ผมตอนนี้อายุ16ปีคับ ผมมีปัญหาที่เกิดจากอดีตจนถึงปัจจุบัน ปัญหาเดิมๆ มีเป็นคนหนึ่งที่เก็บกด ไม่เล่าอะไรให้ใครฟังเพราะสิ่งที่ผมได้กลับคืนมาเป็นคำพูดที่toxicมากๆ มากพอที่จะทำให้ผมมีสภาวะซึมเศร้า,ภาวะเครียดสะสม,ภาวะวิตกกังวลขั้นรุนแรง  แรกๆผมมีอาการเวียนศีรษะ,ปวดหัวข้าง พอนานวันเข้า ผมก็เริ่มป่วยง่าย,นอนหลับยาก,เครียดตลอดเวลา  ผมกลายคนที่ทำตามคำร้องขอของคนอื่น โดยไม่สนใจเรื่องของตัวเอง เวลาที่ผมทำผิดพลาดผมโทษตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ผมไม่เคยร้องไห้อีกเลย

ไม่รู้สึกสุขหรือทุกข์ สุดท้ายผมก็สูญเสียความเป็นตัวเองไป ผมอยู่แต่ในห้อง ทำงานในห้องคนเดียว ผมคิดว่ามันจะช่วยได้แต่ไม่ มันแทบไม่ได้ผลเลย คือผมไม่สามารถเล่าให้พ่อกับแม่ฟังได้เพราะผมคิดว่าพวกท่านมีภาวะหน้าที่อยู่แล้ว ผมกลัวว่าจะไปสร้างปัญหาก็เลยไม่บอก คนในครอบครัวชอบบูลลี่รูปร่างหน้าตาการแต่งตัวของผม มันทำให้ผมไม่มีบความมั่นใจเวลาเป็นตัวของตัวเองเลย ผมรู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ ผมทำได้แค่คิดว่าตัวตนของผมจริงๆผมจะเป็นได้เหรอ ผมเคยมีงานอดิเรกที่ชอบ แต่ปัจจุงานอดิเรกพวกนั้นผมเก็บมันไว้และก็ไม่ทำอีกเลย

(ญาติไม่ใช่เซฟโซน )

ผมรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบรังเกียจผม

เพราะผมมันไม่เอาไหนไม่มีอะไรสักอย่าง ผมทำเต็มที่แล้ว

ผมเคยไปแข่งขันวิชาการได้ชนะเลิศอันดับที่ 1 แต่พวกเขาพูดแถบไม่สนใจ ผมจบมัธยมต้นได้เกรดดีๆแถมได้เกีรยติบัตรนักเรียนๆดี เขามองผมด้วยสายตาแบบอ๋อแค่นั้น ผมสอบติดสายวิท-คณิต พวกเขาบอกว่าเพราะโชคช่วย ทั้งๆที่ผมอ่านหนังสือพยายามเรียนด้วยตัวผมเอง 

คือผมไม่เข้าใจว่าผมผิดที่อะไรผิดตรงไหน