ใครที่ผ่านไป หรือค้นหาเจอกระทู้นี้ เราขออนุญาตให้คุณช่วยมาแสดงความคิดเห็นนิดหน่อยหน่อยนะคะ ถ้าไม่สะดวกไม่เป้นไรค่ะ กดใจกดกีะทู้นี้ให้หน่อยก็พอนะคะ. . ...  คือ เราอายุ13 มีนานี้จะ14แล้วค่ะ เราศึกษาอยู่ในสถาบันการเรียนในกรุงเทพ รรนี้เป็นรรเอกชน ไม่ได้อยู่ในเมือง ค่าเทอมจะถูกหน่อย ประมาณ15000อัพ เราคิดว่าโรงเรัยนนี้การสอนหรือุณภาพต่ำ เช่นแบบว่า โรงเรียนไม่สนใจการสอน แบบว่ายังไงดี เราว่า การสอนโรงเรียนนี้ต่างจากรรต่าง สอนแค่ในเนื้อหาในหนังสือ แบบฝึกหัด การบ้านบางคาบคือไม่มีเลย และคาบที่สำคัญมีอยู่3-4หน้า และไท่มีมากกว่านั้นเลย แต่อันนี้ไม่ใช่ประเด็นที่เราจะถามค่ะ

ประเด็นถือ เราเริ่มมีความคิดนี้มาตั้งแต่ช่วง ป.5 แต่ช่วงนั้นเราคิดเรื่องนี้น้อยมาก ไม่เท่าตอนนี้ เรามีความคิดที่ ไม่เข้าใจผู้คน ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็เป็นแบบนี้ตลอด เราชอบคิดแล้วไม่ทำแล้วจะเสียใจทีหลัง ทั้งๆที่รู้ว่ามันต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้วเราชอบมองผู้อื่นแบบความคิดที้แปลกๆ เรามีเพื่อนสนิทที่อยู่กลุ่มเดียวกัน3คน รวมกันเป้น4คน คนแรกชื่อ1 เธอมีแฟนแล้ว เธอเรียนเก่ง แต่เธอมีนิสัยที่เราไม่เก็ทสิ่งที่เธอจะพูด เธอชอบพูดไปก่อนแล้วถูกหรือผิดค่อยว่ากัน เวลาเธอพูดอะไรผิด ไปในทางทีเป็นไปไม่ได้ แล้วพอมีคนเถียง เธอจะพูดคำว่า  ""เรานึกว่า.."" คำคำนี้ตลอด เธอเป็นคนเฟรนลี่ เธอจะมีนิสัยขาดกระจกและหวีไม่ได้ และจะถ่ายหุ่นของเธอที่กายเปลือยในสตอรี่ไพเวดในไอจีของเธอเทียบทุกวัน และในไพรเวดมีผู้ชายอยู่เยอะมากมากด้วย
คนที่สอง ชื่อ2 เธอเป็นนักกีฬาว่ายน้ำ และถือว่าในโรงเรียนมาตรฐานแบบนี้ ก็ถือว่าเธอเรียนเก่ง บางทีเธอจะถนัดคณิต วิทย์ ในโรงเรียนที่มาตรฐานแบบนี้ เธอจะสนิทกับ1เป็นพิเศษ แต่เธอมีนิสัยที่เวลาเราจะพูดหรือขอร้องอะไรเธอจะทำหน้าหงุดหงิดและขึ้นเสียงใส่ (จะบอกเราว่าสนิทกันแต่ไม่ถึงขั้นพูดคำที่ทำร้ายจิตใจเช่นห่านี้ไปตายเถอะอีสัสนะคะ) เวลาเธอหงุดหงิดเธอจะเธอแล้วพูดอีนี่เป็นอะไร (สำหรับเพื่อนที่สนิทกันมากมาก จะรู้สันดานของแต่ละคนใช่มั้ย แต่เราไม่สนิทกันถึงขั้นนั้นค่ะ ง่ายๆ ม.2มีห้องเดียว และถ้าเราไม่คบกันเราก็ต้องคบกันเพราะมีกันอยู่แค่นี้) แบบ คนนี้นิสัยจะดีกว่าคนที่1นิดหน่อยค่ะ
คนที่สามชื่อ3 เธอคนนี้จะเงียบสุดในกลุ่ม แต่ไม่เงียบมากค่ะ เธอไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ แบะจะสนิทกับ1เพราะชอบอ่านนิยายคู่จิ้นคู่เดียวกันค่ะ แต่นิสัยคนนี้เราผิดหวังนิดหน่อยที่ เธอจะเป็นที่เถียงได้เถียง ไม่คิดและไม่เคยคิดว่าตัวเองผิด แบบว่า เวลาเราเถียงว่า ""ก็มคนเป็น.... ""  แล้วเธอจะเถียงกลับว่า "" ก็...บอกว่า... ,ก็มัน.... , ขอโทษนะแต่ชั้นไม่ผิด....,แกทำชั้นไม่ได้ทำ...."" คำที่เราเบื่อและเกลียดที่สุดคือ ""ขอโทษนะแต่ชั้นไม่ผิด.."" คือ เราฟังมันทุกวันเลย เราเกลียดคำนี้มาก เราเบื่อ คิดแบบนั้นแล้วจะขอโท๋ทำไม เธอทำเราอารมณ์เสียแบบที่สุดมาก็มากในกลุ่มแล้ว และเป็นคนเป็นคนประเภทไม่ให้ยืมของกุกจิกนิดหน่อย พวกของที่สำคัญหรือไม่ของส่วนตัวหรือของไม่สำคัญก็ตาม ง่ายๆว่าเธอเงียบแต่มีนิสัยที่กวนตีน

