อย่างที่กล่าวไปข้างต้นค่ะ หนูกลับมาจากโรงเรียนเห็นหมายศาลแปะอยู่กลางประตูรั้วหน้าบ้าน เนื้อความประมาณว่าโดนยึดที่ดินและทรัพย์สินที่เป็นชื่อคุณแม่ ระบุบ้านเลขที่ของบ้านหนูชัดเจนค่ะ

หนูต้องทำยังไงดีคะ เพราะหนูไม่รู้ว่าผู้ใหญ่เขาจะจัดการกับปัญหานี้ยังไง เขาไม่ยอมบอก แล้วต้องเตรียมตัวอะไรบ้างหรือเปล่าคะ

/ข้างล่างเป็นพื้นที่ระบายค่ะ

บอกตามตรงหนูดิ่งมากๆ เลยค่ะ รู้สึกว่าวันนี้และวันพรุ่งนี้ไม่มีความหมาย หนูตั้งใจเรียนมาก ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองเท่าที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งจะสามารถทำได้ เก็บเงินได้เท่าไหร่ก็ให้พ่อกับแม่ พวกท่านขอยืมเงินเก็บไปหนูก็ไม่ทวงเพราะรู้ว่าท่านจำเป็นต้องใช้ กยศ.ที่ได้มาก็ให้หมดจนตัวเองเหลือติดตัวจ่ายแค่ค่าเน็ตมือถือเดือนละ500 หนูพยายามมากๆ ที่จะใช้ชีวิตให้ดีที่สุดเพื่อคนข้างหลัง แต่ไม่คิดเลยค่ะว่าครอบครัวตัวเองจะมาถึงจุดนี้ เหนื่อยมากๆ เลยค่ะ พยายามยิ้มให้ตัวเองในกระจกทุกวันแล้วตั้งใจเรียน แต่กลับบ้านมากี่ครั้งก็มีแต่ปัญหาหนี้สินของแม่ที่ไม่จบไม่สิ้น ทั้งในระบบและนอกระบบ หนูไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนี้

หนูใช้เงินประหยัดมากเพราะจะได้เก็บเงินไว้เผื่อพวกท่านมาขอ เคยเก็บถึงขั้นไม่ได้กินข้าวที่โรงเรียนเป็นอาทิตย์ ยอมทนกินขนมปังชิ้นละ10บาทกับน้ำเปล่าวนอยู่แบบนั้น ใช้ชีวิตโดยมีเป้าหมายแค่ว่าเรียนให้จบแล้วหางานทำก็พอ ความฝันตัวเองก็ทิ้งไปหมดแล้วค่ะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอยากทำอะไรต่อกันแน่

บ่นจบแล้วค่ะ ยังไงหนูก็ขอคำแนะนำจากทุกคนด้วยนะคะ ว่าควรทำยังไงต่อ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ 🌻