ผมเป็นคนที่ ชอบอยู่คนเดียว เสมอ หรือ introvers ชอบอยู่คนเดียวมากๆ เวลาไม่มีใครมาชวนคุยจะรู้สึกดี เป็นอย่างมาก ผมไม่เคยแคร์ เรื่องเพื่อนเพราะผม ไม่ชอบคบหาคน
ผมมักจะอยู่ คนเดียว ทุกร.ร ผมย้ายมาเลยอะ และมักจะโดนพ่อแม่ ต่อว่า ไม่ยอมปรับตัวกับเพื่อน แม่ผมกำชับการมีเพื่อนมาก ผมก็เคยมีเป็นคน ที่ EX + introvers แต่ก็ไม่ได้คุยกันมาก หลังจากนั้นผมก็ ย้ายมา ร.ร กลางเทอม จ่ายค่าเทอมไปพออยู่สมควร
แม่ผมอยากให้ผมไปอยู่ใน สังคนที่ อยู่ในโลกอีกใบ ที่ดี และมีเพื่อนไปที่ดี แต่ผมไม่อยากมี ซักคน แต่ถ้าคนที่ มืดมน หรือ ชอบอยู่ตัวคนเดียว ผมอยากคบ และผมก็มี วิธี เป็นของตัวเอง แต่ใน ร.รนี้ ไม่มีใคร introvers กันเลย จะเป็น ร.รที่ คนมีตัง มาเข้าซะส่วนใหญ่ แต่ผมไม่ได้ ตังอะไรขนาดนั้น
ร.รนี้ มักจะเป็นร.ร ใสๆ ทุกคนก็มีความสุขกัน แต่ทันที่ผมเข้าไปเรียน ทุกคนในห้อง กลับต้อนรับผม พร้อมให้ผมเป็นเพื่อนกันพวกเค้า แต่ผมไม่อยากเอาด้วย แต่ผมก็ดัน แต่ตอบไป โอเค ผมได้ทำความรู้จักกับทุกคน โดยที่ทุกคนไม่รู้ว่า ผม มันก็แค่ คนที่
หลอกๆ ไปเพื่อ ไม่ให้แม่ ด่าอีก
ในวันที่ผม ได้ย้ายโต๊ะ ไปนั่งกับ คนที่ ดูจะเป็น introvers นิดๆ ผม ก็มีความสุขมากๆที่ได้คุย เพราะ แถวที่ผมอยู่ด้วย มี คนที่ คล้าย introvers อยู่แต่ไม่มาก แต่ ข้อมูลหลังจากนี้ผมไม่อาจเปิดเผยได้
ผมได้ภารกิจแรกผมเสร็จ คือการทำให้ ผ.ญในห้อง เกรียด ผม และทำให้ผมแน่ใจว่า ผ.ญ จะไม่สนใจผมแล้ว เหลือแต่ผ.ช แต่ก็ไม่ค่อยมีใครมายุ่งกับผม แล้วผมก็สบายใจ แค่ได้คุยกับเพื่อนที่ มีความเป็นส่วนตัว ผมก็ดีใจแล้ว
มันก็มักจะมีคนถามว่าผม ไม่ชอบอยู่กับเพื่อนหรอ เป็น intro รึป่าว แต่ผมเลิกจะประชดไป ว่าไม่
แต่ในใจผมอยากอยู่ คนเดียวจริงๆ ไม่เคยอยากได้เพื่อนเลย
ผมอยากได้คำแนะนำ การ มูฟออน จากเพื่อนำวิธี แบบใหนก็ได้แต่ไม่แย่เกินไป ผมเป็นคนที่ เย็นชาอยู่ตลอด ผมมักจะ มีนิสัยที่ ปากร้าย ในแบบคนที่ไม่พูดมาก ไม่พูดซํ้า ผมไม่แคร์ ไม่อยากอธิบาย ขี้เกียจพูด
