วันนี้เราจะมาพูดถึงแม่ของเรา แม่เป็นคนที่ชอบด่าเราต่อหน้าคนอื่นชอบมากๆจนทำให้เราเป็นคนไม่มั่นใจตัวเองในทุกๆเรื่องทุกๆอย่างแม่เราจะเห็นคนอื่นดีกว่าเราเสมอให้ความสำคัญกับคนนอกเสมอแล้วแม่ก็ไม่เคยให้กำลังใจเราเลยสักครั้งเวลาเรามีผลงานดีๆเช่นตอนป.6เราแข่งโครงงานคณิตศาสตร์ได้ที่1แล้วได้ไปแข่งต่อที่จังหวัดๆนึงเราดีใจมากเป็นครั้งแรกในชีวิตไม่เคยคิดจะแข่งอะไร พอชนะเราก็ไปบอกแม่บอกว่าต้องมีแข่งที่จังหวัดนี้นะซึ่งไม่ใกล้จากจังหวัดที่อยู่เรียกว่าใกล้ๆกันนอกจากแม่จะไม่ดีใจกับเราว่าได้ที่1แม่ยังจะไม่ให้เราไปแข่งต่ออีกแม่บอกว่ามันไร้สาระนี้แค่1เรื่องยังมีอีกหลายๆอย่างที่แม่ไม่เคยดีใจหรือเห็นชอบด้วย เรามีน้องชายอีกหนึ่งคนน้องเวลาจะกอดจะหอมแม่แม่เองดีใจมากชอบมากแต่พอเป็นเราแม่ทำเหมือนรังเกียจเอาหน้าออกตลอดแม่ชอบพูดว่าเราเป็นเด็กขี้อิจฉาซึ่งมันก็คือเรื่องจริงเพราะแม่ไม่เคยปฏิบัติให้มันเท่าเทียมชอบด่าเราแรงๆต่อหน้าคนอื่นแม่ด่าสารพัดเรายังเคยนั่งก้มหน้าน้ำตาไหลแต่พอเค้าถามเราก็ทำได้แค่รีบปาดน้ำตาแล้วก็ตอบว่าไม่ได้เป็นไร เรารู้สึกว่าเป็นโรคซึมเศร้าแต่ก็ไม่กล้าไปหาหมอหรืออาจจะไม่ได้เป็นแต่เราแค่อ่อนแอเกินไปทำอะไรไม่ถูกใจแม่ก็จะไม่ให้ตังไปโรงเรียนทั้งที่เราต้องไปโรงเรียนในเมือง30 40โลเราก็ต้องเลือกไปหาเศษตังของตัวเองขึ้นรถเมย์ไปมันมีเรื่องราวเยอะกว่านี้ตลอดเวลา17ปีไม่มีวันไหนเราไม่ร้องไห้วันที่มีความสุขมากๆแม่ก็ทำให้มันเป็นวันที่แย่ที่สุดได้ เซฟโซนของฉันอยู่ตรงไหน🥲