คบกับแฟนมา 4 ปีแล้ว ผ่านอะไรด้วยกันมาก็หลายอย่าง ผ่านการทะเลาะกัน จนทุกวันนี้ก็ปรับตัวเข้าหากันได้ดีในระดับหนึ่ง มีความสุขมากกว่าแต่ก่อนที่เคยไม่เข้าใจกันบ่อย ๆ
แต่วันนี้ (เพิ่งจะผ่านวันสำคัญ เช่น วันครบรอบ) เรารู้สึกว่าตัวเองไม่พร้อมรับฟังปัญหาหรือเรื่องดราม่าของแฟน เช่น เรื่องภายในครอบครัวของเขา (พ่อแม่พี่น้องของเขา) เพราะมันเป็นเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ คือ มันจะมีสมาชิกคนหนึ่งในบ้าน ที่เหมือนเป็นตัวปัญหา ทำให้ทุกคนปวดหัวได้ตลอดเวลา แล้วเรื่องยิบย่อยมันก็ล้วนเกิดมาจากคน ๆ แหละ อะไรทำนองนี้ ซึ่งเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องภายในครอบครัวเขา เกินขอบเขตที่เราจะเข้าไปยุ่งหรือช่วยเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แต่... แฟนเรานี่แหละ มักจะมาพูดให้ฟัง ทำนองบ่นไปเรื่อย ซึ่งถ้าหากเขาบ่นในช่วงที่เราปลอดโปร่ง ไม่มีเรื่องเครียดจากการงานเรื่องส่วนตัวทางบ้านของเราเองมากนัก ในช่วงเวลาแบบนี้เราก็รู้สึกว่าตัวเองพร้อมรับฟังนะ ตรงข้ามกัน พอดีช่วงนี้เรากลับมีเรื่องที่ต้องคิดต้องใช้พลังงานชีวิตเยอะเหมือนกัน พูดง่าย ๆ คือ ตัวเราเองก็เจอปัญหารอบด้าน เราพยายามปล่อยวางปัญหารอบด้านของเรานะ และเรามักหลีกเลี่ยงการบ่นให้คนอื่นฟัง สาเหตุหนึ่งคือ เราเกรงใจ ไม่รู้ว่าคนที่ฟังเขากำลังเจอปัญหาอะไรไหม ส่วนตัวแล้วหากเบื้องต้นเราสามารถปล่อยวางความคิดตัวเองได้ เราก็มักจะทำแบบนั้น ก่อนที่จะไประบายกับคนอื่น ... ซึ่งจุดนี้เอง เหมือนจะเป็นความแตกต่างระหว่างเรากับแฟนในบางเวลานะ
ทีนี้ ล่าสุด วันครบรอบ แฟนกลับบ้านพ่อแม่เขาเพื่อทำธุระหลายวัน กลับมาเจอกันในวันครบรอบ เราสัญญาว่าจะมาเจอกัน ใช้เวลาด้วยกัน แต่ประโยคแรกๆที่ได้ยินจากแฟนเมื่อเจอกันคือ เขาบ่นปัญหาเรื่องที่บ้านเขาอีกแล้ว เรื่องทำนองเดิมเลย วนเวียน ซึ่งจากที่เราเคยเห็นใจ และเคยปลอบใจ ให้กำลังใจกันไป มาวันนี้เราเริ่มรู้สึก ..จะบอกว่าเบื่อก็ไม่ใช่เบื่อแฟนนะ แต่มันเบื่อที่จะฟังเรื่องดราม่า เบื่อที่จะฟังว่าสมาชิกในบ้านของเขาก่อเรื่องให้ต้องกังวลตลอดเวลา แต่ก็ไม่มีใครทำอะไรคนๆนั้นได้ ก็ได้แต่ปล่อยให้เป็นแบบนั้นไป ด้วยเหตุผลภายในของครอบครัวเขา ...
ทุกคน เราอยากถามว่า เราผิดไหมอะ ที่รู้สึกแบบนี้ เรายังรู้สึกดีกับแฟนเหมือนเดิมนะ และเขาก็เป็นคนดีต่อเรา แต่บางเรื่อง มันก็ทำให้หน่ายใจ (โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่เราเองก็ต้องใช้พลังงานชีวิตที่มีจำกัดนี้เยอะเหมือนกัน)
ไม่พร้อมรับฟังปัญหาของแฟน ผิดไหม?