และความบ้าในห้องผมคือ คนที่นี่ เรื่องนิดหน้อย ก็ดราม่า ผมโดนนินทา ใส่แต่ผมไม่สนเพราะว่า มันเป็นเรื่องปัญญาอ่อน ใครๆก็รู้ ขี้เกียจอธิบาย ผมก็เลยแสดงให้ดูว่า ตัวผมจริงๆ เป็นยังไง หน้าตาผม ใหนๆมันก็ อาจจะดู เป็นธรรมดา ไม่ได้ หล่ออ่ะไร ทำดีอะไรไซ้ำ แต่ ในใจผม ไม่ได้ ตรงกับที่ทุกคนคิด ผมแค่มีความคิดด้านลบ ออกจะไปทาง
ส่วนตัวและ ไม่ยุ่งกับใคร ผมรู้แหละ ผ.ญ ที่ชอบนินทาผม เป็นใคร ในใจ ผมก็จินตนาการไปเรื่อยแหละ การ ฆ่าบ้าง บลาๆ ผมเป็นคนที่ นิสัย ที่บ้านจะ
อยู่คนเดียว , ผมมักจะชอบระบายความรู้สึกกับนวมคู่ใจ , เอาความสึกที่อยากฆ่าหรือ ตี ไปลงกับจิตใจภายใน ที่ร.ร ผมอาจจะเป็นคนเงียบๆ
อาจจะเป็นคนที่ ดูติ้งต้องแต่ ถ้าไม่อยู่ในร.ร แล้ว ผม ก็สามารถ ทำในสิ่งที่นิสัยไม่เหมือนที่ร.ร แต่การสุมหัว ไปทำอะไรไม่ได้ ผมไม่ทำเพียงแค่ตัวตนผมไม่เหมือนที่ร.ร เพื่อนที่เจอผมนอกร.ร ผมก็ไม่ได้ทำดีด้วยเพราะ ข้างนอก ร.ร คือ ตัวผมจะเป็นของตัวเองก็ได้ ผมไม่ได้ แย่ขนาดนั้นหรอก เพียงแค่ มักจะเก็บ คำอะไรไว้ใน สมุดโน๊ต ถ้าผมดีก็ดีไป ถ้าผมแย่ก็ขอแค่แย่ในขอบเขต ไม่มีใครห้าม แต่ไม่ชอบ เรื่องสุรา บุหรี่ เพราะไม่ชอบ ผมสัญญาได้ทุกอย่าง และผมรับคำ แต่เรื่องเปลี่ยนตัวเอง ผมไม่รับคำ
อยาก move on จากเพื่อน อยากให้เพื่อนรู้ตัวตนจริงๆของเรา เรามันก็กับคนเดียว ชีวิตผมก็คงเหมือนอะไรซักอย่างก็เหอะ
ผมมักจะอยู่ คนเดียว ทุกร.ร ผมย้ายมาเลยอะ และมักจะโดนพ่อแม่ ต่อว่า ไม่ยอมปรับตัวกับเพื่อน แม่ผมกำชับการมีเพื่อนมาก ผมก็เคยมีเป็นคน ที่ EX + introvers แต่ก็ไม่ได้คุยกันมาก หลังจากนั้นผมก็ ย้ายมา ร.ร กลางเทอม จ่ายค่าเทอมไปพออยู่สมควร
แม่ผมอยากให้ผมไปอยู่ใน สังคนที่ อยู่ในโลกอีกใบ ที่ดี และมีเพื่อนไปที่ดี แต่ผมไม่อยากมี ซักคน แต่ถ้าคนที่ มืดมน หรือ ชอบอยู่ตัวคนเดียว ผมอยากคบ และผมก็มี วิธี เป็นของตัวเอง แต่ใน ร.รนี้ ไม่มีใคร introvers กันเลย จะเป็น ร.รที่ คนมีตัง มาเข้าซะส่วนใหญ่ แต่ผมไม่ได้ ตังอะไรขนาดนั้น
ร.รนี้ มักจะเป็นร.ร ใสๆ ทุกคนก็มีความสุขกัน แต่ทันที่ผมเข้าไปเรียน ทุกคนในห้อง กลับต้อนรับผม พร้อมให้ผมเป็นเพื่อนกันพวกเค้า แต่ผมไม่อยากเอาด้วย แต่ผมก็ดัน แต่ตอบไป โอเค ผมได้ทำความรู้จักกับทุกคน โดยที่ทุกคนไม่รู้ว่า ผม มันก็แค่ คนที่
หลอกๆ ไปเพื่อ ไม่ให้แม่ ด่าอีก
