วันนี้รู้สึก หมดพลังมาก เหมือนคนออกไปใช้ชีวิตข้างนอกแล้วก็กลับมาบ้านวนลูปๆ ทั้งที่อยากจะนอนอยู่แต่บ้านแต่ก็ทำไม่ได้ วันนี้รู้สึกแย่มากเลยค่ะแย่กับผู้คนบรรยากาศรอบข้าง คือมีเรื่องในใจอยู่แล้ว แต่ก็ต้องใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นพอกลับบ้านมา มานอนรู้สึกว่าบ้านโครตพิเศษเลยเป็นที่ที่ช่วยให้หายเหนื่อย เติมพลัง มันจะมีอยู่วันนึงที่เป็นวันที่ไม่ดีสำหรับเราวันนั้นเราจะมีเรื่องในใจตั้งแต่เช้าแต่ก็ต้องฝืนใช้ชีวิตต่อจนกว่าจะได้กลับบ้านเป็นอะไรที่โครตทรมาน เหมือนต้องพยายามฝืนยิ้ม ทำเหมือนเป็นคนที่มีความสุขตลอดเวลา แต่พอกลับถึงบ้านทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ทั้งเหนื่อยใจ เศร้า คิดมาก อยากจะร้อง มันมีเรื่องในใจมากมายแต่ก็ไม่สามารถบอกใครได้ โครตอึดอัดเลย เหมือนอยู่ตัวคนเดียวโดดเดี่ยวภายในใจเศร้าซึมทีละนิดๆ แต่ก็ทำเหมือนตัวเองมีความสุข  ถ้าทุกคนเคยเป็นแบบนี้ จะจัดการความรู้สึกนี้กับตัวเองยังไงคะ