แต่วันนี้ (เพิ่งจะผ่านวันสำคัญ เช่น วันครบรอบ) เรารู้สึกว่าตัวเองไม่พร้อมรับฟังปัญหาหรือเรื่องดราม่าของแฟน เช่น เรื่องภายในครอบครัวของเขา (พ่อแม่พี่น้องของเขา) เพราะมันเป็นเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ คือ มันจะมีสมาชิกคนหนึ่งในบ้าน ที่เหมือนเป็นตัวปัญหา ทำให้ทุกคนปวดหัวได้ตลอดเวลา แล้วเรื่องยิบย่อยมันก็ล้วนเกิดมาจากคน ๆ แหละ อะไรทำนองนี้ ซึ่งเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องภายในครอบครัวเขา เกินขอบเขตที่เราจะเข้าไปยุ่งหรือช่วยเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แต่... แฟนเรานี่แหละ มักจะมาพูดให้ฟัง ทำนองบ่นไปเรื่อย ซึ่งถ้าหากเขาบ่นในช่วงที่เราปลอดโปร่ง ไม่มีเรื่องเครียดจากการงานเรื่องส่วนตัวทางบ้านของเราเองมากนัก ในช่วงเวลาแบบนี้เราก็รู้สึกว่าตัวเองพร้อมรับฟังนะ ตรงข้ามกัน พอดีช่วงนี้เรากลับมีเรื่องที่ต้องคิดต้องใช้พลังงานชีวิตเยอะเหมือนกัน พูดง่าย ๆ คือ ตัวเราเองก็เจอปัญหารอบด้าน เราพยายามปล่อยวางปัญหารอบด้านของเรานะ และเรามักหลีกเลี่ยงการบ่นให้คนอื่นฟัง สาเหตุหนึ่งคือ เราเกรงใจ ไม่รู้ว่าคนที่ฟังเขากำลังเจอปัญหาอะไรไหม ส่วนตัวแล้วหากเบื้องต้นเราสามารถปล่อยวางความคิดตัวเองได้ เราก็มักจะทำแบบนั้น ก่อนที่จะไประบายกับคนอื่น ... ซึ่งจุดนี้เอง เหมือนจะเป็นความแตกต่างระหว่างเรากับแฟนในบางเวลานะ
ทีนี้ ล่าสุด วันครบรอบ แฟนกลับบ้านพ่อแม่เขาเพื่อทำธุระหลายวัน กลับมาเจอกันในวันครบรอบ เราสัญญาว่าจะมาเจอกัน ใช้เวลาด้วยกัน แต่ประโยคแรกๆที่ได้ยินจากแฟนเมื่อเจอกันคือ เขาบ่นปัญหาเรื่องที่บ้านเขาอีกแล้ว เรื่องทำนองเดิมเลย วนเวียน ซึ่งจากที่เราเคยเห็นใจ และเคยปลอบใจ ให้กำลังใจกันไป มาวันนี้เราเริ่มรู้สึก ..จะบอกว่าเบื่อก็ไม่ใช่เบื่อแฟนนะ แต่มันเบื่อที่จะฟังเรื่องดราม่า เบื่อที่จะฟังว่าสมาชิกในบ้านของเขาก่อเรื่องให้ต้องกังวลตลอดเวลา แต่ก็ไม่มีใครทำอะไรคนๆนั้นได้ ก็ได้แต่ปล่อยให้เป็นแบบนั้นไป ด้วยเหตุผลภายในของครอบครัวเขา ...
ทุกคน เราอยากถามว่า เราผิดไหมอะ ที่รู้สึกแบบนี้ เรายังรู้สึกดีกับแฟนเหมือนเดิมนะ และเขาก็เป็นคนดีต่อเรา แต่บางเรื่อง มันก็ทำให้หน่ายใจ (โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่เราเองก็ต้องใช้พลังงานชีวิตที่มีจำกัดนี้เยอะเหมือนกัน)