กลุ่มเราเนี่ยมี 5 คนค่ะ แต่มันจะมีอยู่ 2 คนที่คบกันเป็นแฟนก็คือAกับB พวกเขาสองคนเคยคบกันรอบนึงค่ะ แต่ก็เลิก ซึ่งตอนนั้นAไม่คุยกับBเลย เราก็พยายามทำให้พวกเขาคืนดีกัน ซึ่งก็สำเร็จค่ะ แล้วพวกเขาก็กลับมาคบกันอีกรอบ Aเป็นโรคซึมเศร้า แต่เพื่อนในกลุ่มก็พยายามช่วยเหลือนางตลอด
อยู่มาวันนึงBบอกเพื่อนในกลุ่มว่าอยากเลิกA (Aไม่รู้นะคะ) ( Bบอกว่า เขามีปัญหาด้านความคิดอะไรสักอย่าง แต่เขาบอกว่าเขาชอบAอยู่...มั้ง)
วันหนึ่งAก็อยู่ในอาการซึมเศร้าที่แย่มากๆที่โรงเรียน ครูก็เลยให้Aเลือกเพื่อนคนนึงไปอยู่กับA แล้วนางก็เลยเลือกBค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่าเชื่อใจหรือว่าBเป็นแฟนของA
ซึ่งตอนนั้นเราก็รู้สึกเลยว่ามันแย่มากๆ เพราะBพึ่งบอกว่า เขาน่ะอยากเลิกกับA แล้วAยังเชื่อใจB แต่ถ้าAรู้มันก็อาจจะทำให้อาการของนางแย่ลงก็ได้ แล้วB ก็ไม่อยากบอกเลิกAตอนนี้ เพราะBไม่อยากทำให้Aมีปัญหาเพิ่มและกลัวว่าAจะไม่คุยกับBอีก
ตั้งแต่วันนั้นมาอาการของAก็ดีขึ้นค่ะ แต่ว่าBก็ออกอาการนอกหน้าเลยว่าเขาน่ะไม่ได้สนใจAแล้ว ซึ่งAก็พยายามถามนะคะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่Bก็ไม่บอก ซึ่งมันก็ทำให้Aรู้สึกแย่มากๆ(เพื่อนในกลุ่มก็ไม่บอกAเกี่ยวกับB)
ตอนนั้นเราอึดอัดกับความสัมพันธ์ของทั้งสองมากๆ เราก็บอกAเลยค่ะว่าBเนี่ยไม่อยากเพิ่มปัญหาให้A แล้วเราก็บอกอีกว่าเราน่ะรู้อะไรสักอย่างแต่ก็ไม่ได้เยอะเท่ากับเพื่อนอีก 2 คน แต่เราก็ไม่อยากพูดว่าเรื่องมันเป็นยังไง แล้วก็ไม่ได้อยากยุ่งกับความสัมพันธ์ของทั้งสองคนด้วย
แต่พอมาคิดดูอีกที การที่เราพูดแบบนี้มันเหมือนกับเราคิดแทนเพื่อนเลย แล้วเหมือนเราไปยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วย เราก็เข้าใจตัวเองนะคะ ว่าเราก็หวังดีกับเพื่อน แต่การพูดแบบนี้ทำให้เพื่อนคิดมากขึ้นหรือเปล่า? ตอนนี้เรารู้สึกแย่กับBที่ไปยุ่งเรื่องของเขา และรู้สึกแย่กับAที่ทำให้เขาคิดมาก ถึงแม้Aอาจจะไม่ได้คิดอะไรมาก แต่มันก็ทำให้เรารู้สึกแย่อยู่ดี
พอคิดดูอีกทีแล้วไม่น่าหาเหาใส่หัวตัวเองเลยค่ะ ทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ เราควรทำอะไรกับสถานการณ์ตอนนี้ดี?
ไม่อยากซ่อนความลับจากเพื่อนแต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนรู้สึกแย่
อยู่มาวันนึงBบอกเพื่อนในกลุ่มว่าอยากเลิกA (Aไม่รู้นะคะ) ( Bบอกว่า เขามีปัญหาด้านความคิดอะไรสักอย่าง แต่เขาบอกว่าเขาชอบAอยู่...มั้ง)
วันหนึ่งAก็อยู่ในอาการซึมเศร้าที่แย่มากๆที่โรงเรียน ครูก็เลยให้Aเลือกเพื่อนคนนึงไปอยู่กับA แล้วนางก็เลยเลือกBค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่าเชื่อใจหรือว่าBเป็นแฟนของA
ซึ่งตอนนั้นเราก็รู้สึกเลยว่ามันแย่มากๆ เพราะBพึ่งบอกว่า เขาน่ะอยากเลิกกับA แล้วAยังเชื่อใจB แต่ถ้าAรู้มันก็อาจจะทำให้อาการของนางแย่ลงก็ได้ แล้วB ก็ไม่อยากบอกเลิกAตอนนี้ เพราะBไม่อยากทำให้Aมีปัญหาเพิ่มและกลัวว่าAจะไม่คุยกับBอีก
ตั้งแต่วันนั้นมาอาการของAก็ดีขึ้นค่ะ แต่ว่าBก็ออกอาการนอกหน้าเลยว่าเขาน่ะไม่ได้สนใจAแล้ว ซึ่งAก็พยายามถามนะคะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่Bก็ไม่บอก ซึ่งมันก็ทำให้Aรู้สึกแย่มากๆ(เพื่อนในกลุ่มก็ไม่บอกAเกี่ยวกับB)
ตอนนั้นเราอึดอัดกับความสัมพันธ์ของทั้งสองมากๆ เราก็บอกAเลยค่ะว่าBเนี่ยไม่อยากเพิ่มปัญหาให้A แล้วเราก็บอกอีกว่าเราน่ะรู้อะไรสักอย่างแต่ก็ไม่ได้เยอะเท่ากับเพื่อนอีก 2 คน แต่เราก็ไม่อยากพูดว่าเรื่องมันเป็นยังไง แล้วก็ไม่ได้อยากยุ่งกับความสัมพันธ์ของทั้งสองคนด้วย
แต่พอมาคิดดูอีกที การที่เราพูดแบบนี้มันเหมือนกับเราคิดแทนเพื่อนเลย แล้วเหมือนเราไปยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วย เราก็เข้าใจตัวเองนะคะ ว่าเราก็หวังดีกับเพื่อน แต่การพูดแบบนี้ทำให้เพื่อนคิดมากขึ้นหรือเปล่า? ตอนนี้เรารู้สึกแย่กับBที่ไปยุ่งเรื่องของเขา และรู้สึกแย่กับAที่ทำให้เขาคิดมาก ถึงแม้Aอาจจะไม่ได้คิดอะไรมาก แต่มันก็ทำให้เรารู้สึกแย่อยู่ดี
พอคิดดูอีกทีแล้วไม่น่าหาเหาใส่หัวตัวเองเลยค่ะ ทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ เราควรทำอะไรกับสถานการณ์ตอนนี้ดี?