และประเด็นคือว่า เรามองเพื่อน เรามองทุกคนบนโลกไม่ได้เลยว่า ทำไมโลกถึงเป็นแบบนี้ ทำไมครูเป็นแบบนี้ อยากได้ก็การบ้านเยอะๆ เราอยากเรียนหนักๆ เราจะรู้วึกผิดเวลาเราเล่นโทรศัพท์,คอมทั้งวันไม่ทำอะไรเลย เราชอบเข้าหาคนอื่นนะ แต่ถ้าใครมีนิสัยที่เราคาดหวังไว้มันไม่ตรงกันเราก็ไม่คบเลยค่ะ ในไอจีเรามีคนติดตามไม่เยอะหรอก ร้อยยี่สิบกว่าค่ะ เราไม่ใช่คนฮอต เรามีเพื่อนสนิทน้อย และที่ไม่นนิทก็น้อยด้วย แล้วเราก็ชอบแคร์สายตาจากผู้คนรอบข้างว่าเขาจะมองเราแบบที่เรามองคนอื่นได้มั้ย   ตอนแรกที่เรามีความคิดนี้คือเราคิดหนักมาก เราคิดทุกวัน เราหาคำตอบของมันไม่ได้ คนนั้นไม่คิดเหรอว่ามันเป็น..... ทำไมคนนั้นถึงทำนิสัยแบบ.... คือ เราไม่รู้ว่าทุกคนจะเข้าใจเรารึเปล่า บางทีเรายังไม่เข้าใจตัวเองเลย

