เล่าเรื่องจริงที่เกิดขึ้น เมื่อราว 7 ปีที่แล้ว  รุ่นพี่ (ชาย ) คนหนึ่งที่ออฟฟิศของผม เสียชีวิตกะทันหัน   จากอาการเป็นลมหมดสติและไม่หายใจ ขณะกำลังนั่งทานอาหารกลางวัน เพื่อน ๆ ช่วยกันทำ CPR และพาส่ง รพ.  โดยคุณหมอพยายามทุกวิธี ที่จะให้สัญญาณชีพของพี่เค้าฟื้นกลับมา แต่ไม่เป็นผล  พี่เค้าจึงจากโลกนี้ไปด้วยวัย 50 กว่า ๆ
      ผ่านไป 3 วัน โดยวันนั้นเวลาประมาณบ่าย 3 โมง ภรรยาของพี่ และลูกสาวอีก 2 คน กำลังแต่งตัวจะออกจากบ้านเพื่อไปวัดที่จัดงานศพพี่เขา  ทันใดนั้น ทั้ง 3 คน ได้ยินเสียงเรียกไม่ค่อยดัง แต่ฟังชัดมาจากหน้าบ้าน ว่า  " เปิดประตูให้พ่อเข้าบ้านหน่อย "  ทุกคนจึงมองไปที่หน้าบ้าน และเห็นภาพเหมือนกันคือ พ่อ (หรือสามี) ที่เสียชีวิตไปแล้วเมื่อ 3 วันก่อน มายืนรออยู่ที่ประตูหน้าบ้าน โดยแต่งกายชุดเดียวกับวันที่เสียชีวิต  ทุกคนกลัวมากจึงโผเข้ากอดกัน แล้วสักพักก็มองไปที่หน้าบ้าน ภาพนั้นก็หายไปแล้ว ...

         อ่านแล้วอย่าเพิ่งเชื่อนะครับ แต่ที่ควรเชื่อ คือ ตายไปแล้ว เอาอะไรติดตัวไปไม่ได้ นอกจากคุณความดีที่เราทำไว้