ตกหลุมรักคนหนึ่งแต่ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาและมีอีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว

ผมเคยมีประสบการณ์การชอบคนมาก่อนแต่ครั้งก่อนๆผมแค่รู้สึกชอบเพราะหน้าตาที่ตรงเสปกแต่ไม่เคยคิดจะมีความสัมพันธ์อะไรด้วย หลังจากนั้นผ่านมา 5 ปีที่ผมไม่อยากชอบใครอีกเลย แต่คนอ่านคงงงว่าทำไมถึงนั่งนับอะไรแบบนี้เพราะครั้งล่าสุดที่ชอบใครผมโดนเล่นกับความรู้สึกจนไม่กล้ามีความรักอีกเลย แต่คนที่ผมรักครั้งล่าสุดนี้ผมกล้าใช้คำว่ารักแทนคำว่าชอบ ตอนแรกผมไม่อยากรักใครอีกแล้วแต่ได้ไปเจอคำแนะนำหนึ่งจาก Ai กล่าวว่า
  ความผิดหวังหรือการจากลาจากความรักเป็นเครื่องธรรมชาติ เราไม่ควรที่จะขืนใจเพื่อไม่ให้เจอประสบการณ์นี้ เราควรเปิดใจรับสิ่งใหม่ไปเพื่อให้ความผิดหวังนั้นเป็นบทเรียนให้เราเติบโตอย่างมีความหมายมากขึ้น""
     ผมเลยปล่อยใจให้เป็นตามธรรมชาติและได้รู้ว่าตกหลุมรักเขาซะแล้ว
   ผมเกริ่นซะยาวจนไม่เกี่ยวกับหัวเรื่องแล้วเอาเป็นว่าผมเคยสนทนากับเขาแต่ไม่บ่อย แต่สิ่งที่ผมทำมันไร้มารยาทมากคือการเมินเธอ ผมอยากจะทักทายด้วยการพูดหรือยิ้มให้แต่แค่เห็นหน้าหัวใจผมก็จะวายแล้ว ทำให้ทุกครั้งที่เจอผมเลยเมินตลอด และเธอคนนั้นก็เหมือนจะรู้ว่าผมรักเขาแต่สิ่งที่ผมรู้สึกเหมือนทำให้เขาอึดอัด ตอนสบตากันบางครั้งผมตัดสินใจจะทักทายแต่เขาหันหน้านี้ผม ผมเข้าใจได้เพราะเป็นสิ่งที่ผมทำมาตลอดและมันเจ็บมาก แต่ครั้งนี้ผมได้ยิ้มทักทายเขาแต่เขายิ้มกลับ แค่รอยยิ้มก็ทำใจผมร้อนและกระชุ่มกระชวยสุดๆ
    สรุปคือยังไม่เข้าเนื้อหา ฮ่าฮ่า
   ผมมีคำถามสั้นๆ คุณพี่เคยมีประสบการณ์ที่แอบรักใครสักแต่มีระยะเวลาที่จะสร้างความสัมพันธ์ในระยะเวลาที่สั้น และไม่ได้บอกความรู้สึกในใจออกไปเพราะความกังวล คุณพี่เสียดายไหม หากพี่คือผมในอนาคตแล้วไม่ได้บอกความรู้สึกไป พี่จะเดินมาจับไหล่ผมพร้อมบอกผมว่าอะไร........
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่