ส่วนเรื่องครองครัวนี่หนักรึเปล่าเราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เช่นแบบว่า เราจะแสดงกริยากับแม่ว่า เราไม่ชอบแม่ แบบมันตรงตัวตรงนิสัยเลยอะ แม่อาจจะคิดว่าเราอยู่ที่โรงเรียนเราเป็นคนเก็บตัว เราไม่คุยกับใครเลย เราเป้ฯคนหัวร้อนง่าย เราหงุดหงิดทุกเวลา แต่มันไม่ใช่เลย อยู่ที่โรงเรียนเราค่อนข้างเฟรนลี่ และเราพยายามไม่คิดเรื่องนี้แต่มันก็ไม่ไหวจริงๆ แต่เราทำนิสัยแบบนี้กับแม่มาน่าจะค่อนข้างนานแล้วค่ะ ตอนเช้าเราจะได้ยินแม่พูดไม่ยินแม่สอนเรื่องคำสอนในชีวิต บทเรียนในชีวิตทุกวัน จนเราคิดว่าแม่พูดกรอกหูเราทุกวัน  เราเข้าใจเจตจาแม่และทุกคนบนโลกใบนี้นะคะว่าเขาจะสื่ออะไร แต่เราคิดตามเขา ืำแ
บบเขาไม่ได้จริงๆ ตอนเช้าแม่เราจะมัดเปียให้ และพูดแบบพูดยาวๆเลยค่ะ เราจะพูดแค่คำว่า " อือ " " อืม " แค่แบบสองคำนี้เลย และตอนนี้เรากำลังจะปรับตัวอยู่ค่ะ รู้สึกว่าตัวเองทำเกินไปแล้ว รู้มานานแล้ว แต่ไม่ทำสักที และแม่จะแบบว่า หาทาง ส่งเรา ทำทุกอย่างให้เราสอบติดมอสี่โรงเรียนรัฐบาล เราเข้าใจค่ะ แม่กดดันเราให้เราคิดได้ แต่เราติดนิสัย,มีนิสัยที่ว่า เราชอบทำอะไรคนเดียวค่ะ แบบ ทำอะไรไม่ให้ใครเห็นอะค่ะ เวลามีอะไรมลบกวนเราจะปิดหนังสือเล่มนั้นและก็บใส่ในเก้ะทันที และเรื่องอื่นก็เป้นแบบนี้ด้วยค่ะ  โดยเฉพาะพ่อแม่ครอบครัว เราจะพยายามไม่ให้เขาเห็นเราว่าเราอ่านหนังสืออยู่ เราไม่ชอบให้ใครแซวเลยค่ะ เวลาคนหยอกหรือจาิงจังหรือเล่นๆ เราก็จริงจังก็ดีค่ะว่าเราเกลียดการโดนแซว

ที่โรงเรียนเรามีเพื่อนคนนึง ถือว่าสนิทไหม ก็สนิทแต่ไม่มาก ไม่ได้ใช้คำหยาบด้วย ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เราเรียนด้วยกันมานานแล้วแหละ เขาเป็นคนเรียนเก่งค่ะ ที่ถือว่าอยู่ในโรงเรัยนมาตรฐานแบบนี้ เก่งสุดในห้องเลย เราอิจฉาทุกอย่างในชีวิตของเขาเลย เขารวย เขาเฟรนลี่ เขาฮอต เขาสวย เขาเก่งทุกอย่าง เขากล้าแสดงออก พ่อแม่ซัพพอร์ต เรารู้เรื่องแค่นี้ที่เกี่ยวกับเขาค่ะ และเราเชื่อว่า ทุกคนล้วนมีข้อดีและข้อเสียของตัวเอง บางทีถ้าอะไรที่เราไม่เคยได้เห็น เขาอาจจะนอนร้องไห้อยู่ในห้องคน้ดียวทุกวันก็ได้ เราก็เดาอะไรไม่ค่อยถูกหรอกค่ะ555555 เราจะติดนิสัยว่า โรงเรียนมาตรฐานแบบนี้ ทำไมสอบตก ทำเกรด ทำไมไม่ได้เต็มค่ะ ถ้าอ่านแล้ววิเคราะห์ตามก็คือ เรากดดันตัวเองใช่มั้ยคะ แต่เราไม่เลยค่ะ โรงเรียนแบบนี้มันควรจะได้เต็มอยู่แล้ว เราควรเรียนเพิ่มมากกว่านี้แหละค่ะ   และความคิดที่ว่า  ทุกอย่างต้องมีผิดพลาดกันได้  เราหงุดหงิดกับคำนี้ที่สุดในโลกเลย เวลาทำงานหลุ่ม แล้วใครได้รับมอบหมายแล้วเขาไม่ทำตาม เราแบบอยากผูกคอตายตรงนั้นเลยค่ะ   แต่เราไม่คิดว่าเราจะปูกจริงนะคะ ไม่เคยกรีดแขนลงสตอรี่ด้วยค่ะ ..... เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ55555

เพิ่มเติมนะคะ เวลาเราอยู่ที่โรงเรียนเราจะแคร์สายตาจากทุกคน มีใครจะคุยกับเราไหม ใครจำะขำกับเราไหม ้ราจชอบเราไหม ใครจะคืดมากกับเราไหม ใครจะทำงานรายงานร่วมกลุ่มกับเราไหม ใครจะไปนุ่นไปนี่กับเราไหม... 

