เราเป็นคนที่ชอบร้องไห้ตอนที่อยู่คนเดียวแบบนั่งอยู่เฉยหรือก่อนจะนอนก็ร้องไห้ออกมาทั้งที่ไม่เรื่องให้เสียใจแต่ชอบเอาแต่คิดถึงเรื่องในอดีต เอาจริงๆเราก็เป็นคนที่ขี้น้อยใจอยู่แล้วส่วนหนึ่งเวลามีคนมีพูดอะไรกับเราชอบเอากลับมานั่งคิดนอนคิดยิ่งตอนก่อนนอนชอบคิดถึงเรื่องอดีตหรือเรื่องที่ทำผิดไปแล้วก็มาคิดว่าตอนนั้นจะทำไปทำไมทั้งๆที่มันก็เป็นอดีต เราเป็นคนกลัวการเข้าสังคมมากๆ เราไม่ชอบคุยกับผู้ใหญ่ยิ่งตอนเขาถามเราว่าจะเรียนที่ไหนพ่อแม่เป็นไงเราไม่รู้ว่าจะตอบยังไงจริงๆบางทีก็ร้องไห้ออกมาเลยคือมันกลั้นไว้ไม่อยู่จริงๆ เรามีพี่น้องหนึ่งคนเราเป็นน้องสุดพี่เราเรียนหนังสือเก่งมากแต่เราเรียนไม่ค่อยได้เวลาเราได้คะแนนน้อยหรือทำอะไรไม่ได้ตามที่ที่บ้านหวังเขาก็จะยกเรามาเปรียบเทียบตลอดแต่เมื่อไหร่ที่เราทำได้ดีเขาไม่เคยสนใจเราเลยยิ่งคิดเราก็ยิ่งน้อยใจเราร้องไห้เขาก็หาว่าเราเรียกร้องความสนใจเราจะต้องทำยังไงบางทีอยู่คนเดียวก็เคยคิดว่าถ้าเราไม่อยู่เขาจะรู้สึกยังไงเขาจะร้องไห้ไหมเขาจะสนใจเราหรือเปล่าตอนอยู่คนเดียวเราเป็นคนที่ชอบคิดฟุ้งฟ่านบางทีก็ร้องไห้จนไม่ได้นอนต่างจากตอนอยู่กับเพื่อนเราจะเป็นคนตลกเฮฮามากเราพยายามเป็นคนเข้มแข็งแล้วแต่มันทำไม่ได้จริง
ขี้น้อยใจ ชอบคิดมาก แก้ยังไง