คือว่าผมมีเพื่อนคนนึงเป็นผช.ผมชอบเขาเราอยู่ห้องเดียวกันผมเคยบอกชอบเขาไปแต่เขาปฏิเสธแต่เราก็ยังเล่นด้วยกันปกติคุยกันปกติผมงอนเขาก็มาง้อเขางอนผมก็ไปง้อเขาชอบให้ตามใจถ้าวันไหนคุยกะบเพื่อนคนอื่นไม่สนใจเขาเขาก็จะโกรธผมก็หยอดเขาทุดวันบอกฝันนดีทุกวันแต่พอกลับบ้านไปเขาจะไม่ค่อยตอบแชทเพราะเขาเล่นเกมส์ผมก็น้อยใจเขาประจำแต่ก็ทำใจได้เพราะเขาไม่เคยมีแฟนเลยเพราะเขาติดเกมบางวันเขาก็นอนตักผมบางวันก็มาหอมแก้มมา💋ปากเวลามีอะไรที่ผมบอกเพื่อนอีกคนไม่บอกเขาเขาก็จะงอนแล้วชอบพูดว่าไม่เคยสนใจเขาหรอกสนใจแต่เพื่อนอีกคนแต่พอผมกอดกลับเขาก็ไม่ค่อยอยากให้กอดถ้าคนเยอะแต่ถ้าไม่ค่อยมีคนเขาก็จะให้กอดหรือลูบหัวเล่นแล้วพอวันนึงผมก็เดินกำลังจะขึ้นห้องไปเรียนแต่นั่งรอเพื่อนอีกคนเข้าห้องน้ำผมก็ชวนเขาคุยไปเรื่อยแล้วเขสก็บอกว่าตอนเขาอยู่โรงเรียนเก่าเขาไม่เคยทีาจะอิจฉาเลยเวลาคนอื่นพูดกันแต่ตั้งแต่เจอผมเขาก็ไม่ชอบเวลาไม่สนใจเขาไม่คุยกับเขา แต่ผมก็บอกเขาตลอดว่าผมก็มีเขาแค่คนเดียวแต่เขาไม่รู้คิดว่าผมเล่นหรือเปล่าเขาก็ยิ้มแล้วด่าแม่ผม🤣  ผมรักเขามากๆเพราะผูกพันธ์ด้วยมั้งผมเลยเริ่มหึงเขาเวลาเขาคุยกับเพื่อนคนอื่นผมก็จะมองเขาแบบแรงๆพอเขาเห็นบางครั้งเขาก็จะหยุดแต่บางครั้งเขาก็จะยิ่งทำแช้วยิ้มใส่ผมแบบสะใจผมก็จะโกรธแต่เขาก็ง้อตลอดนอกจากผมฟอร์มโกรธนานเขาถึงจะโกรธกลับ ผมเคยหยอกเขาว่าไหนละเมื่อไหร่จะพาไปไหว้แม่เขาก็ด่าผมอีก แต่ด่าแบบตลกๆนะ  บางครั้งเวลาผมจะกลับไปอยู่โรงเรียนเดิมเขาก็จะบอกว่าผมไปให้ความหวังเขาแล้วก็ไปแต่เขาก็ทำให้ผมไม่มั่นใจในตัวเขา ตกลงเขาคิดยังไงกันแน่ผม