เช่น   ตัวผมเองเคยปล่อยตัวสกปรกจนมีคนคิดว่าผมสกปรก
บางวันเราอาบน้ำซะสะอาด  เขาก็ยังรังเกียจคิดว่าสกปรก
หรือเผลอสกปรกแค่นิดเดียว  เขาก็จะรังเกียจทันที

แต่สังเกตกับคนที่รักเราเช่นแม่  เช่นแฟน  
เขาจะดูความสกปรกเราจากความเป็นจริงในตอนนั้น    ไม่ค่อยรังเกียจอะไรกับเราง่ายๆ

บางทีเราสกปรกนิดๆหน่อยๆยังไม่รังเกียจยังเฉยๆเลย   ต้องสกปรกจริงๆถึงจะรังเกียจ
ซึ่งต่างจากคนอื่นที่คิดว่าเราสกปรก  เขาจะคิดแบบเหมารวมเลย

อันนี้จากประสบการณ์ผมนะครับ
พวกท่านคิดว่าเรื่องแบบนี้สามารถอธิบายตามจิตวิทยาได้หรือเปล่าครับ