ใครเกลียดแฟนตัวเองบ้างไม๊ครับ รึผมเป็นบ้าอยู่คนเดียว

รักก็คงรักแหละ แต่ผมเกลียดนิสัยบางอย่างของเธอ

คือ ... หงุดหงิดโมโหง่ายมากๆๆๆ สมมติ ไปซื้อของ เธอไม่อยากเอาของใส่ถุง แต่ผมขอให้แม่ค้าใส่ให้ เธอก็โมโหเดินหนีออกจากร้านหายไปเลย นี่คือตัวอย่างเล็กๆ

แต่ที่ผมรับไม่ได้ ทำใจยากคือ เธอปากร้ายมาก  เธอสามารถทะเลาะได้กับทุกคน ถ้าเธอไม่พอใจเพียงเล็กน้อย  

ผมเองก็โดน ด่าว่า  !!!! รำคาญ!!!  และคำหยาบที่ผมไม่อยากจะพูดถึง

บางทีผมก็คิดนะ ว่า โอเค ผมโตมากับครอบครัวที่ดี อบอุ่น  แต่เธอแตกต่างจากผม เธอมีลูกตั้งแต่อายุ15 ปี พ่อแม่ ครอบครัวแตกแยก พี่สาวเธอก็เช่นกัน  ทำไมผมต้องมารับผิดชอบอะไรแบบนี้  ถ้าเธอทำตัวน่ารัก นิสัยดี ทำตัวดีๆกับผม  ไม่ก้าวร้าวใส่ผม  เรื่องในอดีตที่ผ่านมาของเธอผมจะไม่ใส่ใจเลย ผมพร้อมที่จะรับลูกของเธอเป็นลูกของผมด้วย

คือมีลูกติดมา ควรจะทำตัวดีๆกับผมหน่อย ให้เกียรติผมในที่ทำงานหน่อย

ชีวิตผมแค่ปรกติ สามัญชนธรรมดา เรียนจบแค่ป.ตรี ทำงานประจำ ทำธุรกิจเล็กๆ   คนธรรมดาจริงๆ  เธอก็บอกว่าเธอก็คนธรรมดาเช่นกัน แต่ผมมองเธอแย่กว่านั้นนะ  

เป็นเด็กก้าวร้าวมากๆคนนึง ผมสอนผมบอกก็เถียงว่า ก็ชั้นเป็นแบบนี้ ครอบครัวไม่ได้อบอุ่นเหมือนเธอนิ่  คือไม่คิดจะปรับเปลี่ยนนิสัย  คนรอบข้างระอา  ไม่ว่าเธอจะย้ายงานไปทำที้ไหน จะต้องมีคน1คนอย่างน้อย มีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกับเธอเสมอ  

ผมคบกับผู้หญิงมาหลายคน ไม่เคยเจอใครทำตัวแบบนี้ใส่ผมเลย



ผมจะทำอย่างไรดีครับ  รักก็รัก เกลียดก็เกลียด   คือทั้งรักทั้งเกลียดในเวลาเดียวกัน