ผมรักการอยู่คนเดียวมาตลอด
รู้สึกชอบเวลาปล่อยให้ความคิดตัวเองล่องลอย
ข้อดีคือไม่ต้องกังวลเรื่องคนอื่นมากนัก
ยิ้ม หัวเราะ เศร้า มีความสุข ได้ด้วยตัวเองแบบไม่ยากมากเท่าไหร่

แต่ปัญหาคือเวลาต้องทำความรู้จักกับเพศตรงข้าม
ผมค่อนข้างที่จะชอบใครได้แบบง่ายๆ (ไม่ชอบเลย)
แค่เขาทำดีนิดหน่อย ใจนี่เริ่มคิดละ
ไม่ใช่มันรู้สึกไม่ดีนะครับ เวลามีคนมาทำดีกับเรา
แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองจัดการกับอารมณ์ความรู้สึกตัวเองไม่ค่อยได้
เลยกลายเป็นว่าตอนนี้วิธีทำรับมือของผมคือ
เอาความนิ่งเข้าสู้ เวลาที่เกิดความรู้สึกแบบนี้
แต่มันก็ดูไม่จะดีเท่าไหร่ (นิ่งไปบางที กลัวเขาว่าหยิ่ง)

อยากขอแนวทางเพื่อนๆ พี่ๆ สมาชิกในนี้หน่อยครับ
ว่ามีวิธีคุยกับเพศตรงข้ามยังไง ให้มันเป็นเหมือนที่เราคุยกับผู้ชายทั่วๆไป
ไม่คิดเวิ่นเว้อลำบากใจ