สวัสดีค่ะชาวเน็ต เรามีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ
คือต้องบอกก่อนอย่างเเรกนะคะ ความสัมพันธ์ของเรากับเเฟนเป็นรักทางไกล ทางเเฟนเราพึ่งเคยมีเเฟนครั้งเเรก..
เรื่องมันมีอยู่ว่า เรากะเเฟนคุยกันมาได้ 1 เดือน คบกัน 7 เดือน ช่วงสองเดือนเเรกคือดีหมดเลยค่ะ เเบบข้าวใหม่ปลามันไรงี้ เเต่พอหลังๆมาได้ 4 เดือน
เเฟนเราเริ่มเรียนหนักขึ้นเพราะต้องเตรียมตัวเข้ามหาลัย ส่วนเรากำลังอยู่ในช่วงที่ชิ้วๆการเรียนยังไม่ซีเรียสขนาดนั้น หลังๆเราเริ่มน้อยในเเฟนที่ห่างเหินกัน
คือเราเข้าใจนะคะว่าเข้ามหาลัยมันยุ่งมาก ไหนอ่านหนังสือ หาที่เรียน หรือต้งอยู่กับครอบครัวเพื่อหาคำปรึกษา เค้าก็จะคอยบอกว่างไม่ว่าง เราก็ทนให้
เเต่พอเข้าช่วงจะ 7 เดือน จากที่เค้าจะทักมาบ้าง กลายเป็นไม่คุยกันเลย อาทิตนึงคุยเเค่ 3 ครั้ง ครั้งล่ะเเค่ ชั่วโงหรือไม่ถึงเลยเราก็ใจเย็นสุดๆ เพราะไม่อยากทะเลาะ เเค่นี้ก็เครียดเรื่องมหาลัยเเล้วจะมาเครียดเราต่อมันก็ไม่ใช่อ่ะ เเต่พอมาย้อนคิดถึงความสัมพันธ์ มันก็น่าอึดอัดเกินไป ลองถามตัวเเฟนเเล้วว่ามันอึดอัดขนาดนี้ยังรักกันอยู่ไหม เบื่อหรือยากเลิกรึป่าว ตัวเเฟนก็บอกยังรักเหมือนเดิมเเต่ยุ่ง เราก็พยายามทำความเข้าใจ จนมาวันนี้เราเริ่มหงุดหงิดน้อยใจ
เพราะเราเห็นว่าบางครั้งเค้าว่างก็ไม่ทักมาเลย นิสัยผ็ชาย มันก็มีเเกมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอ่ะนะ เเต่ถ้าจะไม่สนใจขนาดนนี้เเต่งงานกับเกมเลยเถอะ
(อันนี้หัวร้อนค่ะ) มันทำให้เราน้อยใจที่บ้างที่เค้าไม่ทักไม่สนใจกันเวลาว่าง พอความสัมพันธ์ของคำว่างไม่ว่างมันขั่นกลางทำให้เพื่อนเราหลายๆคนบอกให้เลิก เเต่ตัวเราร็สึกว่าผ็ชายคนนี้ให้อะไรเรามาเยอะมาก จนกล้าพูดเลยค่ะ .ว่ารักเค้ามาก. ไม่อยากเลิก เเต่มันก็มีความเสียใจกับคำว่า ไม่ว่าง....เลยอยากลองถามหาคำปรึกษาจากชาวเน็ตหน่อยค่ะ ว่าเเบบนี้มันจะไปต่อได้มั้ยค่ะ
เเฟนเริ่มห่างเหินเเต่ยังรักกันอยู่
คือต้องบอกก่อนอย่างเเรกนะคะ ความสัมพันธ์ของเรากับเเฟนเป็นรักทางไกล ทางเเฟนเราพึ่งเคยมีเเฟนครั้งเเรก..
เรื่องมันมีอยู่ว่า เรากะเเฟนคุยกันมาได้ 1 เดือน คบกัน 7 เดือน ช่วงสองเดือนเเรกคือดีหมดเลยค่ะ เเบบข้าวใหม่ปลามันไรงี้ เเต่พอหลังๆมาได้ 4 เดือน
เเฟนเราเริ่มเรียนหนักขึ้นเพราะต้องเตรียมตัวเข้ามหาลัย ส่วนเรากำลังอยู่ในช่วงที่ชิ้วๆการเรียนยังไม่ซีเรียสขนาดนั้น หลังๆเราเริ่มน้อยในเเฟนที่ห่างเหินกัน
คือเราเข้าใจนะคะว่าเข้ามหาลัยมันยุ่งมาก ไหนอ่านหนังสือ หาที่เรียน หรือต้งอยู่กับครอบครัวเพื่อหาคำปรึกษา เค้าก็จะคอยบอกว่างไม่ว่าง เราก็ทนให้
เเต่พอเข้าช่วงจะ 7 เดือน จากที่เค้าจะทักมาบ้าง กลายเป็นไม่คุยกันเลย อาทิตนึงคุยเเค่ 3 ครั้ง ครั้งล่ะเเค่ ชั่วโงหรือไม่ถึงเลยเราก็ใจเย็นสุดๆ เพราะไม่อยากทะเลาะ เเค่นี้ก็เครียดเรื่องมหาลัยเเล้วจะมาเครียดเราต่อมันก็ไม่ใช่อ่ะ เเต่พอมาย้อนคิดถึงความสัมพันธ์ มันก็น่าอึดอัดเกินไป ลองถามตัวเเฟนเเล้วว่ามันอึดอัดขนาดนี้ยังรักกันอยู่ไหม เบื่อหรือยากเลิกรึป่าว ตัวเเฟนก็บอกยังรักเหมือนเดิมเเต่ยุ่ง เราก็พยายามทำความเข้าใจ จนมาวันนี้เราเริ่มหงุดหงิดน้อยใจ
เพราะเราเห็นว่าบางครั้งเค้าว่างก็ไม่ทักมาเลย นิสัยผ็ชาย มันก็มีเเกมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอ่ะนะ เเต่ถ้าจะไม่สนใจขนาดนนี้เเต่งงานกับเกมเลยเถอะ
(อันนี้หัวร้อนค่ะ) มันทำให้เราน้อยใจที่บ้างที่เค้าไม่ทักไม่สนใจกันเวลาว่าง พอความสัมพันธ์ของคำว่างไม่ว่างมันขั่นกลางทำให้เพื่อนเราหลายๆคนบอกให้เลิก เเต่ตัวเราร็สึกว่าผ็ชายคนนี้ให้อะไรเรามาเยอะมาก จนกล้าพูดเลยค่ะ .ว่ารักเค้ามาก. ไม่อยากเลิก เเต่มันก็มีความเสียใจกับคำว่า ไม่ว่าง....เลยอยากลองถามหาคำปรึกษาจากชาวเน็ตหน่อยค่ะ ว่าเเบบนี้มันจะไปต่อได้มั้ยค่ะ