เราไม่ชอบชีวิตตัวเองเลย เราเป็นคนที่ไม่ชอบพ่อมากๆ ตอนเด็กๆเคยชอบพ่อมาก เเต่พอโตมาก็รู้อะไรหลายๆอย่างมากขึ้น พ่อชอบทะเลาะกับเเม่บ่อยๆ ทะเลาะเรื่องเดิมๆ จนเรารำคาญ เป็นเรื่องที่เเม่เราไม่ชอบ เสียใจมาตลอด บอกตรงๆเลยคือ เราอายมากที่มีพ่อแบบนี้ เวลาเราไปบ้านเพื่อน เราเจอพ่อเเม่เพื่อนเรารู้สึกอิจฉาเพื่อนมากๆ ที่มีพ่อเเม่ดีขนาดนี้ เวลาบ้านเราไปเที่ยวกัน จะมีเสียงด่ากันตลอด โดยเฉพาะเสียงพ่อที่ด่าน้อง น้องเป็นเด็กผชวัย3-4ขวบ กำลังดื้อ ก็โดนด่าบ้าง จนทำให้เรารู้สึกไม่อยากไปเที่ยว ไม่อยากเที่ยวกับคำว่าครอบครัว อีกไม่กี่เดือนเราก็ไปมหาลัยเเล้ว เราสงสารน้อง เราไม่อยากให้น้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ถ้าเรายังอยู่เรายังปกป้องน้องได้ เเต่ถ้าเราไม่อยู่เราไม่รู้ว่าน้องจะโดนอะไรบ้าง เราโคตรอยากเกิดใหม่เลย ทุกวันนี้เราเเค่ภาวนาให้ตัวเองมีความสุขมากๆ ถึงเรื่องเราจะเล่าไม่หมด เเต่มันหนักสำหรับเรามาก เราไม่ชอบ เราเกลียด