ในวันที่ผม ได้ย้ายโต๊ะ ไปนั่งกับ คนที่ ดูจะเป็น introvers นิดๆ ผม ก็มีความสุขมากๆที่ได้คุย เพราะ แถวที่ผมอยู่ด้วย มี คนที่ คล้าย introvers อยู่แต่ไม่มาก แต่ ข้อมูลหลังจากนี้ผมไม่อาจเปิดเผยได้
ผมได้ภารกิจแรกผมเสร็จ คือการทำให้ ผ.ญในห้อง เกรียด ผม และทำให้ผมแน่ใจว่า ผ.ญ จะไม่สนใจผมแล้ว เหลือแต่ผ.ช แต่ก็ไม่ค่อยมีใครมายุ่งกับผม แล้วผมก็สบายใจ แค่ได้คุยกับเพื่อนที่ มีความเป็นส่วนตัว ผมก็ดีใจแล้ว
มันก็มักจะมีคนถามว่าผม ไม่ชอบอยู่กับเพื่อนหรอ เป็น intro รึป่าว แต่ผมเลิกจะประชดไป ว่าไม่
แต่ในใจผมอยากอยู่ คนเดียวจริงๆ ไม่เคยอยากได้เพื่อนเลย
ผมอยากได้คำแนะนำ การ มูฟออน จากเพื่อนำวิธี แบบใหนก็ได้แต่ไม่แย่เกินไป ผมเป็นคนที่ เย็นชาอยู่ตลอด ผมมักจะ มีนิสัยที่ ปากร้าย ในแบบคนที่ไม่พูดมาก ไม่พูดซํ้า ผมไม่แคร์ ไม่อยากอธิบาย ขี้เกียจพูด
และความบ้าในห้องผมคือ คนที่นี่ เรื่องนิดหน้อย ก็ดราม่า ผมโดนนินทา ใส่แต่ผมไม่สนเพราะว่า มันเป็นเรื่องปัญญาอ่อน ใครๆก็รู้ ขี้เกียจอธิบาย ผมก็เลยแสดงให้ดูว่า ตัวผมจริงๆ เป็นยังไง หน้าตาผม ใหนๆมันก็ อาจจะดู เป็นธรรมดา ไม่ได้ หล่ออ่ะไร ทำดีอะไรไซ้ำ แต่ ในใจผม ไม่ได้ ตรงกับที่ทุกคนคิด ผมแค่มีความคิดด้านลบ ออกจะไปทาง
ส่วนตัวและ ไม่ยุ่งกับใคร ผมรู้แหละ ผ.ญ ที่ชอบนินทาผม เป็นใคร ในใจ ผมก็จินตนาการไปเรื่อยแหละ การ ฆ่าบ้าง บลาๆ ผมเป็นคนที่ นิสัย ที่บ้านจะ
อยู่คนเดียว , ผมมักจะชอบระบายความรู้สึกกับนวมคู่ใจ , เอาความสึกที่อยากฆ่าหรือ ตี ไปลงกับจิตใจภายใน ที่ร.ร ผมอาจจะเป็นคนเงียบๆ
อาจจะเป็นคนที่ ดูติ้งต้องแต่ ถ้าไม่อยู่ในร.ร แล้ว ผม ก็สามารถ ทำในสิ่งที่นิสัยไม่เหมือนที่ร.ร แต่การสุมหัว ไปทำอะไรไม่ได้ ผมไม่ทำเพียงแค่ตัวตนผมไม่เหมือนที่ร.ร เพื่อนที่เจอผมนอกร.ร ผมก็ไม่ได้ทำดีด้วยเพราะ ข้างนอก ร.ร คือ ตัวผมจะเป็นของตัวเองก็ได้ ผมไม่ได้ แย่ขนาดนั้นหรอก เพียงแค่ มักจะเก็บ คำอะไรไว้ใน สมุดโน๊ต ถ้าผมดีก็ดีไป ถ้าผมแย่ก็ขอแค่แย่ในขอบเขต ไม่มีใครห้าม แต่ไม่ชอบ เรื่องสุรา บุหรี่ เพราะไม่ชอบ ผมสัญญาได้ทุกอย่าง และผมรับคำ แต่เรื่องเปลี่ยนตัวเอง ผมไม่รับคำ