ตั้งแต่เล็กจนโตพ่อแม่เราทะเลาะกันทุกวันเลยค่ะ แล้วสภาพเราตอนเด็กคือร้องไห้เกือบทุกวันเป็นเด็กเก็บกด เราเครียดมาก พอเวลาผ่านไปพ่อเราเสีย ต่อมาผ่านไปสัก1-2ปี แม่เราก็มีสามีใหม่ค่ะ แล้วแบบแม่เขาก็มาขู่เราว่า อย่ายุ่งกับสามีเขาอะไรประมาณนั้นค่ะ แล้วแบบพอคุยหรือถามอะไรกับพ่อเลี้ยงเขาก็จับผิดตลอดค่ะ ทั้งที่เราไม่ได้ยุ่งกับพ่อเลี้ยง เราก็เป็นเด็กติดห้อง เพราะมันเป็นที่ปลอดภัยของเรา พอเราทะเลาะกับแม่ แม่เขาจะชอบทีบประตูเอามีดมาฟันตลอดค่ะ ตะโกนด่า จนคนรอบข้างเขาก็คุยกัน แล้วแม่เขาก็มาถามเราว่า ไปพูดอะไรเสียๆหายๆเกี่ยวกับกูเหรอ ทั้งที่เรายังไม่ได้คุยกับใครเลย แม่เขาด่าว่าเรา จะอยู่เหนือกุไม่ได้ กุจะต้องอยู่เหนือ แล้วแบบเขาคุยกับเราคือเหมือนคนนอกเลยอ่ะค่ะ พ่อคุยกับพ่อเลี้ยงคุยดีมาก พวกเรื่องงานบ้านเราทำตลอดค่ะ ล้างจาน กรอกนํ้า แล้วเขาก็ชอบมาว่า วันๆทำอะไรบ้างเอาแต่นอน แบบนี้ทุกวันเลยค่ะ ทั้งที่เราก็ทำหมดแล้ว พอเราสั่งของมาเราก็ใช้เงินเก็บจ่าย แม่เขาก็ว่าเราว่า แบบพ่อเลี้ยงแอบมาให้ตังตอนดึก หรือแบบมีคนเลี้ยงเหรอ ทั้งที่เราก็ใช้เก็บตัวเอง ตอนนี้เหมือนเราเหลือตัวคนเดียวพึ่งใครไม่ได้เลยค่ะ การเรียนเราก็ไม่เคยโดดเรียนตั้งใจเรียน  เราอยากรู้ว่าเราผิดตรงไหน เราอายุ16ปีนี้จะ17ค่ะ คือเราโดนแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้เลยค่ะ แต่ครั้งนี้เราไม่ไหวจริงๆ เราเสียใจมาก