และที่เรารอที่เราอยากค้นพบมากที่สุดคือเราเป็นอะไร ทำไมทุกคนมีความคิดเห็นที่ อคติทุกอย่างบนโลกใบนี้เหมือนเรา เราอยากรู้ว่าเราเป็นอะไร  และมีใครเป็นเหมือนเรามั้ยค่ะ       ด้วยนิสัยที่เราอาจเข้ากับใครได้ไม่ทั่วถึง ้ึงเราอคติแบบนี้กับทุกอย่างแต่เราก็เหงาค่ะ เราอยากมีเพื่อน เราอยากเป็นเซฟโซนของใครสักคนแบบจริงจังในชีวิต  เราก็คิดแหละค่ะว่า เราไม่อยากมีเรื่องกวนใจตอนนี้เช่นเรื่องความรักเรื่องเรียนพ่อแม่ เราไม่อยากให้ทันขัดแยงถกัน เราเลยไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครเลย  และเราก็คิดว่า ในอนาคตถ้าเรามีคนรักเราคงจะบอกคนนั้น ถึงแม้ว่าเรามีความคิดแบบนี้อยู่ค่ะ

ในบางทีเราก็มีนิสัย เก็นแก่ตัวกับเพื่อนที่โรงเรียนบ้าง ความคิดเห็นไม่ตรงบ้างแต่ก็แลกเปลี่ยนกับทุกคนทุกครั้ง

เราทำงานกลุ่มเราได้เป็นหัวหน้ากลุ่มตลอดเลยค่ะ แต่ไม่ได้เป็นหัวหน้าห้องค่ะ  เวลางานอะไรสำคัญ งานกลุ่ม งานเล้กๆน้อยๆหรืออะไรก็ตามเราก้ได้เป็นอยู่ดี  เราเอาเรื่องนี้มาพูดเพราะว่า เราไม่อยากเป็นเลย แต่ทุกคนให้เราเป็น เราเกลียดการพูดไม่ทำค่ะ เกลียดคำสอนบ้าบ้า คำพูดที่ปากต่อปาก คำนินทา เรื่องอะไรแบบนั้นเราไม่ชอบและเราเกลียดมาก
 
และจะบอกว่า     คำว่ามาตรฐานแบบนี้ที่เราพิมพ์เยอะมากในข้อความนี้ เราคิดว่าเราเจาะจงกับมันมากเกินไป แต่ที่เราอยากรู้ว่าทำไมทุกคนไม่มีใครที่คิดเหมือนเราเลยเหรอ

ส่วนเรื่องการเมืองเราได้ยินอะไรจากปากพ่อเราเชื่อเขาหมดเลยค่ะ เราเชื่อว่า เราอาจจะอยู่กลางแบบกลางาุดๆระหว่างสลิ่มกับก้าวไกล    เราเห็นด้วยกับสลิ่มเพราะลุงตู่ไปขัดขวางสภา คนบ้าการเมืองในรัฐเพิ่มให้ตัวเองเป็นนายก และลุงตู่ก็พัฒนาประเทศ บางคำอะไรที่เราได้ยินมาเราก้ถามพ่อแบบพ่อบอกว่า โอโห มันแบบเยอะไปหมดเลยอะ เราท้อมากเรื่องนี้ เอาเป็นว่เราชอบนโยบายของก้างไกลมากกว่าหาลุงตู่แบบมากมากแล้วกันค่ะ แต่เราก็ไม่ได้สนับสนุนลุงตู่นะคะ แต่เราก็ไม่ได้ประท้วงลุงคู่ด้วยฝ

เราทำกระทู้นั้ขึ้นมาเพราะเราเหงา  จะมีคนเข้าใจเรารึเปล่า เราสามารถเชื่อใครได้บ้าง เราอยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเราไหม 

ถ้าคุณคนที่อ่านอยู่เป้ฯเพื่อนคุณ คุณจำรู้สึกยังไงเหรอคะ แสงความคิดเห็นมาได้นะคะ เราจะขอบพระคุณและดีใจมากมาก็เลยที่ตอบกลับได้ยินเสียงของเราและอ่นบทความไร้สาระของเราจนจบ เราขอบคุณมากจริงๆค่ะ  ขอบคุณมากมากเลยนะคะ