สวัสดีคะ หนูชื่อเนย อายุ17ปี หนูพลาดท้องมีลูกตอนอายุ15 ตั้งแต่หนูพลาดท้องมาได้5เดือนแฟนหนูคิดคุก(แฟนเก่า) จากนั้นหนูก็กลับมาอยู่กับแม่ เช่าห้องอยู่กันสองแม่ลูก พอหนูคลอดลูกออกมา น้าข้างห้องมาช่วยหนูดูลูกเป็นครั้งคราวคอยบอดคอยสอนว่าทำแบบนั้นแบบนี้ สอนให้เลี้ยงตามหมอทุกอย่าง แต่พอมาหลังๆเริ่มสนิท มีวันนึงค่ะ ลูกหนูหลับอยู่หน้าบ้าน(เป็นแบบห้องมีห้องข้างในละนอกห้องจะมีที่นอนน้องอยู่)คือหนูซักผ้าแล้วตากผ้าอยู่หลังบ้าน แล้วเสียงเครื่องซักผ้ามันดัง น้าข้างห้องเป็นผู้ชายตะโกนคุยกับน้าผู้หญิงว่า “แม่มันไปไหน ลูกมันร้องไห้ทำไมไม่มาดู” น้าผู้หญิงเลยบอกว่า แม่มันซักผ้าตากผ้าอยู่นี่ หลังจากวันนั้นมา เขาช่วยเลี้ยงลูกหนูแทบทุกวัน ทั้งอุ้มทั้งหอมรักประหนึ่งว่าเป็นหลานของเขา เค้าเรียกกินข้าวด้วยทุกวัน แต่บางทีหนูก็เหนื่อยจนอยากจะนอนไม่อยากกินข้าวเลย เค้าก็มาขยั้นขยอให้กิน พอนานวันเข้าหนํไปหลงรักลูกชายเขาเพราะลูกชายเขาจะบวช หนูเลยพับเหรียญให้ ไปงานบวชจนเค้าเป็นพระหลังจากศึกมา เราก็เริ่มคุยกันแล้วตกลงเป็นแฟนกัน จากนั้นเขาจับได้ เขาก็ไม่มาคุยกับหนูกับลูกอีกเลย จนวันเวลาผ่านไป ประมาณ2เดือนเค้าจับได้ครั้งที่2เค้าด่าลูกเค้าแต่หนูไม่ได้ฟังเพราะหนูไม่ได้อยู่ด้วย ณ ตอนนั้นครั้งที่3จับได้เค้าด่าอยู่ห้องข้างๆ หนูได้ยินว่า “กูหาผู้หญิงดีๆมาให้ ก็ไม่เอา เอาเสนียดเข้าบ้าน ดีดี ตื่นมาก็เลี้ยงลูกให้มันทำกับข้าวให้มันแดก แล้วก็เก็บไว้ให้น้องล้าง ซึ่งแฟนหนูมีน้องสาว1คน หนูเลยเข้าใจว่า เป็นเพราะหนูเด็ก ไม่มีการมีงานทำดีๆหรือเป็นเพราะหนูไม่ล้างจานให้เค้าเวลากินข้าวเสร็จ  แล้วจากนั้นเค้าก็ยิ่งเกลียดหนูมากขึ้นเค้าบังคับให้ลูก้ค้าไปหาทุกครั้งที่พัก (แฟนเป็นทหาร) แบบนี้หนูควรแบบไหนคะ คือแฟนรักเรามากๆดูแลเราดีต่างคนต่างดูแลกันดีก่อนหน้านี้🥲เครียดมากค่ะว่าควรปล่อยเค้าไผหรือเราต้องทนอยู่