เรามีเพื่อนเก่าคนนึง(ไม่ใช่เพื่อนแล้ว)เคยรู้จักตั้งแต่ประถม ตลอดมาที่จบป.6 มักจะไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่ แต่มันจะมาขอยืมเงินตลอดเวลา ยืมจาก10บ.ไปร้อย ซึ่ง...คือเราทำงานเก็บตังมาตลอด เราทวงละนะคืนเสร็จและยืมต่อ ตอนอยู่ม.ต้นมีครั้งนึงเราทำงานมาเหนื่อยๆตัง3-4ร้อยยังไม่ได้เก็บใส่เป๋าละเรานอนเลย มันมาหาที่บ้านมานั่งเล่น ตอนช่วงเย็นๆมันกลับบ้านละ เราจะไปทำงานพอดีพึ่งนึกได้ ตังหาย ค้นทั่วห้องละ
ม.ปลาย เราก็ทำงานเก็บเงินได้พันเท่าไหร่เนี่ยแหละเก็บใส่กล่องอย่างดีเก็บไว้ที่สูงๆเพราะมันเตี้ย มันก็มาหาอีกละ มาช่วยทำความสะอาด เราไปเข้าห้องน้ำคิดในใจไว้ว่าจะต้องหาตังที่ซ่อนไว้ พอมันออกจากบ้านเท่านั้นแหละ เราเลยไม่รู้อะไรรีบไปทำงาน พอไปดูตังที่เก็บเอาไว้ ตังหายเหลือ300 มันใช่เรื่องป่ะ คนอุตสาห์ทำงานมาเหนื่อยๆ แล้วตอนที่เราล็อคห้องแล้วไปทำงานอ่ะ ช่วงแรกไม่มีไรเกิดขึ้น หลังมีคนมาแงะกุญแจห้อง รู้เลยว่าใคร คือเราเกือบเข้าห้องไม่ได้อ่ะ ต้องให้คนพังกุญแจออก
เด็กขโมยที่แท้ทรู ติดหนี้กูไป900กว่าบาท
มีเพื่อนอย่างนี้ อย่ามีเลยดีกว่า
ม.ปลาย เราก็ทำงานเก็บเงินได้พันเท่าไหร่เนี่ยแหละเก็บใส่กล่องอย่างดีเก็บไว้ที่สูงๆเพราะมันเตี้ย มันก็มาหาอีกละ มาช่วยทำความสะอาด เราไปเข้าห้องน้ำคิดในใจไว้ว่าจะต้องหาตังที่ซ่อนไว้ พอมันออกจากบ้านเท่านั้นแหละ เราเลยไม่รู้อะไรรีบไปทำงาน พอไปดูตังที่เก็บเอาไว้ ตังหายเหลือ300 มันใช่เรื่องป่ะ คนอุตสาห์ทำงานมาเหนื่อยๆ แล้วตอนที่เราล็อคห้องแล้วไปทำงานอ่ะ ช่วงแรกไม่มีไรเกิดขึ้น หลังมีคนมาแงะกุญแจห้อง รู้เลยว่าใคร คือเราเกือบเข้าห้องไม่ได้อ่ะ ต้องให้คนพังกุญแจออก
เด็กขโมยที่แท้ทรู ติดหนี้กูไป900กว่าบาท