ามีในตน...ภิกษุนี้เป็นปาราชิก หมดสิทธิอยู่ร่วมกับภิกษุทั้งหลาย (วินย.๑/๒๓๒/๑๗๒)
     -  ภิกษุใดบอกอุตริมนุสธรรมแก่อนุปสัมบัน ถ้ามีจริง เป็นปาจิตตีย์ (วินย.๒/๓๐๖/๒๑๑)
          ถ้าบรรลุจริง    และบอกกับ อุปสัมบัน   พระพุทธเจ้าให้บอกได้        จะได้ ชัด! ชัด! ไปเลย    ภันเต ขอเพลง ชัด ชัด แปะให้หน่อย

                           ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่