พยายามไปเหมือนเราไร้ค่า เหมือนกลับไปโง่ซ้ำที่เดิมเขาไม่เคยเห็นค่าเรา ส่วนเราเจ็บแทบตายก็ยังยอมเพราะรักเขาเมื่อไหร่จะพาตัวเองออกมาได้ก็ไม่รู้ อยากให้เขาเจ็บเหมือนเราอยากให้เขารู้ถึงความรู้สึกเราว่ารักแต่มันทำอะไรไม่ได้แล้ว อีกคนอยากพออีกคนอยากเดินหน้าต่อถ้าเปลี่ยนได้จะเปลี่ยนให้ตัวเองไม่รักใครอีก มีรักทีไรเหมือนมีทุกข์ ลบไม่หายไม่ว่าจะผ่านไปไหนแค่ไหน เขาก็ไม่เคยออกไปในใจ เขาดูมีความสุขไม่เห็นต้องมาเจ็บเหมือนเรา มีแค่เราที่ไปยุ่งวุ่นวายกับเขา อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมอยากย้อนเวลาให้ไม่รู้จักกัน แต่อีกใจก็ดีฝจที่ได้รู้จัก แต่ถ้ามันทำได้ก็ขอไม่รู้จักดีกว่า อีกคนไมาเคยหมดความอดทนต่อให้โดนซ้ำๆๆ ก็ยังรักแต่กลับอีกคนที่ไม่รู้สึกรู้สา อยู่คนเดียวได้ ไม่เคยเห็นค่าไม่เคยเหลียวแลไม่เคยเหลือแม้แต่เยื้อใย

แค่อยากมาระบายค่ะ แต่เหมือนจะเป็นบ้าทุกที เวลามีความรัก ไม่ให้คาดหวังมันก็ไม่ได้ แต่มันเจ็บมันปวดใจจนไม่รู้จะบอกไง มันแก้มันทำอะไรไม่ได้เลย